๓๔๓.การสัมมนาเรื่อง“การแก้ไขปัญหาในพื้นที่ชายแดนภาคใต้” ๔

ประเด็นคำถามที่ ๔ ต้องการอะไรจากปัญหานี้?

     ผู้เขียนในฐานะตัวแทนของพุทธศาสนาในระดับจังหวัด กล่าวว่าโดยพื้นฐานแล้ว อาตมาเชื่อว่า ศาสนาทุกศาสนาสอนให้คนเป็นคนดี คิดดี-ทำดี-พูดดี แต่ที่มีปัญหา ล้วนแล้วแต่เป็นปัญหาที่ซับซ้อนเกินกว่าที่จะคาดเดาได้

     สิ่งที่ผู้เขียนต้องการได้จากปัญหาที่เกิดขึ้น คือ “การมีส่วนร่วมในการตรวจสอบของประชาชน” นั่นก็หมายความว่าทุกองค์กรต้องได้รับการตรวจสอบ โดยเฉพาะองค์กรทางความเชื่อ เช่น ในทางพระพุทธศาสนามีหลัก พละ ๕ ซึ่งสามารถนำมาตรวจสอบได้ คือ ศรัทธา-วิริยะ-สติ-สมาธิ-ปัญญา

     ดังนั้น หลักการนี้ใช้ได้ทั่วโลก คือสอนให้เกิดความเชื่อมั่น(ศรัทธา) ขยันเรียนรู้ในหน้าที่(วิริยะ) อย่างมีสติว่าต้องการอะไร(สติ) โดยมีจิตใจที่ตั้งมั่น(สมาธิ) ทั้งนี้ต้องมีปัญญาเป็นเครื่องกำกับด้วย(ปัญญา) ศาสนิกของทุกศาสนาอย่ามีแต่ศรัทธา แต่ต้องมีปัญญาในการพิจารณาด้วย

     โต๊ะอิหม่ามทองคำ อับดุลอารี ให้ทัศนะว่า สิ่งที่ต้องการคือการปรองดองของคนในชาติ แต่ต้องเอาความจริงมาพูด การนำปัญหามาถกเถียงกัน ไม่มีทางสันติ ถ้าไม่มีการเจรจา

     ศาสนาจารย์นิรันดร์ เมืองชื่น ให้ทัศนะว่า รู้สึกหนักใจ หลักธรรมดีอยู่แล้ว คนน่าจะมีเวที อย่างท่านพระครูโสภณปริยัติสุธีบอกก็คือมี “เตินผญา” ลานเวทีในการพูดคุยกัน ในส่วนตัวแล้วได้ไปดูงานที่เยรูซาเรม คนยิว ซึ่งมีเมืองขนาดใหญ่แต่มีชุมชนชาวอาหรับอยู่ด้วย จึงสงสัยว่ามีการดูแลกันอย่างไร จึงทำให้คนอยู่ร่วมกันได้ และมีเมือง ๆ หนึ่ง มีการปกครองพิเศษ สามารถเดินดูสินค้า ได้อย่างเท่าเทียมกัน รัฐบาลจัดการอย่างไร?

     ในเมืองไทย คนมีตำแหน่งสูง อำนาจมาก มองคุณค่างแห่งความเป็นคนไม่เหมือนกัน เช่น พระเยซูเดินไปทะเล มีชายถูกผีสิง ผีหนีไปสิงหมู ๆ โดดหน้าผา มีคนไปอ่านบอกว่าคริสต์ทำร้ายเศรษฐกิจ ข้าราชการแปลว่าขี้ข้าประชาชน แต่ความเป็นจริงแล้วทำตัวเป็นเจ้านาย ชี้นิ้วสั่งการ...

     เสียดายว่า วันนั้นมีเวลาค่อนข้างจำกัด จึงได้เนื้อหาเท่าที่ได้นำมาเสนอ สรุปแล้ว ผู้เขียนเห็นว่าการแก้ไขปัญหาในพื้นที่ชายแดนภาคใต้ จะสำเร็จหรือไม่? ไม่ได้อยู่ที่คนใดคนหนึ่ง แต่เป็นปัญหาของคนทั้งชาติ เราต้องนำความจริงมาคุยร่วมกันอย่างจริงใจ จึงจะได้ใจจริง ๆ ของคนทุกฝ่าย