4 ปีแล้วสินะ

 

มิถุนายนนี้ ครบ 4 ปี แล้ว

ปีนี้ เราทำบุญให้กบวันเสาร์ที่ 16 มิย.55 ยังเลือกสถานที่เดิมก็คือ วัดชูจิตธรรมาราม ก็เพราะคิดว่า เป็นที่ที่รวมครอบครัวใหญ่ของเราได้ดีที่สุด เดินทางไม่ใกล้มาก ไม่ไกลมาก สะดวกกับผู้ใหญ่ ซึ่งก็จะมีคุณยาย คุณลุง คุณป้า ปีนี้มีน้าต้อม พี่น้อย พี่ยุ้ย น้องแก้ว น้องก๊อบ อาน้อย อาป๋อม มาร่วมทำบุญด้วย

เราทำบุญให้กับคุณยายทวด คุณตา คุณปู่ พร้อมกับกบ เหมือนทุกครั้ง 

ปีนี้สามเณรเยอะมาก ที่น่าประทับใจคือ ถามน้องที่ติดต่อของวัดชูจิตว่า เราจะถวายอาหารพระอะไรเพิ่มดี (เพราะครั้งนี้ เราก็เป็นเจ้าภาพรองอีก) น้องเสนอว่า ก็เป็นปลา แกงส้มชะอม และไอศกรีม

อร่อยทุกอย่าง รวมทั้งไอศกรีมมาเป็นตู้ และดูท่านสามเณรจะชอบกันมาก

ในส่วนของถวายสังฆทานครั้งนี้ ตอนแรกคิดว่า จะถวายสมุด ปากกา เหมือนครั้งก่อนๆ แต่ได้ทราบจากน้องผู้ประสานงานของวัดว่า สิ่งที่เห็นทางวัดน่าจะต้องการ ก็คือ สามเณรบางองค์ไม่มีรองเท้าใส่ กับ แปรงสีฟัน ยาสีฟัน ... ครั้งนี้ คุณลุงก็เลยอาสาไปซื้อรองเท้าแตะสำหรับพระ เณร มาให้ จาก สำเพ็ง (100 คู่ เยอะ และหนักพอดู) กับเราได้น้องโอ๋ ติดต่อซื้อแปรงสีฟันให้ (พอดีกับ ที่ทำงานกำลังซื้อแปรงใช้ในงาน Survey พอดี) ส่วนยาสีฟัน ก็ไปหามาจาก Macro ซึ่งไม่ได้ไปนานแล้ว บัตรหมดอายุซะ แต่ว่า น้องแคชเชียร์ ก็หาบัตรมาให้ใช้ชั่วคราวได้ ... เราก็ได้ของถวายสังฆทานครบถ้วนดังใจ

 

[ดร. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์]

ยิ่งอายุมากขึ้นผมก็ยิ่งเห็นมากขึ้นว่าชีวิตมนุษย์เรานี้ไม่มีอะไรแน่นอนจริงๆ ครับ วันนี้สุขพรุ่งนี้อาจจะทุกข์ก็ได้ หรือวันนี้ทุกข์ก็ไม่ได้หมายความว่าพรุ่งนี้จะไม่มีความสุขครับ

ผมยังจำถึงบันทึกที่คุณหมอเขียนถึงน้องกบได้ดีครับ สี่ปีผ่านไปคนที่จากไปก็ไปสู่สุขคติ ส่วนคนที่ยังอยู่ก็ผจญสุขผจญทุกข์วนเวียนกันไปกันทุกคนครับ

ช่วงหลังนี้ๆ ผมนั่งสมาธิเยอะมากครับ ผมคิดว่าเป็นเครื่องมือในการรับมือกับความทุกข์ได้ดีมากทีเดียวครับ

เป็นกำลังใจครับ

[เพื่อนร่วมทาง]

• ค่ะ อ.ธวัชชัย
• ตอนนี้ ยอมรับความไม่แน่นอนของชีวิตได้มากขึ้นแล้วค่ะ
• เห็นด้วย กับชีวิตคนที่ยังอยู่ ที่ยังต้องเวียนว่าย ... เราก็ยังเป็นคนหนึ่งในนั้นนะคะ
• สำหรับพี่ ก็ขอใช้ชีวิตกับครอบครัวส่วนหนึ่ง กับงานอีกส่วนหนึ่ง กับการส่งเสริมสุขภาพอีกส่วนหนึ่ง ให้กับชีวิตที่ต้องดำเนินต่อไปนะคะ
• เรามาร่วมกันอยู่ กับสภาวะปัจจุบันแบบพอเพียง ด้วยกันนะคะ