วันนี้ผมตื่นนอนเวลา 02.00 น. แต่งตัวเตรียม้ดินทางพาลูกสาวไปสอบ ข้อเขียนธนาคารออมสินที่สถานีตำรวจภูธรภาค 4 จังหวัดขอนแก่นวันนี้จำเป็นต้องลากิจเพื่อปฏิบัติหน้าที่พ่อที่ดีในการส่งเสริมให้ลูกได้ทดสอบความรู้เพื่อการมีงานทำที่มั่นคง คิดย้อนไปสมัยที่ผมเรียนจบใหม่ๆ ต้องเดินทางไปสมัครสอบโดยรถโดยสารประจำทาง คุณพ่อก็เสียชีวิตตั้งแต่ผมเรียนอยู่ชั้นประถมปีที่ 3 คุณแม่ก็มีหน้าที่หาเงินส่งลูกเรียน ผมมีลูกชาย 1 คนขณะนี้ก็ปฏิบัติหน้าที่ครูอยู่ที่จังหวัดนครราชสีมา เวลาปิดเทอมถึงได้กลับบ้าน ส่วนลูกสาว 2 คน ลูกสาวคนโตกำลังจะไปสอบธนาคารออมสิน อีกคนสุดท้ายกำลังเรียนครูปีที่ 3
ในหลักสูตร 5 ปี หลายเวลาที่รู้สึกเหงาและคิดถึงลูกๆ นี่หรือที่องค์พระสัมมา
สัมพุทธเจ้าท่านเทศนาไว้ว่า ที่ไหนมีรักที่นั่นมีทุกข์
ที่ไหนมีรักที่นั่นมีทุกข์.. สัจธรรมของชีวิต.. เรายังปลดปล่อยไม่ได้ค่ะ