หากเพื่อนๆ ท่านใด อยากมีรายได้พิเศษงามๆ ก็ขอแนะนำให้เลี้ยงต่อหัวเสือไว้ขายนะครับ รับรองว่าแปลก ทึ่ง เสียว ตื่นเต้น และได้รายได้พิเศษงามๆ อย่างแน่นอนครับ...... คิคิคิ

เรื่องเล่าจากบ้านแม่ตาด :

เลี้ยง "ต่อหัวเสือ"...แปลก ทึ่ง เสียว แต่รายได้งาม

แม่ต่อหัวเสือจะช่วยกันเฝ้ายามตลอดเวลา

เพื่อปกป้องรังของตนเอง

ที่บ้านแม่ตาดมีอาชีพที่แปลกและสร้างรายได้ให้กับเจ้าของอย่างดีอยู่อาชีพหนึ่ง นั่นก็คือ "การเลี้ยงต่อหัวเสือ" ซึ่งเป็นภูมิปัญญาชาวบ้านที่มีความแปลกและน่าทึ่งอย่างมาก

"ต่อหัวเสือ"....เป็นแมลงที่มีพิษร้ายแรงและเป็นอันตรายต่อมนุษย์โดยทั่วๆ ไป พิษของต่อหัวเสือสามารถทำให้เหยื่อที่ถูกต่อยเสียชีวิตได้ ถ้าหากโดนรุมต่อยทีเดียวหลายๆ ตัว โดยสาเหตุใหญ่ๆ ที่ทำให้ต่อต่อยคนนั้น เกิดจากการเดินไปชนรังต่อเข้าอย่างจัง หรือไม่ก็อาจจะรบกวนจนทำให้ต่อตกใจและแตกตื่นบินเข้าไปรุมต่อยคน จนได้รับบาดเจ็บสาหัสหรือเสียชีวิตอย่างที่เคยเป็นข่าวอยู่บ่อยๆ

อย่างไรก็ตาม สำหรับชาวบ้านแม่ตาดหลายๆ คนแล้ว พวกเขากลับรู้จักธรรมชาติของต่อหัวเสืออย่างดี และสามารถนำเอารังของมันมาเลี้ยงไว้ตามสวนใกล้ๆ บ้าน เพื่อให้รังต่อเติบโตและเจาะเอารวงต่อที่อยู่ข้างในไปจำหน่ายสร้างรายได้พิเศษให้กับผู้เลี้ยงได้อย่างงามเลยทีเดียว

สำหรับขั้นตอนของการเลี้ยงต่อหัวเสือนั้น เริ่มต้นจากชาวบ้านเข้าไปค้นหารังต่อหัวเสือขนาดเล็กๆเท่ากำปั้นตามป่าเขา เมื่อพอแล้ว ก็จะใช้ถุงผ้าหรือถุงปุ๋ยคลุมรังต่อ แล้วก็ตัดกิ่งไม้ที่ต่อทำรังอยู่นั้นเอามามัดไว้ตามต้นไม้หรือไม้แห่งต่างๆ ที่อยู่ใกล้ๆ บริเวณบ้าน จากนั้นก็เอาถุงผ้าออก แล้วก็ปล่อยให้ต่อเติบโตและออกลูกออกหลานเองตามธรรมชาติ โดยไม่ต้องเสียสตังค์ซื้อสิ่งของมาเลี้ยงดูปูเสื่อใดๆ แต่อย่างใดทั้งสิ้น

ชาวบ้านที่เก่งๆ และมีความสามารถพิเศษทางด้านนี้บางคน สามารถไปหารังต่อหัวเสือมาเลี้ยงไว้ในสวนมากถึง 40-50 รัง ก็มี ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ ความชำนาญ และความขยันของแต่ละบุคคล

ฤดูกาลของการเลี้ยงต่อนั้น จะอยู่ในช่วงเดือน มิ.ย.-ต.ค.ของทุกๆ ปี ซึ่งในช่วงที่นำต่อมาเลี้ยงอยู่ในสวนใกล้ๆ บ้านนั้น ต้องคอยห้ามไม่ให้ลูกเล็กเด็กแดงรวมทั้งคนแปลกหน้าเข้าไปใกล้รังต่อที่เลี้ยงเอาไว้อย่างเด็ดขาด ไม่งั้นอาจจะโดนต่อรุมต่อยจนบาดเจ็บสาหัสหรือเสียชีวิตได้

หลังจากที่นำรังต่อหัวเสือมาเลี้ยงได้ประมาณ 3-4 เดือน รังต่อก็จะมีขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เมื่อโตจนได้ขนาดแล้ว คนเลี้ยงต่อก็จะทำการเจาะรังต่อและนำเอาลูกอ่อนของตัวต่อที่อยู่ในรวงภายในรังออกมา ซึ่งลักษณะของรวงและลูกอ่อนของต่อนั้นจะคล้ายกับรวงและลูกอ่อนของผึ้ง แตกต่างกันตรงที่ลูกอ่อนของต่อจะตัวใหญ่กว่า และรวงต่อจะไม่มีน้ำหวานเหมือนกับรวงผึ้งที่มีน้ำผึ้งอยู่ด้วย

เวลาเจาะเอารังต่อนั้น คนเลี้ยงต่อเขาจะมีชุดที่จัดทำขึ้นพิเศษสำหรับเก็บรังต่อนะครับ โดยนำเอาเต้นท์ผ้าใบหนาๆ มาตัดเป็นชุดสวมใส่ รวมทั้งตัดเป็นถุงเท้า ถุงมือด้วย และใช้หมวกกันน็อคช่วยป้องกันด้วย จากนั้นก็เอามีดไปแซะและล้วงรวงต่อที่มีตัวอ่อนออกมาจากรัง โดยที่ไม่ต้องเผาแม่ต่อให้ตายแต่อย่างใด ซึ่งแม่ต่อก็จะยังอยู่และสามารถซ่อมแซมรังขึ้นมาใหม่ได้อีก

เมื่อได้รวงต่อมาแล้ว ชาวบ้านก็จะนำไปขายตามหมู่บ้านหรือตามตลาดต่างๆ ในราคา กิโลกรัมละ 250 บาท(หากขายเป็นขีดๆ ละ 25 บาท) นะครับ ซึ่งแพงมากๆ เลยทีเดียว แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีคนแย่งกันซื้อจนไม่พอขาย

ทั้งนี้ ต่อหัวเสือหนึ่งรัง จะมีตัวอ่อนอยู่ประมาณ 3-6 กก.ๆ ละ 250 บาท ตกรังละประมาณ 750-1,500 บาท เลี้ยงไว้เยอะเท่าไหร่ ก็จะมีรายได้พิเศษมากขึ้นเท่านั้น

อีกอย่างหนึ่ง นอกจากจะขายรวงต่อหรือลูกอ่อนของต่อแล้ว รังต่อที่แม่ต่อหนีออกไปแล้ว ก็สามารถนำมาทาแล็กเกอร์และนำไปวางขายได้อีกต่างหาก ในราคารังละ 300-1,000 บาท แล้วแต่ขนาด

ในส่วนของเมนูอาหารที่ทำจากลูกอ่อนหรือตัวอ่อนของต่อนั้น สามารถทำได้หลายอย่าง เช่น การนึ่งกิน การทอด และการนึ่งแล้วตำเป็นน้ำพริกต่อ เป็นต้น โดยเมนูที่นิยมมากที่สุดก็คือ “น้ำพริกต่อ” นั่นเอง ซึ่งมีรสชาติหวาน มัน และอร่อยมาก คล้ายๆ กับน้ำพริกเม็ดมะม่วงหิมพานต์นั่นเอง

หากเพื่อนๆ ท่านใด อยากมีรายได้พิเศษงามๆ ก็ขอแนะนำให้เลี้ยงต่อหัวเสือไว้ขายนะครับ

รับรองว่าแปลก ทึ่ง เสียว ตื่นเต้น และได้รายได้พิเศษงามๆ อย่างแน่นอนครับ...... คิคิคิ

รังนี้หนักประมาณ 4 กก.

ส่วนหนึ่งของรังต่อหัวเสือที่ชาวบ้านเลี้ยงเอาไว้

(เจ้านี้เลี้ยงไว้ประมาณ 30 รัง)

แต่ละรังโตเกือบได้ที่แล้ว

ลวดลายของรังต่อจะมีความสวยงามมาก

ซึ่งนอกจากตัวอ่อนแล้ว รังของต่อก็ยังสามารถขายได้ราคาดีเช่นกัน

เพลง "คืนลับฟ้า"

ศิลปิน "ไหมไทย ใจตะวัน"

เขียนใน GotoKnow โดย อักขณิช
ใน ชาวบ้านอารมณ์ดี

คำสำคัญ (Tags): #ต่อหัวเสือ#บ้านแม่ตาด#เรื่องเล่าจากบ้านแม่ตาด

หมายเลขบันทึก: 500088เขียนเมื่อ 25 สิงหาคม 2012 21:11 น. ()แก้ไขเมื่อ 30 สิงหาคม 2012 07:52 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (12)

ถาวร

เขียนเมื่อ 26 สิงหาคม 2012 04:32 น. ()

สวัสดีค่ะคุณอักขณิช

   ชื่นชมคนที่เลี้ยงได้ เก่งนะคะ ต้องระวังอันตรายด้วยแต่ผลตอบแทนก็คุ้มค่านะคะ
   น่าอร่อยนะคะน้ำพริกต่อ 
    สบายดีนะคะ

อักขณิช

เขียนเมื่อ 26 สิงหาคม 2012 08:50 น. ()

สวัสดีครับ คุณพี่ถาวร

* คนเลี้ยงต่อทุกคนล้วนมีความเชี่ยวชาญในเรื่องนี้นะครับ และมีการป้องกันตัวอย่างดี

เขาเลี้ยงกันปีละครั้ง ซึ่งไม่ต้องลงทุนอะไรเลย และผลตอบแทนก็คุ้มค่านะครับ แม้ว่าอาจจะอันตรายมากหน่อยก็ตาม

** น้ำพริกต่อ...อร่อยมากเลยนะครับ ผมเองก็กินบ่อยๆ รสชาติจะคล้ายๆ น้ำพริกที่ทำจากเมล็ดมะม่วงหิมพานต์ หวาน มัน และอร่อยดีครับ

*** ผมสบายดีครับ หวังว่าพี่ถาวรก็คงจะสบายดีเช่นกันนะครับ

Sila Phu-Chaya

เขียนเมื่อ 26 สิงหาคม 2012 08:59 น. ()

ปฏิมากรรมจากธรรมชาติงดงามมากค่ะ แต่ที่่มาหวาดเสียวจริง ๆ ค่ะ คนเลี้ยงพลาดท่าอาจถึงแก้ชีวิตได้เลยใช่ไหมคะ
ขอชื่นชมฝีมือน้องต่อค่ะ..แต่คนก็ช่างคิด ช่างทำมาเป็นอาชีพนะคะ เก่งจริง ๆ