เมื่อพูดถึงการศึกษาอดไม่ได้ที่ต้องนึกถึงนักเรียนนักศึกษาเป็นอันดับแรกและที่เด่นชัดที่สุดก็น่าจะเป็นพฤติกรรมที่แสดงออกมาโดยเฉพาะนักเรียนช่างกลที่ก่อเรื่องอยูไม่เว้นวัน นั่นบ่งบอกถึงการจัดการศึกษาที่ยังไม่ประสบความสำเร็จของไทย หากปล่อยให้เป็นไปอย่างนี้นักวิชาการหลายสำนักบอกว่าเราจะล้าหลังกว่าทุกชาติในอาเซียน
หากย้อนกลับไปดูสาเหตุการแสดงออกที่ผิดๆของนักเรียนเหล่านี้ไม่อาจจะโทษเพียงสถาบันอย่างเดียวมิได้ สังคม วัฒนธรรม ครอบครัว ที่เปลี่ยนไปจากเดิม โดยเฉพาะครอบครัวที่พ่อแม่มุ่งแต่ทำงานหาเงินจนแทบไม่มีเวลาพักผ่อน ลืมนึกถึงลูก ขาดการเอาใจใส่ลูก ปล่อยให้ลูกอยู่กับคนเฒ่าคนแก่
สังคม บริษัท รัฐบาล ต้องเอาจริงเอาจังที่จะปลูกฝังในเรื่องนี้กันเสียที
ทำยังไงถึงจะทำให้สถาบันครอบครัวเข้มแข็งทั้งในด้านวัฒนธรรม จริยธรรม บนพื้นฐานเศรษฐกิจแห่งความพอเพียงตามพระราชดำริของในหลวง
ดังนั้นปี2020หากจะพัฒนาการศึกษาให้ประสบความสำเร็จในทุกๆด้าน ต้องเริ่มต้นที่ครอบครัว พ่อแม่ลูกในปัจจุบันมีความสัมพันธ์กันแบบไหน พ่อแม่มีเวลาให้ความอบอุ่นแก่ลูกมากน้อยเพียงใด พ่อแม่มีความรู้ในเรื่องเศรษฐกิจมากน้อยเพียงใด
ต้องเริ่มต้นตั้งแต่วันนี้ ก่อนจะฝันถึงปี2020
และเมื่อพูดถึงคุณธรรม จริยธรรม ก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงวัด ทุกวันหลายคนจะมีโอกาสไปวัดกันมากน้อยเพียงใด หรือไปก็เพื่อท่องเที่ยวถ่ายรูปสวยงาม บางคนก็ไปเพื่อขอพรหรือแก้บน เพื่อจะได้มั่งมีศรีสุข จะมีกี่คนที่ไปเพื่อการหยุด เพื่อปล่อยวาง เพื่อเสริมปัญญาที่แท้จริงตามคำสอนของพระพุทธเจ้า
วัดเองก็กลายเป็นพุทธพานิชไปมากต่อมาก จนทั้งวัดทั้งบ้านทั้งพระทั้งคนหลงกันไปหมดแล้วว่าพุทธศาสนาสอนในเรื่องอะไร
............
หากจะถามว่าฝันถึงการศึกษาในปี2020อย่างไร ขอฝันแบบมักน้อยแค่เรื่องเดียว คือ
เรื่องสถาบันครอบครัว
ฝันเห็นพ่อแม่ลูกอยู่พร้อม
เลิกงานเลิกเรียนย่อมเจอหน้า
วันหยุดพักผ่อนบางเวลา
อบอุ่นถ้วนหน้าเมืองไทย
วัดวาอารามอร่ามจิต
สื่อชีวิตปัญญากว่าคุณไสย
การศึกษาสังคมจะกว้างไกล
ครอบครัวไทยช่วยกันทุกท่านเทอญ
ฯลฯ
ฝันไม่มากแต่ทำยากแล้วท่านพ.
คำว่ารอ คือเร่งรีบไปทุกหน
รอคือเริ่มเริ่มที่ใคร ไหนสักคน
ไม่ร้อนรนเร่งรีบ ชวนกันรอ
สถาบันครอบครัวสำคัญที่สุดในการพัฒนาการศึกษาไทย จริงๆ คอนเฟรม
ครอบครัวจริงๆ ก็มีกันอยู่แล้วล่ะ สำคัญคือคุณภาพข้างในครอบครัวนี่แหละ ที่สำคัญครับ ผมเห็นความรักความอบอุ่นในครอบครัวนั้นมากมายครับ แต่ภาพรวมที่ออกมาก็ยังจากครอบครัว หลายที่ยังแย่ คิดว่าพวกเขา ก็หาคำตอบกันอยู่เหมือนกัน หรือว่า สำคัญที่คนบังคับหางเสือของครอบครัวต้อง ขับเป็น นะ
ขอชื่นชมบันทึกคุณ พิชัยคะ
มักน้อยแค่เรื่องเดียวคือ สถาบันครอบครัว
แต่ถือเป็นเริ่มแรกและก้าวแรกที่สำคัญที่สุดในการ
ก้าวสู่การพัฒนาในทุกๆ ด้านเลยก็ว่าได้คะ
" ดังต้นไม้ที่มีรากฐานมั่นคง ก็สามารถที่จะยืนหยัดได้อย่างมั่นคง ยาวนาน
อีกทั้งยังแผ่กิ่งก้าน สาขาออกไปได้ไกล "