จากหนังสือตำราพระซุ้มกอ และภาษาที่ใช้ในวงการพระเครื่องมักจะพูดถึงพระกำแพงซุ้มกอว่ามีตัวกนก และนาค
เมื่อผมเข้ามาส่องพระ ผมก็คล้อยตามเขามาระยะหนึ่ง
แต่เมื่อผมมาศึกษาศิลปะพระเครื่องนั้น ผมเริ่มสงสัยว่า ตัวกนกคืออะไร ทำไมในพระรอด และพระอื่นๆจึงเรียกว่าซุ้มโพธิ์
ทำให้ผมเริ่มคิดว่า พระกำแพงซุ้มกอก็น่าจะเป็นซุ้มโพธื์ด้วยเช่นกัน แต่ยังคงคล้อยตาม คำว่า นาค ที่อยู่ทั้งสองข้างขององค์พระ
แต่เมื่อสองวันก่อนผมได้พระกำแพงซุ้มกอเนื้อดำปนแดง เนื้อแกร่ง มาจากปู่อำนาจ บูรพา แห่งเมืองลำพูน ที่มีพิมพ์ทรงคมชัดมาก จนเกือบดูเป็นพระเก๊ (แต่ยังมีเนื้อยุ่ย ผิวหลังเหี่ยว มีคราบกรุในร่องครบถ้วน จึงพอวางใจได้ )
พิมพ์พระองค์นี้ชัดมาก ว่า
ทั้งด้านซ้ายและด้านขวาขององค์พระเป็นไม้เลื้อยที่มีดอกอยู่ข้างละ 2 ดอกแบบชัดๆ และดอกกำลังผลิอีก 1 ดอก รวมเป็นข้างละ 3 ดอก ตามหลักไตรสิกขาของพุทธศาสนา (ศีล สมาธิ ปัญญา)
และ ด้านบนเป็นรูปใบโพธิ์อย่างแน่นอน
เพราะ ถ้าเป็นนาคแล้ว ช่างมักจะทำสองตัว สองข้างที่สมมาตรกัน แบบเดียวกับซุ้มในพระพุทธชินราช
ผมจึงมั่นใจว่าเราควรจะเปลี่ยนคำเรียกศิลปะเสียใหม่ จาก ตัวกนกและนาค เป็น ซุ้มโพธิ์และเถาวัลย์เลื้อยมีดอก มากกว่า
โปรดช่วยกันพิจารณาครับ
ไม่มีความเห็น