กีฬาสีของฝ้าย ฮาได้แม้ยังไม่แข่ง


กีฬาสีของฝ้าย ฮาได้แม้ยังไม่แข่ง

บนรถเก่งคันเล็ก ระหว่างกลับบ้านตอนดึก ๆ พรุ่งนี้น้องฝ้ายกับน้องฝุ่นต้องสอบ แต่การมาเยี่ยมญาติผู้ใหญ่ที่ป่วยหนัก ก็เป็นเรื่องจำเป็นที่พ่อแม่ต้องพามา ระยะทางเกือบร้อยกิโลเมตร เด็ก ๆ คงได้หลับบนรถบ้าง

 

แต่ผิดคาด วันนั้นพ่อแม่ลูกคุยกันตลอดทาง..เริ่มจากน้องฝ้ายบ่นเรื่องกีฬาสีของโรงเรียน เพราะ ม. ๕ ต้องคุมแสตน ฝึกสอนน้อง และอีกหลาย ๆ อย่าง

“เพื่อน ๆ เขากลัวว่ารุ่นน้องจะไม่มาขึ้นแสตน แต่หนูละ กลัวเพื่อน ๆ รุ่นหนูมันไม่มามากกว่า.. เพื่อนบางคนก็ออกจะสำอาง บางคนก็พูดแรง ๆ ไม่กลัวเพื่อน ๆ โกรธเลย...”

“ดีแล้วลูก..ฝ้ายจะได้เก่งคน ทำงานกับคนเยอะ ๆ หลาย ๆ รูปแบบจะได้ประสบการณ์ หนูก็บอกเพื่อนไปว่า โอกาสจะอยู่ ม. ๕ มีแค่ปีเดียว คงไม่มีใครตกซ้ำชั้นอยู่ ม.๕ อีกปีแน่ ขอให้เพื่อนช่วยกันทำงานที่ได้รับมอบให้เสร็จ ดีกว่า ไม่ว่าจะชอบหรือไม่ ไม่นานมันก็จะผ่านไป พอจบไปก็จะคิดถึงช่วงวัยเรียน ซึ่งจะหาความสุขแบบนี้ไม่ได้อีกแน่ ๆ” พ่อให้กำลังใจ ขณะขับรถไปด้วย

        “แล้วปีนี้หนูก็ได้อยู่สีฟ้า สีฟ้านะที่โหล่มาตลอด ๔-๕ ปี แล้ว ...” น้องฝ้ายบ่นต่อ

        “เอ้า ดีตั้ว พอฝ้ายมาอยู่ก็ทำให้สีฟ้าชนะเลิศไปเลยสิ ท้าทายดีออก..” แม่ให้กำลังใจมั่ง

        “งั้นพ่อช่วยคิดหน่อยสิ จะทำแสตนเชียร์แบบไหนดี..” น้องฝ้ายพูดอย่างต้องการที่ปรึกษาจริง ๆ

        “อือ ขั้นแรก วันเปิดแสตน หนูก็นิมนต์พระมาเจิม..ฮ่า ๆๆๆๆ”  พ่อหักมุมซะงั้น

        “คืองี้  โจทย์มีว่า ให้ใช้ทรัพยากรที่มี เช่น มีแสตน มีรุ่นน้อง มีเงินให้ซื้อของ แล้วเชียร์ออกมาดีที่สุดใช่ไหม...แล้วคอนเซ็ปปีนี้ครูให้ว่าอะไร ..” พ่อหาข้อมูล

        “ปีนี้ยังไม่รู้เลย แต่ปีที่แล้วเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง เออ ปีนี้น่าจะเป็นอาเซียนนะ..”  น้องฝ้ายตอบ

        “อ๋อ งั้นหนูเอากะลาไปเลย เคาะกะลา เป็นการแสดงของอาเซียน รับรองเสียงดังดี ราคาถูก ได้ใจกรรมการแน่ ๆ แล้วมีอะไรอีก กระป๋องแป้งเก่า ใส่ก้อนหิน ก็เห็นเขาใช้ได้ผลมาหลายงาน...ลองไปนึกต่อว่าประเทศอาเซียนมีการละเล่นอะไรอีกบ้าง..”

        “แล้วเวลาฝึก มีครูมาเยี่ยมให้คำแนะนำไหม..” พ่อหาข้อมูลเพิ่มเติม

        “ก็มีครูประจำสี มาดูแลความเรียบร้อยอยู่ห่าง ๆ”

“งั้นดีเลย หนูกับเพื่อนเห็นครูผ่านมาปุ๊บ ให้รีบไปเชิญครู มาให้กำลังใจน้อง ๆ ที่แสตนวันละคนสองคนนะ คนละ ๑ นาที เพราะครูก็ถือเป็นทรัพยากรในโรงเรียนเช่นกัน ใช้ให้เกิดประโยชน์สิ”

“แล้วครูจะมาเหรอ ยิ่งถ้าเป็นครูสีอื่น จะไม่ว่าให้สีหนูหมดกำลังใจเหรอ” น้องฝ้ายกังขา

“เอ้า ถ้าอยากชนะก็ต้องหาทางให้ครูมาสิ ถ้าครูไหนไม่มาก็ไม่เป็นไร แต่ครูประจำสีหนูต้องมาอยู่แล้ว ถ้าครูสีอื่นจะพูดอย่างไร ดีหรือไม่ดีก็ต้องเป็นคนที่รับผลของคำพูดของเขาเองอยู่แล้ว ไม่เกี่ยวกับเรา” พ่ออธิบายเพิ่ม

“อือ ก็ดีนะฝ้าย” แม่สนับสนุน “หรือไม่วันไหนว่าง ๆ ก็ให้เพื่อน ๆ ชวนผู้ปกครองพ่อแม่มาเยี่ยมแสตน มาพูดวันละคนสองคน แม่ว่าดีออก”

        “พี่ฝ้าย ๆ กีฬาสีโรงเรียนหนูนะ แม่ของนิบมาเชียร์ตลอด แต่พ่อกับแม่ไม่เคยไปเชียร์เราเลยเนาะ” น้องฝุ่นที่นิ่งฟังมานานแสดงความคิดเห็นบ้าง

        “อ้าว ก็หนูไม่ได้แข่งกีฬาไม่ใช่หรือ หนูเป็นกองเชียร์นี่นา ไม่เหมือนนิบ แล้วนิบแข่งอะไรละ แม่ถึงไปเชียร์นะ” พ่อพยายามหาทางออก

        “เปล่า ไม่ได้แข่งอะไร นิบก็นั่งอยู่แสตนเฉย ๆ นั้นละ” ...แป่ววว

“เออ แล้วมีเรื่องขำด้วยละ ตอนอยู่ ม.๑ นะพี่เขาเอาเหยือกใส่น้ำกับน้ำแข็งยื่นให้พวกหนูบนแสตน ใส่หลอดมากำมือหนึ่ง ก็ดูด แล้วส่งต่อ ๆ   กันมา พอหลาย ๆ คนเข้าเพื่อนคนหนึ่งมันกลัวได้อมหลอดที่เพื่อนดูดก่อนนะ มันจับหลอดดูดกลับด้านเอาข้างบนจุ่มน้ำ ดูดอีกด้านเฉยเลย...ฮามากเลย มันไม่คิดว่าน้ำลายเพื่อนจะจุ่มลงไปในน้ำเหมือนเดิมละ ^^”

“ห้า ๆ ๆ งั้นปีนี้หนูก็แจกหลอดคนละหลอดก่อนสิ ให้รักษาเอง ใครทำหายก็ไม่ได้กินน้ำ หรือไม่ก็ให้ซื้อหลอดใหม่ หลอดละบาท เอาเงินเข้ากองกลาง” ความคิดพ่อเริ่มแตกฉาน หรือไม่ก็ แตกกระสานซ่านเซ็น อิอิ

