สงสัยและไม่เข้าใจกับเรื่อง"เล็กๆ" (ที่เราคิดว่าใหญ่) ใกล้ตัว
วันนี้ไปร่วมงานวิ่งวันมหิดลของคณะแพทยศาสตร์ม.สงขลานครินทร์ของเรา ปีที่แล้วก็ไปงานเดียวกันนี้และได้เขียนเล่าบรรยากาศไว้ใน GotoKnow ด้วยความชื่นใจ เพราะปีที่แล้วฝนตกยาวนานแต่สมาชิกก็มาวิ่งกันครบถ้วน แม้ไม่มากมายแต่ก็อบอุ่นใจ มาปีนี้อากาศดีมาก คงเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้คนมากันเยอะมากๆกว่าสองพันคน อุ่นหนาฝาคั่งอย่างมาก เก็บภาพลงไว้ในเว็บบอร์ดคณะแพทย์ของเราไปเรียบร้อยแล้วค่ะ ไม่อยากเอามาฝากที่นี่ เพราะมีเรื่องหงุดหงิดใจที่ต้องมาเขียนบันทึกฝากไว้ใน GotoKnow นี่เอง
สิ่งที่อยากเอามาบันทึกก็คือ การที่ได้เห็นธรรมเนียมการให้น้ำนักวิ่งด้วยถ้วยน้ำพลาสติกแล้วก็ปล่อยให้ขว้างทิ้งได้เลย จะมีคนมาตามเก็บให้หลังงาน ไม่เข้าใจเลยว่าวิธีการนี้ใครช่างสรรหามาทำ ถ้วยน้ำเพียงถ้วยเดียวทำไมหาที่ให้ทิ้งไม่ได้ เสียเวลาแวะดื่มได้ก็น่าจะสละเวลาทิ้งหรือถือไปถึงที่ทิ้งได้ โดยไม่ต้องให้ใครมาเก็บตาม เลิกวิ่งกับงานของมหาวิทยาลัยมาก็เพราะภาพแบบนี้ มาวันนี้ในงานนี้กับการวิ่ง Fun run ซึ่งไม่ใช่การวิ่งเอาชนะใดๆ วิ่งๆเดินๆกันตามสบาย ระยะทางเพียงสี่กิโลเมตร ยังอุตส่าห์ได้เห็นภาพที่ไม่อยากเห็น แถมครั้งนี้ไม่มีที่ให้ทิ้ง ต่างคนต่างก็โยนไว้หย่อมนั้น แล้วก็ได้เห็นเรี่ยรายมาตามทาง เห็นแล้ว"เศร้า"จริงๆ ทำไมหนอเราไม่สามารถสร้างจิตสำนึกง่ายๆแบบนี้ให้เกิดกับคนของเรา การทิ้งของลงข้างทางกลายเป็นเรื่องปกติไปได้อย่างไร ลูกเล็กเด็กน้อยที่ต่างก็มาวิ่ง ก็เลยได้เห็นกันเป็นเรื่องธรรมดา บอกได้ว่ารู้สึก"ผิดหวัง"เป็นอย่างยิ่งเลยค่ะ เรื่องเล็กน้อยแบบนี้เราเห็นเป็นเรื่องธรรมดา แล้วเราจะไปสร้างวินัยในเรื่องใหญ่ๆกันได้อย่างไร น่าเสียดายจริงๆ มาเขียนบันทึกเพื่อถามไถ่ว่า นี่เราคิดมากไปจริงหรือ เรื่องนี้เป็นเรื่องเล็กน้อยจริงหรือ
ขยะเล็กๆที่เราไม่รับผิดชอบเพราะคิดว่ามันเล็กน้อย เรามีภาระกิจที่ยิ่งใหญ่กว่าต้องทำ ปล่อยให้คนอื่นมาเก็บมาแก้ต่อ เราต้องทำงานที่สำคัญกว่า นี่เป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่เห็นด้วยจริงๆหรือ เราคิดอะไรมากไปหรือเปล่า สงสัยจริงๆค่ะ
ความเห็น (15)
มาให้กำลังใจเพราะคิดว่า เป็นเรื่องใหญ่มากค่ะ คุณโอ๋
สวัสดีค่ะท่าน
โอ๋ โอโณ หวังว่าท่าณคงจะสบายดีนะคะ
- ไปมาทุกงาน เมื่องานเลิก เห็นมีแก้วน้ำทิ้งเกลื่อนค่ะ
- ต้องมี คนเก็บขยะตามหลัง เสียเวลา
- ถ้าทุกคนไม่ทิ้งก็คงไม่ต้องมีคนเก็บขยะค่ะ
สวัสดีค่ะพี่โอ๋
เห็นด้วยกับพี่โอ๋ค่ะ ระเบีบยวินัยในเรื่องเล็กๆ แบบนี้จะกลายเป็นเรื่องใหญ่ได้หากไม่ปฏิบัติค่ะ
มาให้กำลังใจค่ะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะ
เห็นคนที่ทิ้งขยะลงพื้น พี่แก้วยังทำใจไม่ได้ค่ะ
* อรุณสวัสดิ์ค่ะ..ช่วยกันเตือน..ช่วยกันห่วงใยรักษาสิ่งแวดล้อม...
