545.ก็อีกวันและคืนหนึ่งของชีวิต

ปรกติ

ช่อไม้บูชา

ผมไม่ได้เข้ามาเขียนบล๊อคในโกทูโนเช่นเคยเพราะภาระด้านงานที่รัดตัวมากและหันไปเขียนในเฟสบุ๊คมากกว่า เหตุที่เป็นเช่นนี้เพราะไม่มีเวลาเรียบเรียงข้อมูลเพื่อเขียนเป็นเรื่องเล่าได้ ในขณะที่ในเฟสบุ๊คสามารถใส่เพียงภาพและคำบรรยายนิดหนอยก็ถือว่าได้ส่งข้อความตามที่ต้องการแล้ว

แต่ใจก็ยังนึกถึงโกทูโนตลอดเวลา แวะมาอ่านเป็นประจำทุกวันโดยเฉพาะท่านที่ผมติดตามและที่ไปปรากฏในเฟสบุ๊ค แต่วันนี้ ไม่เข้ามาเขียนไม่ได้เพราะเป็นอีกวันหนึ่งและคืนหนึ่งของชีวิตที่ต้องไม่ลืมกัน

ประสบการณ์ชีวิตในต่างแดนที่มีค่ายิ่งนัก แต่ละวันที่ผ่านไปได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ มากมาย ที่ล้วนมีประโยชน์ต่อการบอกต่อเพื่อให้ได้ตระหนักกันว่า ทุกเวลานาทีนั้นเกิดอะไรมากมาย ทั้งดีและชั่ว บวกและลบ สุขและทุกข์ อยู่ที่เราจะตัดสินใจเมื่อเผชิญหน้ากับสิ่งเหล่านั้น เหมือนกับว่าชีวิตมนุษย์คือการอยู่กับการบริหารจิตใจ บริหารความดีและความไม่ดี บริหารพลังบวกและพลังลบ บริหารความสุขและความทุกข์เพียงเท่านั้น ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่านั้นเลย

วุ่นวายกันไปทำไม ทะเลาะกันไปทำไม ทำร้ายกันทำไม ถ้าเราต้องการสุข ต้องการความดี ต้องการบวก เราก็เพียงดูตัวเอง บริหารใจตัวเอง ฝืนใจตัวเอง ถ้าทำได้ ก็ไม่ต้องไปทะเลาะกับใครเขา

ประสบการณ์ชีวิตที่ผ่านมาทำให้สรุปว่าเราต้องเป็นผู้ให้ จึงจะคุ้มค่าที่เกิดมา เพราะการให้ มีแต่ได้ แม้จะเป็นการเสีย เป็นการแบ่งออกไป แต่กลับได้ความสุขและความสงบและยั่งยืน

ประสบการณ์ทำให้รู้ว่าเวลาไม่เคยรอใคร เวลาหมดลงได้เสมอสำหรับเรา ใยปล่อยเวลาให้ผ่านไปโดยไม่ได้ทำสิ่งที่ดีงามและที่สำคัญไม่มีใครทำอะไรให้เราได้นอกจากตัวเราเอง

ขอทักทายกัลยาณมิตรทุกท่านด้วยกลอนที่เขียนอย่างปัจจุบันทันด่วน(เชนเคย)

30 สิงหา ข้ากำเนิด

กลับมาเกิด เป็นมนุษย์ สุดปรารถนา

มี 32 รูปะ และนามา

ส่วนจิตตรา ข้าวิจิตร กฤษดา

ก็จุติ คือการดับ กลับมาเกิด

ปฏิสน ธิเป็นเลิศ คือมนุษย์สา

เป็นภูมิที่ มีโอกาส สู่มรรคา

ใช้ปัญญา พาจิตตน พ้นทุกข์ภัย

จงทำดี จงทำดี จงทำดี

เพราะสิ่งนี้ มีมนตรา พาสุกใส

ละความชั่ว หนีความชั่ว ให้ห่างไกล