คุยกับคนเมาเหล้า....
วันนี้อยู่เวรที่ ER ที่รพ. ใหม่ที่มาทำงานนี้
ไม่ได้ยุ่งมากมาย จนไม่ได้พักเหมือนที่ปาย พอมีเวลาพักบ้าง
เนื่องด้วยสองวันที่ผ่านมา ได้เีรียนกับท่านอาจารย์จากรามา FAMMED
ชอบประเด็นสำคัญที่ท่านให้ไว้คือ ความสุข คือการเยียวยา
ทำให้นึกถึงคนไข้เราคนหนึ่งที่แกกินเหล้า แล้วเมาประจำ ทำให้คนในบ้านนั้นทุกข์กันถ้วนหน้า และก็ไม่มีความสุข แกเคยมาตัดแล้วรอบหนึ่ง ผ่านกระบวนการบำบัด แต่ก็กลับออกไปได้ยังไปกินอีก อันนี้ฟังจากภรรยาที่เป็นคนมาบอก
ดังนั้นก็เลยคิดถึงคนไข้ท่านนี้ คิดพิจารณาว่า ที่ท่านกินเหล้า แท้จริงแล้วคงเพราะท่านมีความทุกข์ เหล้าสามารถปลดเปลื้องความทุกที่มีไปได้ชั่วคราว ท่านอาจจะมีทุกข์อยู่ เป็นทุกข์ที่บอกไม่ได้ เป็นทุกข์ที่จุกในอกลูกผู้ชาย
ก็ขับรถไปบ้านแก พอดีรู้จักเพราะว่าเคยไป เมื่อไปถึงก็เจอพอดี ทุกคนในครอบครัวอยู่ครบกันพอดี สภาพคนไข้ เมา แต่ว่าไม่มากนัก พอดีๆ พอคุยอะไรได้อยู่
วันนี้ก็เลยคุยกัน เริ่มต้นที่เป็นผู้รับฟัง เป็นการมาฟังความคิด ความรู้สึกข์ ความคาดหวังของคนไข้่
เขาก็บอกเล่าถึงความทุกข์ที่จุกแน่นอยู่ เรื่องนั้นคือเรื่องของบุตร ที่ตั้งครรภ์ก่อนวัย เมื่อหลายปีก่อน เขาคาดหวังกับบุตรมาก เมื่อเกิดเรื่องแบบนี้ เขาไม่เคยว่าลูกด่าลูก แต่เขาเก็บความทุกข์ไว้คนเดียว แล้วก็เอาแต่ดื่มเหล้า
ลักษณะเขาคือ ก่อนนี้ดื่มไม่หนัก ตามงาน รับผิดชอบ เป็นพ่อ เป็นสามีที่ดี ขยันขันแข็ง เอางานเอางาน สร้างครอบครัวจนมั่นคง
เมื่อความทุกข์คือประเด็นนี้ เขาบอกว่าเสียใจ ทุกข์ใจ ไม่คาดว่าจะเกิดกับตน เหมือนฝันสลาย เขาเล่าว่าตอนนั้นลูกอยากได้อะไรก็ได้ อยากได้รถ จยย อยากได้ คอม พ่อก็รีบไปซื้อมาให้ นั่นเป็นความรักอันยิ่งใหญ่
ฟังเขาสักพัก แล้วก็ถามเขาว่า เขารักลูก รักครอบครัวจริงๆหรือไม่ หรือว่า เขารักตนเองมากกว่า รักความต้องการความหวังตน
เป็นไปได้หรือไม่ที่เขาจะให้อภัยกับลูก กับตนเอง กับเรื่องราวที่เกิดขึ้น เพราะปัญหาที่เกิดขึ้น มันมีปัจจัยที่ซับซ้อน คงบอกไม่ได้ว่าถูกผิด ดีชั่ว แต่มันได้เกิดขึ้นแล้ว และขึ้นกับว่าเราจะมองมันอย่างไร
ที่ผ่านมาเพราะเรามองว่า มันไม่ได้อย่างที่เราคิด ฝันเราสลาย เราก็เลยสร้างทุกข์กับตนเองและครอบครัว ตอนนี้ทุกๆคนพลอยทุกข์ไปด้วย ป่วยไปด้วย
ช่วงเวลาที่คุยกัน ลองถามย้อนๆกลับไปที่ตัวเขา แม้ว่าจะกรึ่มๆ แต่ก็พอฟังรู้เรื่อง ทุกๆคนในครอบครัวก็มาคุยกัน แบ่งปันกัน เพราะพื้นฐานครอบครัวนี้ไม่มีความรุนแรง ทุกอย่างจึงน่าจะดูง่ายขึ้น
เขาเริ่มฉุกคิดว่า จริงๆเขารักลูก รักครอบครัวอย่างที่วาจาเขากล่าวหรือไม่ หรือเพียงเพราะเขารักความต้องการของตน เขาค่อนข้างนิ่งไปนานมากเหมือนกัน
แล้วเราก็ได้บทสรุปกันว่า ถ้าหากคนไข้สามารถมีความสุขได้จากการพลิกความคิดอีกสักเล็กน้อย ในความรักที่มีต่อตนเอง ต่อครอบครัว และต่อลูกนั้น และนำไปสู่การหยุดดื่มสุรา.... ที่เป็นทุกข์ต่อครอบครัว
ทุกๆคนที่นั่งอยู่ด้วยกันวันนี้นั้น น่าจะมีความสุขขึ้นมาก..0..
ตัวคนไข้เองก็น่าจะมีความสุขขึ้น ถ้ายอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น และความสูญเสีย
สุดท้ายก็เลย ชวนกันกล่าวบทขอขมา ต่อเข้ากรรมนายเวรของหลวงพ่อ
โพธิ์ศรีสุริยะ นานประมาณ 10 นาที พ่อกับแม่ ลูกกับพ่อ ได้ขอขมากรรม รวมทั้งหมอด้วย
ก่อนจากกันก็เลยเล่าถึงชีวิต ว่า ครอบครัวนั้น เราจะต้องผ่านอะไรอีกมาก ทุกๆคนผ่านครอบครัวมาก การเดินทางของครอบครัวก็น่าจะเหมือนการขับรถ เหมือนดั่งเช่นครอบครัวหมอ มีเรื่องนั้นเรื่องนี้เข้ามา แต่มันขึ้นกับคนในครอบครัว และโดยเฉพาะหัวหน้าครอบครัว อันเหมือนคนขับรถนำพาครอบครัวเราไป การที่เราเจอปัญหา ก็เหมือนเราขับตกหลุม
เรื่องราวความทุกข์ที่เราประสบมันก็ผ่านมา 2 ปี แล้ว แปลว่าเราขับรถตกหลุมนี้ แล้วเราก็ยังไม่เอารถขึ้นจากหลุมนี้ไปเสียที ยังวนเวียนกับหลุมปัญหานี้อยู่ ถึงเวลาหรือยังที่ผู้นำครอบครัว จะนำพาคนในครอบครัวออกจากหลุมแห่งความทุกข์นี้ เพราะคนไข้ไม่ได้ทุกข์คนเดียว แต่ความทุกข์นี้เป็นกันทุกๆคน การที่เข้าใจว่าเรากิน เราแย่คนเดียวนั้น เป็นการมองโลกที่เห็นแก่ตนเองแต่ฝ่ายเดียว
ท่าทางคนไข้จะเห็นด้วยกับเราพอประมาณ....
รู้สึกว่า ต้องใช้พละกำลังมากมายเหมือนกัน ในการพูดคุยกับผู้ป่วยติดสุรารายนี้ ให้เขาไปบำบัดกับผู้เชี่ยวชาญก็ไม่ไป เลยต้องลองทำเองตามสติปัญญาที่มี อย่างไรก็ตาม ก็รู้สึกดีที่ได้ทำไป
เพราะสิ่งที่เราทำไปนั้น ไม่ได้หวังอะไรจากเขา เพียงอยากให้เขาและครอบครัวกลับมาอยู่ในจุดที่น่าจะดีกว่าปัจจุบัน ให้ทุกๆคนมีความสุขมากขึ้นกว่าทุกวันนี้บ้าง สักเล็กน้อยก็ยังดี.....
ความเห็น (2)
ชอบเทคนิค.. การให้ข้อคิดกับคนไข้ ให้เค้าได้กลับมามองความคิดของตนเอง.. ขอบคุณคุณ kmsabaiมากค่ะที่นำมาแบ่งปัน
ไม่ง่ายเลยคะหมอ ในการที่จะนำใครบางคนออกจากหลุมแห่งชีวิต แต่ก็ไม่ยาก หากว่าเขาเปิดใจ และตระหนักรู้ถึงสภาพปัญหา และตัวตนที่เขาเผชิญอยู่ คุณหมอมีเรื่องดีๆมาเเบ่งปันอีกนะคะ ขอพระเจ้าเสริมกำลังกาย ใจ คะ