อาจารย์ครับ ถ้ามีคนอย่างอาจารย์ใน ภาคฯ เพียง 1 ใน 4 ก็พอ...... รับรอง ภาควิชาฯ นั่นๆ คงจะ เจริญรุ่งเรื่อง...และบรรยายกาศจะน่าอยู่มาก......:):) (เริ่มฝันแต่เช้าเลยเรา หุหุ)
เป็นเรื่องเล็กที่ไม่ควรมองข้ามเลยจริงๆครับ ขณะที่เคยเห็นในการแข่งขันแบบคุ้นเคย
สวัสดีครับพี่โอ๋ เรื่องเล็กที่สร้างอุปสรรค์ต่อการพัฒนาประเทศอย่างใหญ่หลวงทีเดียวครับ เห็นด้วยอย่างยิ่งที่นักวิ่งควรทิ้งให้ตรงที่ ทิ้งในถังขยะ และแน่นอนมันไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ เจ้าของงานค่อยทำให้เรียบร้อยอีกที คราวหน้าเค้าก็ทำอ่ะครับ ..เพราะพี่บอกจุดพัฒนาไปแบบกัลยาณมิตรแล้วน่ะครับ
สวัสดีค่ะพี่โอ๋
น่าจะเป็นลักษณะหนึ่งของคนไทยนะคะ
น้องเคยข้องใจมาก กับงานพิธีการเปิดการประชุมสัมมนาต่างๆ ที่เ้น้นแต่พิธีการ พอประธานกล่าว (ตามโพยที่เขียนให้) จบ ก็ต้องกรูกันตามไปส่งนาย เวทีและห้องประชุม รวมทั้งผู้ร่วมสัมมนาถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง เสียเวลากับพิธีกรรมและพิธีการไปกว่า 15 นาทีก่อนจะได้กลับมาประชุมอีกครั้ง ดูเหมือนไม่ได้ให้ความสำคัญกับ "สาระ" จริงๆ นอกจากการมาเปิดอย่างเป็นทางการของผู้ใหญ่...
เรื่องเล็กๆที่เราเคยชินและไม่ค่อยตระหนักถึงเช่นนี้ อาจส่งต่อไปยังคนรุ่นใหม่...น่าเศร้าใจ...
