กำลังใจจากแดนไกล...คือ สายใย เชื่อมโยงมิตรภาพ


"ถ้อยคำที่กล่าวในสถานการณ์ที่เหมาะสม เปรียบเสมือนผลแอบเปิลที่สุกทันเวลา"

ช่วงไม่กี่วันมา ผมเอง เรียกว่าสะดุดหินก้อนใหญ่ หกล้มคลุกคลาน แต่ก็มีมิตรใน Gotoknow เยียวยาและให้กำลังใจ...

เป็นเรื่องเหลือเชื่อว่า ในGotoknow ให้ผมมากกว่าที่ผมคิดไว้

มิตรแดนไกล เป็นห่วงไถ่ถาม และห่วงใยทุกขณะ ด้วยถ้อยคำที่มาจากใจ แสดงถึงความผูกพันฉันท์มิตรภาพ...ความละเอียดอ่อนในความรู้สึกที่ส่งผ่านมายังผม

"มิตรภาพ" มันสวยงาม...มากกว่าสิ่งใด 

ผมได้แต่พร่ำ "ขอบคุณ" และ "ขอบคุณ"

จากหนังสือเล่มหนึ่ง เขียนไว้ว่า

"จงทำสิ่งต่อไปนี้

เปลี่ยนแปลง วันหนึ่งของผู้อื่น

หรืออาจจะลองเปลี่ยนทั้งชีวิตเขาเสีย

ด้วยการกล่าวคำพูดที่เหมาะสม ออกมาจากหัวใจในเวลาที่เหมาะสม"

เขาในนามมิตรภาพ ได้ทำแล้ว ในเวลาที่เหมาะสม....................................

ผมได้ยินคำพูดจากหัวใจของเพื่อนรัก...เมื่อเวลาที่ผมทดท้อ และมีปัญหา  

"ถ้อยคำที่กล่าวในสถานการณ์ที่เหมาะสม เปรียบเสมือนผลแอบเปิลที่สุกทันเวลา"

John C.Maxwell  กล่าวไว้อย่างน่าฟัง

......................................

ไม่ว่าจะอยู่มุมไหนของโลก...มิตรภาพที่หยิบยื่น ถึงกันเสมอ ด้วยแรงแห่งปรารถนาดี

เขา ในนามของมิตรภาพ บอกผมว่า 

ให้ผมมองบนท้องฟ้าที่เมืองปาย  แล้วลองถามความรู้สึกของตนเองว่า อยากให้อารมณ์ของผมเป็นแบบอารมณ์ใดในวันพรุ่งนี้และวันนี้


 ขอบคุณครับเพื่อนแดนไกล...ฝากใจถึงกัน ขอบคุณความรู้สึกที่ดีที่นายมีให้เราตลอด


ภาพจาก www.klongdigital.com
<p> </p>

หมายเลขบันทึก: 50043เขียนเมื่อ 14 กันยายน 2006 11:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:32 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (30)

เป็นกำลังใจให้อีกคนนะคะ

รูปสวยมากค่ะ

แมลงปอ.....น้อยหนอ.....เจ้างามยิ่ง
ยังมีสิ่งงามยิ่งกว่า....มีค่าหลาย
มิตรภาพ.....ข้ามฟ้า....งามประกาย
ส่งประกาย....จากท้องฟ้า.....มาทาบใจ

เข้ามาเพื่อบอกว่า "เป็นกำลังใจ" ให้ลุกขึ้นยืนอย่างทรนงค่ะ

ปัดเป่าทุกข์โศรกเมื่อวันวาน แล้วขับขานเพลง "ชีวิต" เสียใหม่ สุขทุกข์อยู่ที่ปลายใจ จะหยิบจะฉวยอะไรแล้วแต่ใจตน

ชีวิตที่เหลืออยู่ต้องการอะไร ถามใจตัวเอง...ถ้าอยากได้ความสุขก็จงลุกขึ้นแล้วรีบสลัดความทุกข์นั้นออกให้พ้นตัว ขว้างทิ้งไปให้ไกลที่สุดเท่าที่ปรารถนา และอย่าหันกลับไปมองมันอีก เดินไปข้างหน้าเพื่อหาความสุขแห่งตน...มันคอยเราอยู่ข้างหน้านี้เอง เดินไป...หยิบฉวยมันมาเป็นของเรา "ความสุข" แห่งใจ

เป็นกำลังใจและห่วงใยเสมอ

Very beautiful friendship we are having....

BLUE AWAY....keep it in your mind...you won't feel "Blue or depressed mind" in your life anymore.

Take good care krab....

สิ่งที่ผมถ่ายทอดลงในบันทึกนี้ เป็นเสมือนคำขอบคุณจากใจ เพื่อนคนหนึ่งที่อยู่แสนไกล แต่ก็ใกล้ด้วยมิตรภาพ และความรู้สึกที่ดีๆมีต่อกัน ห่วงใยผมทุกเวลา

ผมขอขอบคุณเขาอีกครั้ง...ด้วยใจครับ  

 

คุณพี่ Bright Lily

 ผมต้องขอขอบคุณากนะครับ สำหรับกำลังใจ ผมขอให้ความปรารถนาดี ย้อนกลับไปถึงพี่เช่นกันครับ

พี่เมตตา "จิ๊บ"

เป็นกำลังใจให้น้องคนนี้เสมอ ผมต้องขอขอบคุณมากเช่นกันครับ  ขอให้สิ่งดีๆเกิดขึ้นกับพี่จิ๊บ และครอบครัวครับ

อาจารย์ Vij

อาจเป็นอุบัติเหตุที่เราไม่คาดคิดแต่ก็ผ่านไปแล้วครับ แต่สิ่งที่ได้รับก็คือ "การเรียนรู้" ครับ ได้เรียนรู้ และได้เข้าใจ

เดินหน้าหาสุข  ไม่ต้องไปไหนไกล อย่างที่อาจารย์ Vij บอก "อยู่ที่ใจเรานั่นเอง"

 ขอขอบคุณกำลังใจที่ต่อเติม...ส่งกลับสิ่งดีๆให้อาจารย์ vij ด้วยเช่นกันครับ

ขอบคุณอาจารย์ Pop เพื่อนรัก

 อีก ๑ เดือน ...ยินดีต้อนรับสู่เมืองไทยครับ!!!!

......................................................

รักษามิตรภาพที่ดีเอาไว้... และให้กำลังใจอาจารย์ในวันแห่งความสำเร็จ  ผมอยากบอกว่า สิ่งที่ได้ให้ผม..ตลอดเวลานั้นมีค่ามากครับ

ขอบคุณครับผม 

สวัสดีค่ะ  คุณจตุพร

บางที่มิตรภาพเป็นสิ่งที่มีค่ามากนะคะเวลาที่เราอ่อนแอ  บางที่ก็ได้เพื่อนช่วยปลอบใจ  สู้ต่อไปนะคะพี่เอก  เป็นกำลังใจให้ค่ะ 

ในชีวิตอาจมีบ้างที่ผิดหวัง

อาจพลาดพลั้งไปจากสิ่งที่มุ่งหมาย

แต่ชีวิตเรายังก้าวต่อไป

สู่เส้นชัยอย่างที่ใจเราต้องการ

พี่เอก  สู้ๆๆๆค่ะ

น้อง pia

ขอบคุณมากครับ สำหรับกำลังใจ ผมขอมอบกำลังใจที่ดี จากมิตรภาพทั้งหมดเหล่านี้ ให้น้องเปียด้วยเช่นกัน

ขอให้กำลังใจทุกคนด้วยครับ 

ทุกข์ที่เกิดจากใจ "ยิ่งดิ้น...ยิ่งรัด  ยิ่งมัด...ยิ่งแน่น" บางครั้งได้นั่งนิ่ง ๆ ปล่อยวาง ความทุกข์ที่ขมวดมัดไว้ หากได้เจอสภาพอากาศที่เหมาะสมปมที่มัดแน่นนั้นอาจจะค่อย ๆ หลุด ค่อย ๆ คลายตัว ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติอย่างที่มันควรจะเป็นไป แข้มแข็งแล้วสู้ใหม่

หนทางข้างหน้ามีอีกยาวไกล...ก้าวเดินต่อไปเถอะ...สักวันฝันจะอยู่ในมือเรา ขอเพียงไม่ท้อและไม่ถอย ก้าวต่อไปเถอะหนุ่มน้อยอนาคตเจ้ายังอีกยาวไกล

ค่อย ๆ เก็บความฝันตามยอดหญ้า...หอบเอามาทำให้ฝันนั้นเป็นจริง...มาเป็นกำลังใจให้อีกรอบค่ะ

อาจารย์ Vij

การกลับมาครั้งที่สองของอาจารย์ทำให้ผมเติมเต็มกำลังใจมากขึ้น อ่านทบทวนหลายครา ...เป็นเช่นนั้นเอง ตามที่ใครคนหนึ่ง(ใน Gotoknow)บอกผม

หนทางยังอีกยาวไกล...ยังจะต้องพบพาน และต่อสู้กับอุปสรรคอีกมาก ครั้งนี้ให้ผ่านให้ได้

ผมบอกตัวเองว่าผมเป็น...คนล่าฝัน..(ผมให้กำลังใจตนเอง)

รวมกับถ้อยคำดีๆที่อาจารย์ Vij มอบให้ เท่านี้ก็เต็มตื้นในมิตรไมตรี

ขอบคุณครับ ขอบคุณจริงๆ 

.................................................... 

 

 

  • ตามมาเพื่อยืนยันว่ามิตรภาพจาก G2K นั้นไม่มีหมด
  • เมื่อใดที่คุณหมดกำลังใจ ท้อแท้ สายธารแห่งกำลังจะหลั่งไหลมาจากทั่วทิศ ทั้งจากกลาง เหนือ อีสาน ใต้ ตะวันออก ตะวันตก ไม่มีที่สิ้นสุดค่ะ

ถึงพี่ชาย จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร   ที่เคารพ (รัก)

        หายไป 2 วันกับการสัมมนาที่ปากช่อง  วันนี้กลับมาเยี่ยมเยือนพี่ชายยังอบอุ่นเหมือนเดิม

        น้องเก็บดอกฝันมาฝาก

        ไม่มากแต่เต็มใจให้

        กรุ่นกลิ่นชื่นฉ่ำน้ำใจ

        ฝากไปกับดวงดารา

        คืนนี้ถ้าพี่ชายแหงนมองไปบนท้องฟ้า หมู่ดวงดาราที่พร่วงพรายนั่นแหละคือสายตาของน้องชาย

 

        

 

ลูกผู้ชายหลั่งน้ำมูก ไม่หลั่งน้ำตา (ให้สาวๆ) เห็น

ไม่รู้ว่าเจอก้อนหินอะไร แต่คราวหน้าระวังตัวด้วยนะ

ด้วยความเป็นห่วง

คุณอะตะผะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
.
มันก็แค่ก้อนหิน....จะเล็กจะใหญ่แค่ไหน
สุดท้ายเราก็ผ่านมันมาได้..เนาะ
ถ้าเดินอย่างระมัดระวังเราก็จะไม่สะดุดมัน....  
หรือถ้าเรามีวิทยายุทธดีๆ   กระโดดข้ามมันไปเลย

พี่ - น้องชาย - เพื่อน

......................................................................... 

พี่เล็ก ศุภลักษณ์

เป็นเรื่องที่ ไม่คิดฝัน ว่า Gotoknow จะมีอิทธิพลด้านบวกต่อความรู้สึกขนาดนี้... มิตรภาพที่เพื่อนๆมีให้ ทำให้...ผมรู้สึกดีมากครับ

บันทึกนี้ ผมมอบเพื่อขอบคุณเพื่อนต่างแดนคนหนึ่ง และให้ทุกคนที่ให้กำลังใจ 

 ......................................................................

น้องชายของผม

น้องสิทธิเดช คงแก้ว มาพร้อมกำลังใจที่ดี และกวีเพราะๆหอบมาเป็นกำลังใจให้ผม...กัลยาณมิตรที่ผมซึ้งใจ

 มิตรภาพที่ก่อเกิดนั้น...มันสวยงามเสมอนะน้องรัก

....................................................................... 

 เพื่อน จันทร์เมามาย / ทันสิษฐ์

บางทีก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ ที่จะเจอก้อนหิน หรือหลุมพราง แต่คงต้องรู้วิธีหลบหลีก อย่างที่พี่นิดหน่อยแนะนำครับ

"รู้เท่าทัน ปัญหา และอารมณ์ของตนเอง" 

.................................................................... 

พี่ Nidnoi

งานนี้อะตาผะ ...ล้มไม่เป็นท่า!!!! แต่ก็ยินดีที่ได้ลิ้มลองรสชาติ ไม่ล้มไม่รู้ "ปัญหาไม่มา ปัญญาไม่เกิด"  อดีตอาจารย์ที่ปรึกษาของผมเมลล์มาบอกคำนี้

ขอบคุณครับ  ...ขอบคุณพี่นิดหน่อย...

หนุ่มนักล่าฝัน V13

มีคนฝากกำลังใจมาให้  ที่นี่ค่ะ

พี่ Nidnoi 

ผมตามไปตาม Link แล้วครับ น่าสนใจมากครับ

ขอบคุณอีกครั้งนะครับ 

อาจารย์เป็นผู้ที่ให้กำลังใจคนอื่นได้ดีมากทั้ง ๆ ที่ยังไม่รู้จักหน้าตา นิสัย

อาจารย์ให้กำลังใจผู้อื่นให้สู้ สะดุดหิน 1 ก้อน แต่เดินต่อไปได้หลายก้าว...

(คำพูด ข้อความ ที่สื่อออกมาในสิ่งดี ๆ จึงมีความหมาย มันเปลียนชีวิตคนหนึ่งได้ ..............)

ขอเป็นกำลังใจอีกคนนะค่ะ

ขอบคุณคุณ Chah มากครับ

ที่มาให้กำลังใจและข้อคิดเห็นอย่างสม่ำเสมอ..หากการเดินทางมันราบเรียบเกินไปจะท้าทายอย่างไร?

ใช่มั้ยครับ คุณ Chah ...เหมือนกับงานที่ คุณchah ทำอยู่ ที่บอกผมว่ามีอุปสรรค..หากมองในแง่ดี ก็ทำให้เราได้เรียนรู้ และเพิ่มพูนประสบการณ์

ในครั้งสองจะได้ใช้ประสบการณ์ที่มี เต็มที่เพื่อทำในสิ่งที่ดีที่สุดครับ

***ผมยังไม่ได้ตอบเมลล์ที่ถาม-แลกเปลี่ยนกับผมในประเด็นล่าสุดเลยครับ...

We all have strumbling blocks...
      what  is most important is
          turning them into...
               stepping stones.

ข้อคิดดีๆจาก L.Kay Alexander
เก็บมาฝากคุณเอกด้วย"ใจ"เป็นห่วงค่ะ

บันทึกนี้

เขียนขึ้นมาได้ เพราะใจเราเริ่มละมุน อีกครั้ง

ยินดี ยิ่ง ที่เห็นท่านเจ้าของบันทึก เรียกศรัทธาแห่งตนกลับมาอย่าง เต็มเปี่ยมแห่งจิตวิญญาณ

เป็นกำลังใจเสมอ

  • ผมขออนุญาตเข้ามาเพื่อ "ซ้ำเติม" ซ้ำเติม และซ้ำเติมครับท่านอาจารย์จตุพร
  • ซ้ำเติมในสิ่งที่อาจารย์ได้รู้ ซ้ำเติมในสิ่งที่อาจารย์ได้รับ ซ้ำเติมในสิ่งที่อาจารย์ได้สัมผัส ซ้ำเติมว่า อาจารย์ได้รับสิ่งที่มีคุณค่ายิ่งจากเหตุการณ์เหล่านี้ แรงและพลังของอาจารย์จะกล้าแกร่งยิ่งขึ้นเมื่อได้พบกับความเป็นจริงของสรรพสิ่ง
  • หินก้อนนั้นอาจารย์ไม่ได้สะดุดหรอกครับ แต่อาจารย์สามารถก้าวขึ้นไปเหยียบบนหินก้อนนั้นได้ต่างหาก
  • อาจารย์สามารถใช้เท้าทั้งสองเท้า มือทั้งสองมือ ก้าวผ่านความ "ถูกใจ" จนสามารถไปยืนอยู่บนความ "ถูกต้อง"
  • ขอพลังแห่งความเพียร ความถูกต้องและประสบการณ์ในครานี้จงสถิตกับท่านอาจารย์จตุพรตลอดไปครับ

พี่โอ๋

ขอบคุณมากครับ...บางทีการที่ผมตั้งใจกับสิ่งหนึ่งมากไป และก็ผิดหวังเพราะปัจจัยอะไรก็ตาม

สิ่งหนึ่งที่เกิดโดยฉับพลัน คือ...เสียใจ

พักสักหน่อย เติมกำลังใจจากมิตรที่ดี และการทบทวนตนเอง ...ก็เข้าใจและมองย้อนกลับว่า "แค่สะดุด" แล้วเดินทางต่อ

ขอบคุณข้อคิดที่พี่โอ๋นำมาฝาก ... 

................................................................................

คุณไม่แสดงตน

คนแรกๆที่เขียนบางอย่างให้ผมสบายใจ... ขอบคุณมากครับสำหรับมิตรภาพที่สม่ำเสมอครับ "ท้อแต่ไม่นาน" ดีกว่าครับ

................................................................................

อาจารย์ปภังกร

"ซ้ำเติม" เลยครับ เพราะจริงๆแล้ว เหมือนที่อาจารย์เขียนในอีเมลล์  ต้องขอขอบคุณมิตรท่านนี้ครับ

ผมต้องขอบคุณเหตุการณ์เหล่านี้ด้วยครับ 

อาจารย์ จตุพร ค่ะ

           มิตรภาพมีทั้งที่อยู่ใกล้และอยู่ไกล ... อาจารย์ไม่ล้มง่ายๆหรอก เซ...นิดๆ ทดสอบความสามารถ เพราะเชื่อมั่นเช่นนั้นค่ะ ... และเป็นกำลังใจให้คนทำงาน...อย่างอาจารย์เสมอ อยากให้ดูแลตัวเองและอย่าลืมให้กำลังใจตัวเองด้วยนะจ๊ะ

พี่ศรีวิภา ครับ

สิ่งที่ผมมีกำลังใจมากที่สุด คือ มิตรภาพจากมิตรของผม เช่น พี่ศรีวิภา ครับ

และสิ่งที่ต้องทำคือ ลุยงานต่อ ดูแลตนเอง และดูแลคนรอบข้างเหมือนอย่างที่ผมได้รับการดูแล

ให้กำลังใจพี่ศรีวิภาเช่นกันครับ 

มาแบบแสดงตนคะ..

ชอบมากเลย...ที่คุณเอกบอกว่า...

สิ่งที่ต้องทำคือ ลุยงานต่อ ดูแลตนเอง และดูแลคนรอบข้างเหมือนอย่างที่ผมได้รับการดูแล...

คือการสร้างสรรค์สิ่งสวยงามในชีวิตเลยคะ...

*^__^*

กะปุ๋ม

ขอบคุณพี่ Dr.Ka-Poom มากครับ

สร้า้งสรรค์สิ่งสวยงามในชีวิต  ด้วยแรงใจ มิตรภาพจากมิตร...เช่น Dr.Ka-Poom ครับ

ขอบคุณครับ ทุกอย่างที่ผ่านมา

 

  • ตามมาดูแมลงปอครับ
  • บินไปไหน
  • เจ้าแมลงปอ ปีกสวย บอกเขา ด้วยว่าคิดถึงจัง
  • ขอบคุณครับผม

อาจารย์ ดร.ขจิต

ขอบคุณที่ติดตามแมลงปอ ล้อคลื่น

ช่วงนี้คลื่นแรงไปหน่อยครับ

ขอบคุณมากครับผม 

แมลงปอสวยจังน่ารักด้วย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท