อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันเกิดของลูกชาย
เมื่อเช้าผมเลยนำพระที่เก็บไว้ให้มานั่งดู เพื่อทบทวนความจำว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับพระสมเด็จองค์นั้นบ้าง
ผมก็พบกับความตื่นเต้นที่ไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง ว่า
ผิวพระสมเด็จองค์นางงามที่สุดที่ผมมี ได้พัฒนาผิวขึ้นไปอีกขั้นหนึ่งแล้ว
คือ ผิวด้านหลังงอกขึ้นเป็นเม็ดผดเล็กๆมันๆ โดยเฉพาะในส่วนนูนสุดของผิวสังขยา
บางแถบมีขึ้นเป็นแนวชัดเจน
ด้านหน้าก็มีการงอกทั้งบนเส้นซุ้ม และบนองค์พระ ทั้งปูนดิบ และน้ำมันตังอิ้ว
ด้านข้างกลับมีการงอกเป็นแนวชัดเจน ที่น่าจะมาจากแรงบีบของฟองน้ำรองในกรอบใส่พระ
ผมจึงได้ใจ รีบไปดูองค์อื่นๆ ก็ได้เห็นการงอกที่แตกต่างกัน
แต่ก็ด้วยหลักการเดียวกัน คือ ปูนดิบ ปูนสุก และตังอิ้ว งอกอย่างสอดประสานกัน
ปูนดิบงอกใต้ผิวรักเก่า มีตังอิ้วประปราย
เนื้อปูนดิบงอกมาตามรูน้ำตา แบบเคลือบบางๆ เรียบ มัน
เนื้อปูนดิบเคลือบแบบเป็นคลื่น
ผิวแบบสังขยา ตังอิ้วเกาะปลายยอด
แบบแตกลายงา ปูนดิบเคลือบ แต่มีรอยปริแตก มีน้ำมันตังอิ้วดันออกมา
ผิวสลับปูนดิบปูนสุก มีเส้นตังอิ้วประปราย
ปูนดิบปิดผิว แต่มีช่องให้ปูนสุกงอกลอดขึ้นมา
ผิวปูนสุกดิบประสานกัน ตังอิ้วปะปนลางๆ
ผิวสังขยาผสานกันทั้งปูนดิบ ปูนสุก และตังอิ้วแบบกลมกลืน
ที่น่าจะมาจากการผสมมวลสาร และการเก็บรักษาของพระแต่ละองค์ครับ
ขอบคุณคระบอาจารย้
ขอพระคุณสำหรับความรู้ที่ผมได้รับทราบเพิ่มเติมครับ
เสียดายจังครับไม่มีรูปครับ
ขอเรียนถาม รูปที่1
เป็นพระแบบปูนสุกใช่หรือไม่ครับ
รูปที่2 เป็นแบบปูนดิบใช่หรือไม่ครับ
อย่างนี้ก็ว่าเป็นนะครับ สอนผมด้วยครับ เพิ่งเคยเห็น อิอิอิ
รูปไม่มีให้ดูครับอาจารย์ งอกแบบไหนครับ