ชีวิตที่พอเพียง : ๑๕๙๔. เดินทางรอบโลก ๘. จากโตรอนโต้ไป ซาน ฟรานซิสโก


 

          วันที่ ๒๔ พ.ค. ๕๕ โรงแรมปลุก ๓.๓๐ น. และนัดลงมารวมพล ๔.๑๕ น.   คุณอ้อหัวหน้าทัวร์จัดอาหารเช้าใส่กล่องมาให้แต่ละคนถือไปสนามบิน   ทั้งๆ ที่เครื่องบินของเราออกเวลา ๖.๕๐ น.   ทำให้น้ำผลไม้ใส่ขวด ๒๐๐ ซีซี ไม่ผ่านการตรวจความปลอดภัย    ผมถามว่าผมขอเปิดกินตรงนั้นได้ไหม   เขาบอกว่าไม่ได้ ต้องออกไปกินข้างนอกแล้วผ่านการตรวจใหม่   ผมจึงยกให้เขาเอาไปกิน   แต่หนุ่มๆ ในทีมยอมออกไปกิน   ที่จริงผมยังโชคดีที่เขายอมให้เอาโยเกิร์ตเข้ามา    อีกหลายคนโดนริบ


          ผมบอกคุณอ้อว่า ที่จริงพอเจ็ดโมงกว่าๆ เราก็ได้กินอาหารบนเครื่องบินแล้ว   ไม่น่าจะต้องไปซื้ออาหารกล่องเลี้ยงพวกเราให้ยุ่งยาก   จึงทราบว่านี่เป็นอาหารจากโรงแรมที่รวมอยู่ในค่าห้องของเราอยู่แล้ว    เมื่อเราออกเช้า ไม่ได้กิน เธอก็ขอให้เขาเอาใส่กล่องมาให้ 


          ผมมาพบสนามบินที่ใช้ผู้โดยสารเป็นพนักงานขนกระเป๋าของตนเอง คือสนามบินโตรอนโต้นี่เอง  คือตรงจุดเช็คอินไม่มีสายพานขนกระเป๋า    เราต้องเข็นเอง ผ่านการตรวจคนเข้าเมือง ไปจนก่อนตรวจความปลอดภัยจึงเอากระเป๋าไปขึ้นสายพานเอง   ย้ำว่าแม้กระเป๋าคุณจะหนักและหลังคุณไม่ดี คุณก็ต้องทำเอง   เพราะเขาไม่มีพนักงานช่วยยก   เขาประหยัดเต็มที่   มีเพียงพนักงานหญิงคนดำยืนเบื่อๆ และบอกผมว่า Face down เท่านั้น คือให้วางกระเป๋าเอาด้านหน้าลง   จะเห็นว่าสายการบินเขาหาวิธีประหยัดอย่างฉลาดมาก


          ความไม่ได้เรื่องของพนักงาน เช็คอิน ของ United Airlines ที่สนามบินโตรอนโต้คือเจ้าหน้าที่ให้แบบฟอร์มไม่ครบ และไม่บอกให้เรากรอกก่อน   ต้องไปโดนเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยให้ยืนกรอกหน้าประตู ทุลักทุเลมาก   ไม่น่าเชื่อว่าสายการบินใหญ่ขนาดนี้จะมีขั้นตอนการทำงานที่ให้ข้อมูลแย่ขนาดนี้


          ระหว่างนั่งรถจากโรงแรมคุณหญิงจำนงศรี (หาญเจนลักษณ์) ชวนคุยเรื่องชีวิตคืออะไร   ผมบอกว่าชีวิตมีหลายแบบ   อาจแบ่งเป็นชีวิตที่ปรุงแต่ง กับชีวิตที่ไม่ปรุงแต่ง   ท่านมีความเห็นว่า   ชีวิตที่แท้คือช่วงที่อยู่กับปัจจุบัน   คือตอนมีสติอยู่กับเนื้อกับตัวนั่นเอง 


           เครื่องบินเป็น Airbus A-320 มีที่นั่งชั้นธุรกิจ ๓ แถว แถวละ ๔ ที่นั่ง   นิตยสาร Hemisphere ของ United มีหน้า Welcome Aboard โดย President & CEO เอ่ยเรื่องประหยัดน้ำมัน และการเมืองระหว่างประเทศเพื่อลดการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกเป็นหลัก   เขาบอกว่าอุตสาหกรรมการบินปลดปล่อยน้อยกว่าร้อยละ ๒ ของการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั้งหมด   แต่เขาก็พยายามลดโดยการสั่งซื้อเครื่องบินใหม่ ที่มีประสิทธิภาพในการใช้เชื้อเพลิงมากขึ้น   และในปีที่แล้วเขาเป็นสายการบินแรกที่ใช้เชื้อเพลิงชีวภาพ โดยผลิตด้วยสาหร่าย เขาตำหนิวิธีการของอียูที่ใช้ในการเก็บภาษีสายการบิน  เป็นครั้งแรกที่ผมสังเกตว่า บริษัทการบินใช้นิตยสารของบริษัททักทายผู้โดยสารด้วยเรื่องการเมืองระหว่างประเทศ


          การเดินทางใช้เวลา ๕ ชั่วโมงเขาเลี้ยงอาหารเช้าให้เลือกว่าจะกินไข่หรือ cereal ผมเลือกผิดเป็น ซีเรี่ยล ซึ่งเป็นชนิดเลว คือมีแต่ซีเรี่ยล ไม่มีนัทหรือผลไม้ใดๆ ผสมเลย   เห็นได้ชัดเจนว่า UA พยายามประหยัดอย่างยิ่ง    รวมทั้งที่นั่งบนชั้นธุรกิจก็เอนนอนไม่ได้ ได้เพียงเอนหลังนิดหน่อยเท่านั้น


          ผมใช้เวลาบนเครื่องบินเขียนบันทึก ทำให้รู้สึกว่า ๕ ชั่วโมงไม่นาน   เมื่อเครื่องบินลงเขาถือว่าคล้ายเป็นเที่ยวบิน domestic คือไม่ต้องผ่านการตรวจคนเข้าเมืองอีก   เพราะเขาตรวจไปเรียบร้อยที่โตรอนโต้แล้ว    ก็เจ้าแบบฟอร์ม ๒ ใบที่เราต้องยืนกรอกนั่นแหละ


          มีคนมายกป้ายรับ และพาไปรอรถบัส ๒๐ ที่นั่งแบบเดียวกับที่เคยใช้ที่โตรอนโต้   อากาศภายนอกค้อนข้างเย็น น่าจะอยู่ที่ ๒๐ องศาเซลเซียส


          เนื่องจากยังเป็นเวลาประมาณ ๑๐ โมงเช้า คุณอ้อจึงให้คนขับขับพาชมเมือง

 

 

วิจารณ์ พานิช

๒๕ พ.ค. ๕๕

โรงแรม ฮิลตัน ซานฟรานซิสโก ที่ยูเนี่ยน สแควร์

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 493386เขียนเมื่อ 4 กรกฎาคม 2012 10:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 4 กรกฎาคม 2012 14:54 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

มาสวัสดี มาอ่านงานชีวิตที่พอเพียงครับผม

ท่านอาจารย์ วันนี้เมื่อ 4 ก. ค. 2549 ได้รู้จักเว็บ Gotoknow จากท่านอาจารย์ที่ส่งล่องใต้ไปให้ครับผม

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท