จากการนั่งศึกษาพระรอดผ่านกล้องจุลทัศน์ ทำให้ผมยิ่งเข้าใจถึงหลักธรรมชาติของการดูพระเนื้อดินเผาแกร่งแบบพระรอดมหาวัน ที่มีทั้งเนื้อดินกรอง และหินอัคนีเป็นมวลสารหลัก
ผมพยายามดูเปรียบเทียบกับพระฝีมือจัด ที่ใช้ความพยายามมากที่จะเลียนแบบ แต่ยังไงก็ยังไม่ใกล้เคียง
โดยเฉพาะความกร่อน ความเหี่ยว และ คราบกรุของพระรอดเนื้อดินเผาแกร่ง กรุมหาวัน
ที่แม้จะเผาได้แกร่งปานใด ก็ต้องเหี่ยว และกร่อนตามกาลเวลา
ที่พระฝีมือยังทำได้ห่างไกลมาก
โปรดพิจารณาตามรูปครับ
ความเหี่ยว และกร่อนของผิวของพระรอด องค์ที่แกร่งทั้งองค์
คราบกรุที่ฐานด้านล่างของพระรอด
หลุมกร่อน ในพระรอดบางองค์ที่อาจเกิดจากความร้อนไม่พอ หรือไม่ทั่วถึง
กราบสวัสดีท่านอาจารย์ ดร.แสวง ที่เคารพนับถือครับ ผมเป็นหนึ่งในผู้ที่สนใจพระเครื่องเมื่อไม่นานมานี้ โดยเริ่มศึกษาพระเครื่องเมื่อกลางเดือนมิถุนายน 2555 ที่ผ่านมานี้เอง มูลเหตุของการศึกษา สืบเนื่องจากผมนำมะพร้าวห้าวไปขายสวนในกลุ่มนักนิยมพระเครื่องในบริเวณท้องถิ่นที่พักอาศัยของผม ทำให้ผมหน้าแตกยับเยิน มูลเหตุมาจากผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง (ขอสงวนนาม) ท่านได้ให้ผมชมพระร่วงรางปืนตะกั่วสนิมแดง ผมก็ถ่ายเก็บไว้ชมในภายหลัง อยู่มาวันหนึ่งผมได้ไปบ้านน้องชาย (เป็นบุตรของอา) เพื่อเล่นกีต้าร์และดูพัฒนาการทางดนตรีของน้องชาย ซึ่งผมเป็นผู้ฝึกสอนให้มาแต่เดิม ขณะเล่นดนตรีอยู่ได้มีเพื่อนของน้องสองคนเข้ามาหา แล้วชวนพูดคุยกันถึงเรื่องพระเครื่อง จนมาถึงตะกั่วสนิมแดง ผมคะเนว่าเด็กเบญจเพศคงไม่รู้เรื่องพระเครื่องเท่าใดนัก จึงนำภาพถ่ายพระร่วงรางปืนตะกั่วสนิมแดงมาให้พวกเขาชม พร้อมกล่าวว่า "ตะกั่วสนิมแดงต้องมีลักษณะตามภาพนี้" ทุกคนก็ชมกันตามที่ผมนำเสนอไป แต่เมื่อเพื่อนของน้องชายกลับกันหมดแล้ว น้องชายของผม ก็เข้าไปในห้องแล้วนำตะกั่วสนิมแดงมาให้ผมดู ปรากฎว่า ของจริงที่ดูที่เห็นนั้น ห่างไกลกับภาพถ่ายที่ผมถ่ายไว้มากนัก ผมจึงถามน้องชายผมว่าทำไมจึงแตกต่างกันเช่นนั้น น้องชายตอบว่า งานฝีมือทำได้ไม่เหมือนของจริง ยังมีอีกหลายอย่างที่งานฝีมือทำไม่ได้ ซึ่งในหลาย ๆ อย่างนั้นพี่ต้องศึกษา "เพื่อไม่ให้เป็นหมูสนาม" จากนั้นน้องชายก็เริ่มอธิบายถึงวิวัฒนาการของพระเนื้อชินตะกั่วให้อย่างละเอียด แต่เพราะผมใหม่มาก ๆ กับพระเครื่อง จึงสื่อกันไม่เข้าใจนัก ผมอะแมชซิ่งกับเจ้าน้องคนนี้จริง ๆ ครับ ปัจจุบันน้องชายเพิ่งบวชพระเมื่อวันที่ 21 ก.ค. 55 ที่ผ่านมา ที่วัดเขาดินใต้ (วัดหลวงพ่อเฮง ผู้สร้างคชสีห์ระบือนาม)
ศิษย์ไม่มีครูย่อมเรียนรู้ผิด ๆ ถูก ๆ เป็นเหตุให้เสียเวลาแห่งชีวิต ผมขอยกอาจารย์ ดร.แสวง รวยสูงเนิน เป็นอาจารย์ผมนับแต่บัดนี้ครับ
ปัจจุบันผมอยู่ระหว่างศึกษานิติศาสตรมหาบัณฑิต (ระหว่างทำ Thesis)
ด้วยความยินดีครับ แค่ตั้งใจเรียน ไม่เกินปี ดูได้ครบทุกเนื้อครับ