...ใ บ ห ญ้ า...
...
สองข้างทางที่ฉันเดินผ่าน
ใบหญ้าสีเขียวแกว่งไกวท้าสายลมที่พัดโชย
ใบโค้งงออ่อนไหวนอบน้อมเสียเหลือเกิน
ไม่มีความเย่อหยิ่งแห่งอัตตาให้ได้สัมผัส
ฉันหยุดเดิน...ลงนั่งข้างทาง
ภายใต้ร่มกำบังของใบหญ้านั้น
คือโลกของเหล่าแมลง ผีเสื้อ ชีวิตตัวเล็กตัวน้อยมากมาย
ที่มาอาศัยอยู่ใต้ร่มใบอันอ่อนโยน
ต่างเกื้อหนุนประนีประนอมกันเหมือนโลกอีกใบในนั้น
ต่างเป็นทั้งผู้ให้และผู้รับอันงดงาม
หัวใจอันสงบสุขให้ความมีชีวิตกับตัวเองและสิ่งรอบข้าง
ท่ามกลางสีเขียวของใบหญ้า...
มีสีของใบสีอื่นประปราย
จากสีเขียวอ่อนไปเขียวแก่แล้วแห้งโรยไปเป็นสีน้ำตาล
บ่งบอกความงดงามที่เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา
ดอกหญ้าเล็กๆ แต่งแต้มพื้นสีเขียวให้มีสีสัน
กะจิดริด น่ารัก ตามแบบฉบับของดอกหญ้า
แม้จะไม่มีใครตัดดอกหญ้าไปปักแจกัน
แต่คุณค่าของดอกหญ้าก็หาได้ด้อยไปกว่าดอกไม้ในแจกันไม่
ลองถามผีเสื้อ หมูผึ้งและแมลงแถบนั้นดูสิ
ฉันเชื่อว่าเขาจะยืนยันด้วยชีวิต
ดอกหญ้ามีค่าอยู่ที่นั่นเสมอ..สำหรับคนที่มองมา
ใบหญ้าไม่เคยโดดเดี่ยว
หลากหลายชนิดอยู่ร่วมกันได้อย่างผาสุก
ต่างกระซิกหยอกล้อกันตลอดเวลา
เสียงใบหญ้าพลิ้วไหวเสียดสีกันตามแรงลม
เป็นดนตรีบรรเลงแห่งธรรมชาติที่สุดแสนจะไพเราะ
ด้วยความเป็นหนึ่งเดียวกัน
ชวนฟังชวนฝันเหลือเกิน....
ใบหญ้าสวยงามเฉกนี้เสมอ
แม้ไม่มีฉันมานั่งมองอยู่
ความสัมพันธ์อันแนบแน่นของแผ่นฟ้า ผืนดิน และต้นหญ้า
ความธรรมดา...ที่น่าอัศจรรย์
ซึ่งรอคอยการมาค้นพบอันยิ่งใหญ่...
การค้นพบความสงบสุขในใจ...ตัวเอง
He who lives in harmony with himself lives in harmony with the world -
คนที่อยู่อย่างกลมเกลียวได้กับตัวเองจะอยู่อย่างกลมกลืนได้กับโลก
Marcus Aurelius จักรพรรดิ์โรมัน กล่าวไว้เช่นนั้น
เงี่ยหูมาฟังสิ....เสียงใบหญ้าลู่ลม...สบายใจขึ้นบ้างไหม?
วันนี้ไปนั่งฟังลมพัดยอดหญ้ามา นำความสงบสุขทีสัมผัสได้มาฝากค่ะ
สุขสันต์คืนวันพักผ่อนนะคะ....
...
...
...
...
...
...
...
...
...
Deer's Wind by Joe Hisaishi
ความเห็น (38)
ÄÄÄ...อยากให้คุณปริมมาเห็นยอดหญ้าที่ไหวเอนดอกหญ้าสีม่วงที่ต้องแสงแดดบนระเบียงที่อยู่ระดับเดียวกับยอดไม้..ระเบียงหลังบ้านยายธีจัง...เดินกลับเข้ามาจากระเบียง..ได้อ่านบันทึกนี้..พอดี...ยายธี
งดงามทั้งภาพและคำบรรยาย..ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ..
เป็นบันทึกแห่งรอยยิ้มและความสุขจริงๆค่ะ ปริม
เฝ้ามองอยู่อย่างเยือกเย็น ทำให้ใจสุขสงบขึ้นเยอะ ขอบคุณที่มอบสิ่งดีๆให้ผู้อ่านเสมอ ครับ
มีความสุข เบิกบานใจ ...กับ...ใบหญ้า...ที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา...สวัสดีครับ
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณปริม
ขอบคุณใบหญ้ากับความสดชื่นยามเช้านะคะ
เช้านี้ที่บ้านสวนสดชื่นเช่นกัน จากที่เมื่อคืนมีฝนโปรยปรายมาเล็กน้อย
สวยค่ะ เพลงบรรเลงก็เพราะ.. คุณพี่ยังไม่มีโอกาสได้ถ่ายภาพแนวนี้เลยค่ะ ขอบคุณน้องปริม
สรรพสิ่ง ในโลกนี้ ล้วนมีค่า
หลากชีวิต หลายลีลา อิงอาศัย
ทุกใบหญ้า อ่อนแก่ แต่ละใบ
เติมเต็มทุ่ง กว้างใหญ่ ให้งดงาม
1.ทุก ๆ ภาพ สอดคล้องกับการนำไปสอนเรื่อง ตัวห้ำ ตัวเบียน ศัตรูพืช (pests management) ครับ
2.ภาพงดงามมาก ๆ ๆ จนไม่อยากสอนนักศึกษาว่า เป็น " Pests " เลยน่ะครับ
3.อายภาพประกอบที่ลงในบันทึกของตนเอง(ชยพร)ทุก ๆ รูป จังเลยครับ...เพราะสื่อได้แค่ว่า " เป็นรูปอะไร ".. ไม่มี " รู้สึกอย่างไร "....ครับ
4.เกษตรในป่าดงดอน...บันทึกภาพติดได้ print ได้ ..โห..เก่งเชียวนะครับ
5.นำมาเล่าให้ฟัง...ตามสไตล์ นักธรรมชาติวิทยา (natural scientist) สาขาเกษตร (Agriculturist)...นะครับ
Sincerely yours,
ชยพร แอคะรัจน์
สวัสดีค่ะคุณยายธี,
ระเบียงบ้านคุณยายกับบ้านปริมคงอยู่ในระดับไม่ต่างกันค่ะ เช้านี้ทิวสนนอกหน้าต่างไหวเอนตามแรงลมสวยงาม แดดจ้าตั้งแต่เช้าคงร้อนน่าดูค่ะวันนี้ อากาศทางโน้นคงไม่ร้อนมากนะคะคุณยายตอนนี้
อยากเห็นดอกหญ้าสีม่วงจังค่ะคุณยายธี
สุขสันต์สายๆวันอาทิตย์วันนี้นะคะ
ขอบคุณค่ะ
- ซึ้ง ๆ กับเพลงประกอบ
- เพราะมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่,
แม้สิ่งมีชีวิตเล็กๆ ที่เราไม่ค่อยจะได้มองมัน ก็ยังมีความงามในตัว มีคุณค่าเสมอ
ขอบคุณพี่ใหญ่ที่กรุณามาชมความงามนี้ค่ะ
สุขสันต์วันอาทิตย์นะคะ
ขอบคุณมากค่ะคุณชลัญธร,
สุขสันต์วันอาทิตย์กับครอบครัวอันอบอุ่นนะคะ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ชยันต์
หลังจากนั่งจ้องคอมพิวเตอร์ทุกวันจันทร์ถึงศุกร์ทั้งกลางวันกลางคืน เมื่อวานก็เลยออกไปนั่งดูสีเขียวของยอดหญ้าให้ชุ่มชื่นสายตาค่ะ พี่ชายที่บ้านโทรมาคุยด้วยพอได้รับคำบอกเล่าว่ามานั่งดูใบหญ้า คำอุทานจากฝั่งโน้นที่มาตามสายคือ "ปาดดดดดโท๊ะะะะะะะ"
ที่บ้านคงคิดว่าปริมเกือบหลุดโลกไปแล้วค่ะอาจารย์ ทำไงดี?
มีความสุขในวันอาทิตย์ค่ะอาจารย์ ;)
- เห็นบรรยากาศการอยู่ร่วมกันอย่างสันติทั้งมนุษย์ สัตว์และธรรมชาติค่ะ งามถ้อยคำ งามภาพ และเพลงประกอบที่แสนไพเราะค่ะ
- ยามว่างอยู่กับธรรมชาติ กล่อมเกลาจิตใจให้สงบสุขเหมือนเป็นการเติมพลังรับวันใหม่เลยนะคะ
ฮ้าาา ค่อยยังชั่วหน่อย ไม่ต้องเมื่อยคอ เมื่อยแขน... ลงมาหมอบเป็นเพื่อนกานนน :)
..."คนที่อยู่อย่างกลมเกลียวได้กับตัวเองจะอยู่อย่างกลมกลืนได้กับโลก"
อ่อ... เข้าใจหละ (แต่ยังเข้าไม่ถึงนะ หุหุ) มัวขัดแย้ง ทะเลาะกับตัวเองอยู่ทุกวัน เลยยังไม่กลมกลืนซะที อิอิอิ
ทั้งภาพและเสียง ต้องใช้ "หัวใจฟัง" ตลอดเลยอะ เครื่องมันโหลดไม่ไหว
ภาพยังพอชื่นชมได้ แบบต้องเปิดทิ้งไว้นานนนมากๆ
ถึงกระนั้น ปณิธานยอดหญ้าก็ยังพอไหวน้า กลมเกลียว เป็นบางเกลียวหละ :)
ปฏิเสธหลานรัก ไม่เอาเน็ตบุ๊ค และเครื่องซักผ้า
(โถ...หลานรัก เพิ่งทำงานได้เดือนเดียว ทำใจดีซะ..ได้เรียนรู้วิชา...ปฏิเสธอย่างกลมกลืนเล็กๆกะหลานใกล้ๆก่อน)
อยากเห็นดอกหญ้าสีม่วง ไหวเอนบนระเบียงคุณยายธีเหมือนกันนะ
ขอขอบคุณ..สำหรับความเป็นเพื่อน...ชีวิต... ที่สุดซึ้งอีกหนึ่งบันทึกนะคะ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์แว่นธรรมทอง
ว่ากันว่าชีวิตคนทำงานในเมืองใหญ่ คนบางคนจะสงบ สุข มีชีวิตเรียบง่ายก็เฉพาะวันเสาร์อาทิตย์ที่เป็นวันหยุด วันจันทร์ถึงศุกร์ก็กลายเป็นอีกคน ไม่ค่อยมีเหตุผล โวยวาย ฯ
หวังว่าตัวเองคงไม่เป็นเช่นนั้นค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหนูรี
ดอกแก้วมังกรดอกตูมคงหวานหอมแล้วนะคะ มดแดงรีบมาจับจองเลย
สดชื่นมากๆค่ะ
ฝันดีนะคะคืนนี้
สวัสดีค่ะคุณพีี kunrapee,
การถ่ายภาพ macro ปริมเองก็ไม่ค่อยถนัดมากค่ะรู้สึกต้องใช้ความพยายามกับสายตาค่อนข้างเยอะมาก และอีกอย่างขึ้นอยู่กับแรงลมด้วยค่ะยิ่งถ่ายภาพแมลงกลางแจ้งเช่นนี้ 4-5 ชั่วโมง ได้ภาพที่พอดูได้ไม่กี่ภาพค่ะ แต่ก็ด้วยใจรักนะคะ เลยรู้สึกดีพอสมควร ถ้ามีเวลาลองดูนะคะ
เพลงของ Joe Hisaishi ได้ฟังครั้งแรกจากรายการวิทยุตอนขับรถกลับบ้านกลางดึกค่ะ ฟังแล้วประทับใจตั้งแต่ครั้งแรกเลย ฟังแล้วรู้สึกผ่อนคลายมากค่ะตอนนี้กลายเป็นศิลปินคนโปรดอีกคนค่ะ ปลื้มหลายคนเหลือเกิน
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่สันติสุข
ขอบคุณบทกลอนเพราะๆ ที่นำมาฝากนะคะ
ฝันดีค่ะคืนนี้และมีความสุขในการทำงานสัปดาห์หน้านะคะ ;)
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ชยพร,
ปริมยังไม่รู้จักชื่อแมลงเหล่านี้ทั้งหมดหรอกค่ะ เพิ่งเริ่มทำความรู้จักนกชนิดต่างๆ ยังไม่ได้ศึกษาด้านแมลง แต่เท่าที่เห็นบางตัวกัดกินใบหญ้าเป็นรูๆเลยค่ะ ตั๊กแตนบางชนิดกินแต่สีเขียวของใบไม้แต่ไม่กินเยื่อมันน่ะค่ะ หากอาจารย์เห็นว่าภาพมีประโยชน์พอนำไปใช้ได้ในการเรียนการสอนเชิญตามอัธยาศัยนะคะ จะยินดีมากค่ะถ้าได้ทำประโยชน์บ้างค่ะ
ตอนหัดถ่ายภาพ macro เพราะอยากมองเห็นความงดงามของชีวิตเล็กๆเหล่านี่ค่ะ บางครั้งตาเราก็ไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจน บางครั้งพอเข้าใกล้แมลงก็ตกใจหายไปหมด พอเริ่มใช้กล้องถ่ายภาพเริ่มเห็นความงดงามของชีวิตเล็กน้อย ยิ่งเห็นชัดขึ้นยิ่งรู้สึกชื่นชมในความงาม รู้สึกอยากปกป้องรักษา ไม่ทำลายเขาค่ะ อยากให้ทุกชีวิตอยู่เกื้อกูลกันแบบนี้เรื่ิอยไปโดยไม่มีการถูกทำลายค่ะ แมลงพวกนี้ก็มีกิ้งก่าและนกวนเวียนหาเขาเป็นอาหารอยู่แล้วค่ะแถบนั้นพออาจารย์ชมว่าสวย รู้สึกดีค่ะบรรลุวัตถุประสงค์ค่ะ อันนี้พูดในฐานะคนที่ไม่ใช่เกษตรกรค่ะ ไม่มีส่วนได้ส่วนเสียอะไร ชาวนาชาวสวนคงเห็นต่างไป
รูปภาพที่อาจารย์ถ่ายลงบันทึกก็ดูดีและสื่อความเข้าใจได้ดีค่ะ ให้ความรู้ ความเข้าใจ ปริมก็เข้าไปอ่านบันทึกอาจารย์ประจำเผื่อวันหนึ่งได้มีไร่มีสวนกับเขาจริงๆค่ะ
เริ่มเรียนรู้กันไปทีละนิดค่ะ ปริมเองก็ยังทำไม่ค่อยเป็นเท่าไหร่ ให้กำลังใจกันและกันนะคะ
ขอบคุณมากค่ะที่มาเล่าสู่กันฟังค่ะ ถ้าปริมมีสวนเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา ปริมอยากให้สวนของปริมเป็นสวรรค์สำหรับแมลงเหล่านี้ค่ะ ยิ่งมีมากเท่าไหร่จะต้อนรับให้หมดเลย รวมไปถึง นก กิ้งก่า ต่างๆด้วยค่ะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะอาจารย์
สวัสดีค่ะคุณมะเดื่อ
เพลงโปรดของปริมเลยค่ะเพลงนี้ ดีใจที่คุณมะเดื่อชอบเหมือนกัน
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณศิลา,
อาจเป็นด้วยที่นี่้ป็นสังคมเมืองนะคะ คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีคนใส่ใจ ให้ความสนใจกับป่า แมลง สัตว์ นกค่ะ แทบทุกคนมีสิ่งอื่นที่น่าสนใจกว่าทำ พอไม่มีคนใส่ใจพวกเขาก็ถูกปล่อยให้อยู่อย่างมีอิสระมังคะ คนที่สนใจก็ไปหามุมส่วนตัวนั่งดู นั่งอยู่ เป็นเพื่อนเขา แต่มีส่วนน้อยมากค่ะสวนสาธารณะแบบนี้ไม่ค่อยมีคนไปค่ะเลยสงบมาก
การได้ไปเดินในสวนป่าเช่นนี้เป็นการชาร์ตแบตเตอรี่อย่างดีสำหรับอีกห้าวันที่ต้องนั่งดูจอคอมพิวเตอร์ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะที่กรุณามาทักทายกันค่ะ
ราตรีสวัสดิ์นะคะ
สวัสดีค่ะคุณ Tawandin,
นึกว่าจะมาหมอบๆ คลานๆ อยู่แถบกอหญ้าหาแมลงถ่ายรูปเป็นเพื่อนกันค่ะ ;)
ปริมเองก็พยายามลดความขัดแย้งภายในตัวเองลงอยู่เหมือนกันค่ะจะได้ไม่ทุกข์ใจมาก ยังทำไม่ได้ทั้งหมดแต่ก็ได้เริ่มทำเช่นในเรื่องอาหารการกิน เพราะรักสัตว์จึงเลิกกินเนื้อสัตว์ทุกชนิด เป็นต้นค่ะ เอาใจช่วยนะคะ
นี่ขนาดเน็ตโหลดไม่ทันยังรอจนโหลดได้นอกจากจะได้ดูภาพแมลงที่ปริมตั้งใจถ่ายสุดฝีมือแล้ว คนอ่านยังได้ฝึกความอดทนอีกด้วยนะคะ เจ๋งจริงๆค่ะ ;)
ขอบคุณจริงๆค่ะที่ติดตามอ่านบันทึกของปริมเรื่อยมา นี่ขนาดเทคโนยังไม่รวดเร็วยังให้กำลังใจกันตลอดแบบนี้ ซาบซึ้งจริงๆค่ะ
อีกไม่นานหลานรักก็เก่งเหมือนคุณน้าแล้วค่ะ ;) เอาใจช่วยค่ะ
คืนนี้ฝันดีนะคะ ;)
ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านค่ะที่เข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ สุขสงบรับวันจันทร์ที่จะมาถึงนะคะ
สวัสดียามดึกค่ะ
สวัสดียามดึกค่ะคุณปริม...
...จิตใจที่ปราถนาดีและอ่อนโยนไม่ว่าจะอยู่ในสภาวะแวดล้อมเช่นไรก็ย่อมหาจุดผ่อนคลายได้เสมอนะคะ.
...ฝันดีค่ะคุณปริม.
...
เพราะสรรพสิ่ง
ล้วนมีลมหายใจเหมือนกัน
โลกใบนี้ จึงบอกย้ำว่า
ทุกสรรพสิ่ง...เกิดมา เพื่อหนุนเสริม กันและกัน
...
ขอบคุณความรื่นรมย์ของชีวิตที่สัมผัสได้จากบันทึกนี้ นะครับ
สวัสดีค่ะคุณน้อย,
พยายามออกไปดูสีเขียวในวันเสาร์อาทิตย์ค่ะ เพื่อผ่อนคลายและเพื่อสายตาด้วยค่ะ เพราะยิ่งอายุมากขึ้นแทนที่สายตาจะยาวกลับสั้นลงเรื่อยๆ คงเพราะจ้องจอคอมพิวเตอร์มากเกินไปค่ะ สีเขียวช่วยเยียวยาค่ะ จะได้ไม่ต้องเปลี่ยนแว่นตาบ่อยๆ ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะคุณน้อยที่มาทักทายให้กำลังใจกันเสมอเลยค่ะ
ฝันดีค่ะคืนนี้ ;)
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์แผ่นดิน,
ประโยคที่ว่า...ทุกสรรพสิ่งเกื้อหนุน ส่งเสริมกันและกัน
ทำให้รู้สึกถึงคำว่า oneness ได้ดีเลยนะคะอาจารย์
อ่านแล้วรู้สึกจิตใจอ่อนโยนตาม
ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีดีค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณปริม ชอบค่ะ กับข้อความ... "ความธรรมดา...ที่น่าอัศจรรย์
ซึ่งรอคอยการมาค้นพบอันยิ่งใหญ่...
การค้นพบความสงบสุขในใจ...ตัวเอง" บางเวลาสิ่งเล็กๆทำให้คนตัวโตเป็นสุขได้ไม่ยากเย็น
สวัสดีค่ะครูนก
เห็นด้วยกับครูนกค่ะที่ว่า "สิ่งเล็กๆทำให้คนตัวโตเป็นสุขได้ไม่ยากเย็น"
บางครั้งสิ่งเล็กๆ ก็ทำอย่างที่คนตัวโตทำไม่ได้มาแล้วนะคะ ฤดูนกอพยพมาถึงแล้วค่ะ ทึ่งเสมอกับสิ่งที่พวกเขาทำได้ค่ะ คนตัวโตๆ อย่างเรายังคงต้องอายค่ะ
สงบ สุขใจในวันทำงานนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ทุกครั้งที่เข้ามาได้อ่านแล้วมึ ความสุขทั้งภาพและภาษา@ขอบคุณครับ
สวัสดียามดึกค่ะคุณแสงแห่งความดี,
ขอบคุณมากนะคะที่กรุณามาอ่านบันทึกและให้กำลังใจกันเสมอค่ะ
ฝันดีค่ะคืนนี้ ;)
แต่ละวันควรมองสิ่งที่อยู่ติดพื้นดินบ้าง เพื่อใช้ชีวิตได้อย่างรอบด้าน
สวัสดีค่ะคุณคณิน
ขอบคุณสำหรับรูปดอกหญ้าสวยๆที่นำมาฝากกันนะคะ
ฝันดีค่ะ
ป๊าดโท๊ะๆๆ..ฮูปงามแต้ว่า.. ถ่ายออกมาได้อารมณ์มากชัดแต้ชัดว่า..ขออู้กำเมืองให้คนไกลบ้านได้มีสุขใจ"คนบ้านเดียวกัน" นะคะ
สวัสดีเจ้า krutoom,
ยินดีจ้าดนักเจ้า กล้องมันถ่ายได้ชัดเจ้า บ่อใช่ฝีมือ อี้เลาะ!
คุณครูสบายดีน่อเจ้า ;)
คุณตาผมสอนว่า หากเราสามารถหาความสุขจากความงามเล็กๆรอบตัวได้ ก็จะเป็นคนที่มีความสุขที่สุดได้