“มันหิวน้ำจริงนะพ่อ เหนื่อยก็เหนื่อย ร้อนก็ร้อน ตะโกนจนเสียงแหบเสียงแห้ง พี่เขาก็ยังไม่พอใจ กลัวแต่กรรมการไม่ได้ยินเสียง พอร้องเสียงเบาหรือทำผิด พี่เขาก็ให้ลงไปวิ่งเป็นการลงโทษ ใครวิ่งช้าสุดก็ให้สก็อดจ้ำอีก ๒๐ ที เหนื่อยแทบขาดใจ”

“เอ้า วิ่งแล้วมันเสียงดังกว่าเดิมไหมละ” แม่ถามบ้าง

“มันหมดแรงกว่าเดิมนะสิ” น้องฝ้ายบ่น

“ดีแล้ว ตอนนี้ฝ้ายเป็นรุ่นพี่ ก็อย่าไปแกล้งน้องเขามาก แกล้งมากเขาก็ไม่อยากมาขึ้นแสตนนะสิ ฝ้ายต้องให้กำลังใจเขา ยอเขาลูกเดียว น้องเก่งมาก น้องทำดีแล้ว แต่เสียงดังอีกนิดได้ไหม..แบบนี้ไง” แม่ให้คำแนะนำบ้าง

“ขอเสียงคนหน้าตาดี ดัง ๆ หน่อย ขอเสียงวัยรุ่น ดัง ๆ หน่อย แบบนี้” พ่อพูดสนับสนุน

“เพื่อนหนูบางคนมันมีแต่จะจัดการรุ่นน้องอย่างนั้นอย่างนี้นะสิ” ปัญหายังมีมากมาย

“ก็อย่างที่พ่อบอก การเป็นรุ่นพี่ก็คือโจทย์ให้เราฝึก ฝึกว่าทำอย่างไรให้รุ่นน้องทำตามใจเรา ถามว่ารุ่นน้องจะทำได้ใจเราไหม ก็คงไม่ แล้วก็เป็นการฝึก ว่าทำอย่างไรเราจะไม่โกรธเขา ทำอย่างไรให้เขาทำตามที่เราต้องการได้ นี่เป็นทักษะคน ซึ่งสำคัญมาก หลาย ๆ คนไม่เข้าใจ กีฬาสีก็สนุก ๆ ผ่านไปเท่านั้น” พ่อพูดจบก็นึกชมตัวเองว่าคิดได้ไงหว่าประโยคนี้ อิอิ

“อือ มีกะลา กระป๋องแป้ง เพื่อนหนูมันมีเยอะ คงได้ กะลาซื้อคงไม่แพง แล้วอะไรอีก” น้องฝ้ายทบทวน จับประเด็น แยกส่วนงานกับมุขตลกของพ่อ

“เชิญครู หรือผู้ปกครองมาพูดให้กำลังใจ ยอน้อง ๆ ไม่ต้องไปดุน้อง แล้วก็ นิมนต์พระมาเจิมวันเปิดแสตน” พ่อยังไม่วายปล่อยมุขเด็ด  

“อือ น่าจะมี ท่าประจำสีนะ อย่างเช่น เวลาเดินผ่านกันตอนเรียน ถ้าเห็นสีฟ้า ก็ทักว่า สีฟ้า แล้วทุกคนสีฟ้าก็จะทำท่าอะไรซักอย่างพร้อม ๆ กัน เหมือนท่าแปลงร่าง อะไรแบบนี้” พ่อเริ่มไอเดียร์แปลก ๆ อีกครั้ง

“พี่ฝ้าย ๆ” น้องฝุ่นเรียกความสนใจ “พอบอกว่า สีฟ้า ก็ทำท่า แบร๋รรรรรรรร แบบนี้ไง” คราวนี้เสียงแบร๋รรรรร ดังระงมรถกันครู่ใหญ่ พร้อมเพิ่มท่าประกอบ และเสียงหัวเราะของทุกคน

แบร๋รรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร

“การเชียร์ ดูเหมือนสนุก ๆ นะ แต่ความจริงพ่อว่ามันเครียดนะ ควรจะมีสันทนาการ ระหว่างซ้อมเชียร์ด้วย มีเกมเล่นผ่อนคลาย แล้วมาเริ่มเชียร์ต่อ” พ่อเข้าประเด็นอีกครั้งหลังหัวเราะกันหายเหนื่อยแล้ว

“อ๋อ เรื่องอาเซียน เอาเป็นทำทักทายของประเทศอาเซียนดีไหมละ พอพี่ ๆ ตะโกนว่า สวัสดี น้อง ๆ ก็ตะโกนตอบเป็นคำว่าสวัสดีของชาติอาเซียนเรียงลำดับไป พ่อว่าน่าสนุกออก”

“เอากะลามาเคาะเข้าจังหวะด้วย รุ่นพี่บอก สวัสดี รุ่นน้องก็เคาะกะลา โก้ก ๆ ๆ แล้วตอบว่า สบายดี แล้วเคาะกะลา โก้ก ๆ ๆ แล้วก็ต่อด้วยภาษาอาเซียนชาติอื่น ๆ ต่อไปนะ รับรอง เสียงดังจากกะลาเรียกร้องความสนใจกรรมการได้แน่ ๆ” แม่ ซึ่งพึ่งไปรำเซิ้งกะโป๊ะมา ต่อยอดช่วย

“เอาละ ถึงบ้านแล้ว น้องฝ้ายน้องฝุ่นลงไปเปิดประตูบ้าน อาบน้ำ นอน พรุ่งนี้ต้องไปสอบอีก เร็ววววววววว”

“””””””””””””””””””””””””””

หวังว่ากีฬาสีปีนี้ เด็ก ๆ คงได้ผ่านประสบการณ์ดี ๆ เพิ่มขึ้น  มีแนวคิดใหม่ ๆ ที่สร้างสรรค์เพิ่มขึ้น มีทักษะคน ทักษะในการแก้ปัญหาเชิงบวกมากขึ้น หวังว่าสีฟ้า คงเปลี่ยนประวัติศาสตร์จากการเป็นที่โหล่ ได้ ในปีนี้...

แด่ สีฟ้า...

 

คำสำคัญ (Tags): #กีฬาสี
หมายเลขบันทึก: 495917เขียนเมื่อ 25 กรกฎาคม 2012 10:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 25 ตุลาคม 2012 15:16 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)
  • เอาใจทั้ง4 มาช่วยและเอาดอกไม้มาให้กำลังใจ

ถ้าได้ที่ 1 คนเป็นพ่อต้องพาไปฉลองนะ อิอิ

ท่านสามสัก เอาใจมาให้ทั้งสี่ดวง ดวงละสี่ห้อง ต้องขอบคุณจริง ๆ เชียร์ ๆ ๆ ให้สีฟ้าสู้ ๆ เอย ^^

ถ้าได้ที่ 1 เด็ก ๆจะไปกินเนื้อย่าง ฉนัน วันซ้อมคุณพ่อจะเอาเนื้อย่างไปย่างใต้แสตนให้ยั่วน้ำลายก่อน ถ้าอยากกินต้องชนะถึงจะได้กินไงน้องต้อม 55555+++

อ่านไป อมยิ้มไป คุณพ่อก็ชวนฮา คุณลูกก็น่ารัก 5 5 5 เชียร์น้องฝุ่น ฝ้าย ให้ได้ถ้วย (อะไรก็ได้ )

  • หายไปนานมากๆ
  • สบายดีนะครับ
  • น้องฝายโตมากขึ้นจริงๆ

สวัสดีปีใหม่ 2556 ครับ...ขอให้คุณปรีดาและครอบครัว มีความสุข ความสมหวังตลอดปีและตลอดไปครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท