กลอนตลาด...พ่อพึ่งพิง..?


...

 

โอ้เวรกรรมอันใดเล่าเศร้าใจนัก

พรากความรักคนดูแลชะแง้หา

เดินเวียนวนคนโศกเศร้าเหงาวิญญา

น้อมวันทามากราบลงตรงตักเรา

 

ลูกร้องไห้ดุจน้ำตาเป็นสายเลือด

ดังถูกเชือดเลือดตกในใจเจ้าเหงา

ด้วยพ่อแม่มาตายไปไร้ร่มเงา

เพียงภาพเอาให้ลูกดูแทนหน้าตา

 

พ่อแม่จ๋าลูกคิดถึงพึงรับรู้

ทิ้งลูกอยู่กับความเหงาเศร้าหนักหนา

จะหาใครในหมื่นแสนแดนโลกา

ซับน้ำตาเหมือนพ่อแม่ไม่มีวัน

โอ้ใครหนอมากราบลงตรงตักนี้

หยดน้ำตาหาพ่อแม่มาพบฉัน

ยกมือหลูบดุจลูกน้อยค่อยพูดกัน

ปลอบลูกพลันพ่อพึ่งพิงอิงครู..เอย.

หมายเลขบันทึก: 492247เขียนเมื่อ 24 มิถุนายน 2012 14:37 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 มิถุนายน 2012 14:37 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท