หนูรี
นารี เอี่ยมวิวัฒน์กิจ ชูเรืองสุข

142.ต้นไม้กับความคิดถึงเตี่ยผู้ปลูกที่จากไปไกล


 

ณ บ้านฉันเองในวันที่อยู่บ้านคนเดียว กับความทรงจำที่ดีที่มีต่อครอบครัวที่รักเสมอมามิได้จืดจางลงไปแม้แต่น้อยมีแต่เพิ่มพูนทวียิ่งขึ้น หลายปีมาแล้วที่เตี่ยจากไป ยังรักและอาลัยไม่เคยเสื่อมคลาย เดือนนี้วันที่15 กรกฏาคม 2548 สิ่งที่เตี่ยเหลือแทนความรักและห่วงใยต่อคนข้างหลัง ช่างมากมายนัก

 

ต้นไม้รายรอบที่ปลูกไว้มากมาย บอกว่าไว้ให้ลูกได้กินยามเตี่ยๆไม่อยู่

ฉันเคยถาม ... "แล้วเตี่ยจะไปไหน"

... "เผื่อเตี่ยตายไง ลูกๆจะได้สบายได้เก็บกินไม่ต้องซื้อเขากิน"  

...  "เตี่ยไม่ตายหรอกยังแข็งแรงดี ยังอยู่ได้อีกนาน"

เตี่ยพูดต่อ ... "คงอยู่ได้ไม่กี่ตัวเสื้อแล้วแหละ"  

(ไม่กี่ตัวเสื้อ หมายถึง เสื้อที่ใส่จนเก่าและขาดทิ้งไปอีกไม่กี่ตัวฉันก็ตายแล้วนั่นเอง )

 

 

ด้วยความคิดถึงที่สุด สิ่งเหล่านี้ภาพเหล่านี้ ที่ไม่เคยลืมเลือนเป็นสิ่งที่ฝังอยู่ในห้วงลึกของหัวใจฉัน 


 

•สับปะรดที่ไม่ต้องปลูกงอกต่อๆ ไปทั่วสวน 

 

 

•เปรี้ยวจิ๊ดจับใจ ...

 

 

•ทุเรียนหมอนทอง ออกผลปีนี้ งามนัก  ผลโตนี้ ออกรอบแรก อีกเดือนกว่าคงเก็บผลได้

 

 

•ดอกทุเรียน ชุดนี้ รอบสอง ค่ะ ปีนี้ ขยันจังทุเรียนจ๋า ออกดอก มาสองรอบ หากติดผล ชุดนี้ ได้เก็บใกล้สิ้นปี 

 

 

•ด้านหลังต้นมังคุด ด้านหน้าต้นแก้วมังกร  ปีนี้ฝนชุก มังคุดและแก้วมังกรออกผลน้อย กว่าปีก่อนๆ 

 

 

•ใบกล้วยหินในสวน ยามเช้า มีผลให้กินทั้งปี ทำกล้วยฉาบขายได้ดีเชียวค่ะ

 

 

•ใบกล้วยหิน ...

 

 

•ที่ดินพื้นที่เล็กเพียงเท่านี้ เตี่ยปลูกกล้วยหินและทุเรียนหมอนทองและต้นมังคุด ไว้ให้ฉัน เปรียบได้ดั่งสิ่งที่มีคุณค่ามากมายนักสำหรับลูกคนนี้ จะรักและดูแลเป็นอย่างดี ให้ต้นไม้ทุกต้นมีชีวิตชีวา ... หากมีต้นไหนตายก็จะปลูกทดแทน ...

 

เหล่านี้ก็คือ ต้นไม้แห่งความรัก ของฉัน ค่ะ :))

 


 

สำหรับปีนี้ ครบรอบ 7 ปี กับการจากไปของเตี่ย เราพี่น้องจะทำบุญให้เตี่ย แต่รอน้องสาวคนเล็ก ที่กำลังจะเดินทางกลับจากต่างประเทศ พร้อม ดีกรีด๊อกเตอร์คนแรกของครอบครัวเราค่ะ 

 

เมื่อไม่กี่วันก่อนแม่ถามฉัน แม่ต้องการแลกเงิน ใบละ 500 บาท ... ฉันจึงถาม "แม่จะเอาไปใบ500ไปทำไร" ... แม่บอก "จะเอาไปใส่ซองไว้เก็บรวมไว้จะใช้ถวายพระทำบุญให้เตี่ย" ... 

 


 

ขอขอบคุณทุกท่านนะคะ 

สวัสดีค่ะ ;)

 

..........

หมายเลขบันทึก: 493395เขียนเมื่อ 4 กรกฎาคม 2012 11:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 8 มีนาคม 2013 08:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

ขอแสดงความยินดีกับกรีด๊อกเตอร์คนแรกของครอบครัวคุณหนูรี ด้วยค่ะ

เห็นทุเรียนแล้วคิดถึงหมอนทองของบ้านเรา นานแล้วที่มิได้ลิ้มลองค่ะ ทานเผื่อด้วยนะคะ :)

...ขอให้เตี่ย..มีความสุข..ทุกชาติ..ภพ..เจ้าค่ะ..ยายธี

สวัสดีค่ะคุณหนูรี ได้อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นในความรักของคนในครอบครัวค่ะ ขออนุโมทนาบุณท่ีทำให้เตี่ยค่ะ

  • พี่หนูรีครับ
  • เตี่ยมองกาลไกลมาก
  • ขอแสดงความยินดีด้วยครับ
  • ที่น้องสาวพี่หนูรีจะกลับมา

...ชื่นชมกับสวนของเตี่ยครับ ...ยินดีด้วยคนครับกับน้องสาว คุณหนูรี

ท่านจากไปแต่กาย..อนุสรณ์แห่งความรักผูกพันยังโอบล้อมรอบครอบครัวค่ะ..

พี่หนูรี...พักหลังๆ ไม่ค่อยได้ให้ความคิดถึงเลย...เพราะแม่ของผมไม่สบาย...ได้โอกาสเขียนบันทึกก็มากโข....แต่บันทึกนี้...ผมไม่สามารถปล่อยไปได้เลย...มาอ่านตั้งแต่เมื่อรอบ...สามรอบแล้ว...แค่ได้คิดถึงก็เป็นสุขใจครับพี่หนูรี....เตี่ยของผมก็อยู่ในความทรงจำเสมอ...คิดถึงทีไรก็สุขใจ...แต่เตี่ยพี่หนูรี แถมอีกอย่างคืออิ่มท้อง....ยินดีกับน้องสาว...ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ ฯลฯ

มาชื่นชมต้นไม้แห่งความรัก มีประโยชน์ทั้งร่างกายและมีคุณค่าทางใจที่สุดค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท