ระวัง !! เตือนภัย บรรดาท่าน สว.
“โธ่ แว่น... ไม่น่าทำฉันเลย…”
ระวัง !!
เตือนภัย บรรดาท่าน สว.
ท่านสมาชิก GTK ทุกท่านครับ ท่านเริ่มมีลักษณะต่อไปนี้ เมื่อไรครับ
มองไม่ชัด สายตา ฝ้า มัว ผมเริ่มเปลี่ยนสี นอนไม่ค่อยหลับ หลงลืมบ่อย ๆ หากท่านเริ่มมีอาการแบบนี้ อย่างใดอย่างหนึ่ง นั่นแสดงว่า ท่านก้าวเข้าสู่ สภาชิวิต ตำแหน่ง สว.
เปล่าครับ...ไม่ใช่ สมาชิกวุฒิสภา.สูงวัยครับ บรรดาผู้ที่ เริ่มสวมแว่นสายตายาว ต่างหาก
เมื่ออายุ ๔๐ ปีผู้เขียนลาไปศึกษาต่อ ป.โท เมื่ออายุมากที่ มศว. ประสานมิตร เพื่อพัฒนาตนเอง ในด้านการจัดการเรียนการสอนให้มีประสิทธิภาพ ที่จะให้เกิดประโยชน์แก่ผู้เรียนให้มากที่สุด ช่วงนั้นใช้สายตามาก ต้องจ้องอยู่จอคอมฯ สมัยแรก ๆ ขาว ดำ โดยมากใช้ โปรแกรม ราชวิถี และจุฬา ฯ ในการพิมพ์
ผมเริ่มสวมแว่นครั้งแรกเมื่อย่าง ๔๕ อาการเริ่มแรก มองจานข้าวเวลา ทานข้าว จะมัว มองข้าวไม่เป็นเมล็ด เมื่อครั้งผู้เขียนสายตายังปกติ เวลาร่วมทานข้าวกับพ่อ-แม่ ได้ยินพ่อบ่นว่ามองไม่เห็น “จานใหญ่ ๆ ยังมองไม่เห็นหรือครับพ่อ” พ่อนิ่งท่านทานต่อ ไม่ปริปากพูดอะไร กรรมตามทัน ผมได้รับคำตอบด้วยตัวผมเอง เมื่อวันที่ผมสวมแว่น ครั้งแรก จึงทำให้มองเห็นชัดเจนข้าวในจานเป็นเมล็ด ไม่ได้ติดกันเป็นก้อนขาวพอให้รู้ว่าข้าว เพราะแว่นจะขยาย ท่าน คงเห็น แต่ไม่ชัดเจนคง ฝ้า มัว เหมือนกับผู้เขียนได้รับประสบการณ์ พ่อเคยบอก เคยสอนเพราะผ่านชีวิต ที่นานกว่า เรียนรู้อะไร ๆ มามากกว่า จึงรู้ว่า อะไร ทำแล้วจะเกิดผลดี อะไร จะเป็นสิ่งทำลายสุขภาพ “เด็ก อย่าอ่านหนังสือที่มืด”(แสงน้อย) เพราะยังเป็นเด็ก สายตายังไม่เสื่อม จะอ่านที่ไหนสายตาก็อ่านได้ . ..ไม่สนใจในคำเตือน คำสอน ในที่สุด...กรรมตามทัน ส่งผลในบั้นปลาย ก่อนที่จะถึงเวลา อันพึงจะเป็นไปตามกฎธรรมชาติ
เตือนภัย..ภัยที่ผมได้รับเป็นประสบการณ์ที่ไม่อันตราย แต่ชวนขำ ในความรู้สึกของคนอื่น ก็ดีลูกหลานเขามีความสุขเพราะภัยที่เกิดจากเรา
เรื่องมีอยู่ว่า...เมื่อปีที่แล้ว ผู้เขียน เดินเก็บ ผลไม้ในสวน ตามรั้วหลังบ้าน เหลือบไปเห็นบักเขียบ (น้อยหน่า) ลูกดกพอสมควร แต่มันอยู่ใกล้ริมรั้ว จึงรีบเก็บใส่ตะกล้า กลัวไม่ทันคนอื่น ลูกใดสูงก็หาไม้สอย ได้พอประมาณ ๒๐ กว่าลูก จะบ่มให้หลานสาว เพราะเขาชอบ ผู้เขียน รอประมาณ ๓ -๔ วันไปดูยังแข็งเหมือนเดิม ไม่มีความนิ่มเลย ปกติ จะไม่เกิน วัน สองวัน ถ้าแก่จัด ยิ่งถ้าเก็บไม่ทัน จะเป็นอาหารของ อีเกีย (ค้างคาว) หรือไม่ก็หยาดย้อยลงดินเพราะงอมมาก
“ใครเก็บบักเขียบ”
หลานสาวบอกว่า “หนูเห็นปู่เก็บจ้ะพ่อ”
”ปู่เก็บเอง” เขายิ้ม และหัวเราะ
“ใส่แว่นเก็บแม่นบ่”
“เออก็ใช่นะสิ” เขาหัวเราะ คิก ๆ กันทุกคน
ผู้เขียน ไม่ได้คิดอะไร
“มาเบิ่งปู่” ผู้เขียนไปดูด้วยความภาคภูมิใจ มันคงจะสุกแล้ว
มันเริ่มเปลี่ยนสีเป็นสี เขียว ๆ ดำ ๆ และยังแข็งเหมือนเดิม
“บักเขียบ อ่อน ทั้งตะกล้า”...ผู้เขียนรำพึงในใจ....
“โธ่ แว่น... ไม่น่าทำฉันเลย…”
คำสำคัญ (Tags): #บทความ#ผู้สูงวัย#สายตา#การใช้สายคา#ผลจากการเพ่งมอง#เตือนภัยบรรดาท่าน สว.#การเปลี่ยนแปลงของสุขภาพร่างกาย
หมายเลขบันทึก: 494838เขียนเมื่อ 15 กรกฎาคม 2012 03:50 น. ()ความเห็น (5)
วันนี้ แว่นธรรมทอง นำเรื่อง ขำ ๆ เบา สมอง จากประสบการณ์ มาเล่าสู่ฟังครับ
น้อยหน่ายังไม่ สว. 555
อ่านแล้วอดยิ้มไม่ได้ค่ะ
สว.ต้องระวังเรื่องสายตาให้มากๆ นะคะ.....
เอ่อ.. คุณปู่ตัดแว่นใหม่ดีมั้ยคะ 555 เรื่องเล่าฮาดี อ่านแล้วพลอยมีความสุขไปด้วย :)
ตำแหน่งนี้สมัครที่ไหน อย่างไรครับ เผื่ออยากกินน้อยหน่าบ้างจะได้ไม่ต้องรอนาน ...อิอิ