วันนี้อ้อเพิ่งฟังเรื่องเล่าจากน้องหมอที่สนิทกันชื่ออ้อเหมือนกัน มีหลานสาว ๓ ขวบ ชื่อน้องหยก
ครอบครัวพามาเดินเล่นที่ตลาดต้นตาลขอนแก่น น้องหยกเห็นเศษกระดาษชิ้นเล็ก ๆ ตกอยู่ น้องบอกว่าเก็บ ๆ เก็บไปทิ้งขยะ ว่าแล้วก็เก็บ ต้องพาเดินต่อไปทิ้งถังขยะ
เช็ดมือทำความสะอาดให้ทีหลัง
เพื่อน ๆ ส่งคำถามว่าใครสอน ก็ที่บ้านนี่ละค่ะช่วยกันสอน
สงสัยเหมือนกัน เราคงต้องสร้างใน Generation ใหม่ล่ะค่ะ
- อย่าเครียดกับเรื่องเล็กๆ แบบนี้เลยครับ เพราะว่า เรื่องเล็กแบบนี้จะเป็นเรื่องใหญ่ได้ เช่น ขวดหนึ่งขวดรวมกันกับหลายคน ก็จะเป็นมากขวด ขยะ (สิ่งที่ไม่คิดว่าจะใช้แล้ว) ๑ หน่วย รวมกันกับหลายหน่วยก็เป็นมากหน่วย นี่คือเพราะเหตุเล็กๆจึงเป็นเรื่องใหญ๋ได้จริง :-)
- ผมเคยดูหนังฝรั่งบางเรื่อง เคยเห็นแบบเดียวกันนี้ และเคยดูกีฬา ก็เห็นแบบเดียวกันนี้
- เห็นด้วยกับข้อเขียนนั้น ......................................
- คำว่า "โดยไม่ต้องให้ใครตามเก็บ" มีความหมายถึงสิ่งอื่นด้วยนะครับ โดยเฉพาะหลายคนอยากเป็นเจ้าคนนายคน ในแบบฉบับของคนไทย การให้คนคอยให้บริการนี่เองครับคือ การให้คนอื่นมาตามเก็บ
- เลยไปถึงวงการศึกษา หลังจากเข้าชั้นเรียนเสร็จ ผู้เรียนหลายคนจะทิ้งขยะในห้อง ไม่สนใจเก้าอี้ที่ตนใช้ และปล่อยไว้ เพราะคิดว่า มีแม่บ้านทำความสะอาด แต่สิ่งที่ติดตัวมาคือ "การปล่อยให้คนอื่นตามเก็บ"
- มองมาภายในบ้าน "ลูกเดี๋ยวแม่ล้างชามเอง" แตกต่างกับ "ลูกช่วยแม่ล้างชามหน่อยสิ" / "ลูกดูแลบ้านด้วยนะ" / ถ้าอะไรๆ ก็มีคนทำให้ทั้งหมด นี้อาจเป็นสิ่งเล็กๆ แต่มันคือความละเอียดอ่อนทีเดียว
- ทำไปทำมา ผมคิดมากไปหรือเปล่าครับ (เหมือนกัน) :-)
............................................
- ผมเคยเห็นหลวงพ่อระดับครุสักการะ เดินเก็บขยะที่พระเณรทิ้งไว้ พระเณรที่มีสำนึกเมื่อเห็นอย่างนั้นก็จึงไม่ทิ้ง และขยะก็ค่อยๆหมดไป แต่นั่นมันเกิดจากความเคารพระหว่างคนหนึ่งที่มีต่อคนหนึ่ง (อาว คิดมากไปอีกครับ) ผมพยายามทำแบบหลวงพ่อท่านนั้น แต่...ผมไม่ใช่คนแบบหลวงพ่อ จึงทำแบบนั้นได้ไม่นาน สุดท้าย หลายคนที่พยายามก็ต้องหันกลับมาพึ่งพาระบบอำนาจนั้นคือ การตรากฎหมายขึ้นมาครับ ซึ่งกฎหมายก็บังคับได้เฉพาะคนยอมตาม
- ขอให้มีความเบิกบานนะครับ ขยะเยอะ อาจดูสวยงามก็ได้ครับ อันนี้เคยเห็นเพื่อนท่านหนึ่งสมัยเด็ก ชอบกินบะหมี่ แล้วนำซองบะหมี่ไปแปะที่ฝาผนังห้อง สวยงามมากครับ แต่ขวดน้ำนี่ไม่รู้จะสวยงามหรือไม่นะครับ
- ร่วมด้วยช่วยกันไม่ทิ้งขยะครับ
ขอบคุณทุกความเห็นและดอกไม้นะคะ เชื่อมั่นในกัลยาณมิตรใน GotoKnow ว่าพวกเราก็เห็นปัญหาแบบนี้เหมือนกัน คิดเหมือนคุณnmintraนะคะ ไม่ถึงกับเครียดแค่"ปรี๊ด"แล้วก็คุยกับคนรอบๆตัว วันรุ่งขึ้นก็เอาถุงมือและถุงใส่ขยะไปเดินดู ก็ปรากฎว่าเจ้าหน้าที่เขาเก็บกวาดกันเรียบร้อยแล้วอย่างน่าชื่นชม เหลือเศษอยู่น้อยมากค่ะ
แต่ก็ยังอยากให้จิตสำนึกว่า เราควรรับผิดชอบสังคมรอบๆตัวเราเกิดกับทุกคนนะคะ เราสร้างขยะเองเราก็ควรจะเก็บทิ้งให้ถูกที่เอง เด็กๆที่บ้านเราก็จะทำให้เห็นเป็นนิสัยว่าถ้ามีขยะของตัวเอง เก็บใส่กระเป๋าจนกว่าจะหาที่ทิ้งได้ คิดว่าเราต้องทำในรุ่นเรานี่แหละค่ะน้องหมออ้อ
ใครไม่ทำ เราก็ต้องทำและช่วยกันกระจายความคิดว่า มันควรจะทำไหมออกไปให้เยอะๆ เราถึงจะสร้างคนรุ่นต่อๆไปที่รู้จักคิด รับผิดชอบสังคมด้วย
สำหรับเรื่องที่น้อง หยั่งราก ฝากใบ เล่าถึงนั้น พี่โอ๋ก็เสียความรู้สึกมากับหลายๆงานเหมือนกันค่ะ แต่อย่างน้อยเราก็มีผู้ใหญ่อย่างท่านอ.หมอวิจารณ์ของเราที่ท่านหลีกเลี่ยงลักษณะงานแบบนี้มาแล้ว เราจะอ่านได้จากบันทึกที่ท่านเล่า เสียแต่ว่าจะมีผู้ใหญ่และ"ผู้ยิ่้งใหญ่"สักกี่คนที่ได้เห็นแล้วจะสะดุดคิดขึ้นมาบ้าง
ยังไงก็ไม่ท้อค่ะ ยังขอตั้งมั่นในสิ่งดีงาม เราทำได้ก็จะทำต่อไป ช่วยๆกันค่ะ
ขอบคุณทุกๆท่านมากจริงๆ อ่านทุกความเห็น รับรู้ทุกดอกไม้ด้วยความขอบคุณและส่งกระแสจิตไปถึงทุกๆท่าน หวังว่าจะสัมผัสได้นะคะ เราจะเป็นกำลังใจให้กันและกันในการทำสิ่งที่ดีให้สังคมต่อๆไปค่ะ
เห็นด้วยจริงๆๆค่ะ ไม่ว่างานไหนๆๆ ถ้าไม่ได้มีหน้าที่เก็บของหลังงานเลิกก็ไม่ทำ คนส่วนใหญ่จะคิดว่าไม่ใช่งานของฉัน สังคมเลยหาคำว่าน้ำใจอยากขึ้น แต่เราก็ยังแอบยิ้มกับบางคนที่น้ำใจเขาเหลือล้น เลยไม่ท้อแม้ต้องเหนื่อย ให้กำลังกันและกันค่ะ ขอบคุณสำหรับบทความดีดี
ล่าสุดผมคุยกับนิสิตที่ทำโครงงานฯ ฝากให้คิดว่า คงไม่ใช่พุ่งประเด็นหลักไปในเรื่องของการ "ทิ้งขยะให้ถูกถัง" แต่ทำอย่างไรถึงจะทำให้คนเรา "ไม่ทิ้งขยะ หรือทิ้งขยะให้น้อยลง" ซึ่งหมายถึงลดละเลิกใช้บางสิ่งบางอย่าง...
แต่ภาพในทางสังคมก็สะท้อนใจครับ แถวบ้าน หมอลำเลิกการแสดง ขยะเกลื่อนลานหญ้า -...
ขอบพระคุณครับ
คุณหมอครับ การแข่งขันในครั้งต่อไปท่านนำเสนอคณะกรรมการให้จัดหาถุงดำมาให้ผู้เข้าร่วมกิจกรรมทิ้งขยะก็จะเป็นแบบอย่างที่ดีต่อไปครับ....