การสื่อสารที่ตกหล่น...ระหว่างทาง


การมองเห็นจุด มุม ที่สำคัญต่างกันระหว่างแม่กับพ่อ....ทำให้เนื้อหาบางตอนของการสื่อสารตกหล่นไป....

บทสนทนากันในตอนเช้าวันนี้ขณะแต่งตัวให้ลูกไปโรงเรียน

แม่....."ลูกสาว"  วันนี้แม่จะไปรับตอนบ่าย 3 โมงนะคะ ไปอยู่กับป้าแป๋วแล้วพ่อจะไปรับลุกกลับบ้านตอน สองทุ่ม
ลูก....."ค่ะ ลูกจะได้ไปเล่นกับพี่นัท แม่ไม่พาไปหาพี่นัทหลายวันแล้ว"

สายๆ พ่อเค้าโทรมาบอกว่าไม่ต้องไปรับลูกตอนบ่ายวันนี้........
ดิฉัน....ดีเหมือนกัน....แต่อย่าลืมบอกลูกด้วยนะเดี๋ยวลูกจะรอ...ต้องบอกก่อนบ่ายสามนะ....ให้ลูกรู้ด้วยว่าแม่จะไม่ไปรับตามที่ตกลงไว้

4 ทุ่ม..ระหว่างกลับจากไปงานศพที่....นครศรีธรรมราช...
รู้สึกคิดถึงลูก....โทรกลับบ้าน....ลูกรับสายพอดี
แม่......ดึกแล้วเข้านอนได้แล้วลูก...
ลูก......แม่หลอกลูก....ว่าจะไปรับตอนสามโมง...ลูกรอ....ไม่เห็นมา
แม่......แม่โทรบอกพ่อแล้วนี่คะ....พ่อไม่บอกเหรอ....
ลูก......ไม่บอก....ลูกโกรธแม่มาก....ทีหลังแม่ต้องบอกลูกเอง...แค่นี้นะ....ลูกกำลังโกรธแม่....ไม่อยากคุยด้วย....
แม่.....แม่คิดถึง....ก็โทรมาแล้วไง...เป็นห่วงว่าลูกนอนแล้วยัง
ลูก......ก็แม่บอกว่าเวลาโกรธอย่าพูดกับใคร....ให้หายโกรธก่อนแล้วค่อยพูดกัน
แม่.....แล้วลูกจะโกรธแม่นานมั๊ย....
ลูก......ดูก่อนถ้าแม่กลับก่อนลูกหลับก็โกรธไม่นาน....แต่ถ้าลูกหลับแล้วก็โกรธนาน ....แค่นี้นะแม่....กลับมาเร็วๆ นะจะได้ดีกัน

คืนนี้ดิฉันกลับถึงบ้านลูกหลับไปแล้ว....สงสารแกจัง....คงรอตั้งแต่บ่ายรอบนึงที่โรงเรียนและรอก่อนนอนจนหลับไป
หลายๆครั้งกับลูก  ดิฉันเรียนรู้ว่าการทำตามสัญญา "กับเด็ก" มีความสำคัญมาก พ่อ-แม่ เป็นคนที่แกเชื่อถือ.....ที่จริงวันนี้ดิฉันควรขับรถไปหาแกด้วยตนเองแล้วบอกว่า แผนใหม่ของพ่อแม่ในวันนี้เป็นแบบนี้ไม่ใช่แบบที่คุยกับลูกเมื่อเช้านี้....ส่วนหนึ่งที่ไม่ทำเช่นนั้นเพราะวางใจว่าพ่อจะบอกเขาก่อนบ่ายสามโมงตามที่เรากำชับ
การมองเห็นจุด มุม ที่สำคัญต่างกันระหว่างแม่กับพ่อ....ทำให้เนื้อหาบางตอนของการสื่อสารตกหล่นไป....

หมายเลขบันทึก: 49129เขียนเมื่อ 9 กันยายน 2006 02:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 15:51 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)
  • เห็นด้วยค่ะ  ขนาดเด็กเล็ก ๆ เขายังให้ความสำคัญกับคำมั่นสัญญาขนาดนี้ แล้วผู้ใหญ่อย่างเราหละคะ
  • อ้อ  คุณเมตตา ลืมเล่าไปประโยคนึงนะคะว่า ก่อนจะโทรไปหาลูก คุณเมตตา โทรถามคุณรัตติยาว่า เบอร์โทรศัพท์บ้านคุณเมตตา เบอร์อะไร (เอ้า ฮา กันเข้าไป)

แล้วเช้านี้คุณลูกจะหายโกรธคุณแม่รึยังคะเนี่ย แต่สอนคุณลูกดีจัง ไม่ให้คุยเวลาโกรธ ฮืม...เพราะอาจจะทำให้พูดอะไรๆ ที่มันเกิดจากอารมณ์ออกมาได้ และคุณลูกก็จำที่สอนได้ น่ารักนะคะ

เช้าวันเสาร์คุณลูกคงตื่นมาดูการ์ตูนตอนเช้า แล้วคงดีกับคุณแม่แล้วล่ะ ^____^

คุณรัตติยา...เด็กๆเขามีความจำดีค่ะ...ผู้ใหญ่อย่างดิฉัน...ความจำไม่ดีเลยไม่เป็นไรใครมาสัญญาอะไรด้วยก็จำไม่ค่อยได้....ค้นพบข้อดี...ของการที่ความจำไม่ดีแล้ว...คือจำไม่ได้ว่าก่อนแต่งงานใครเคยสัญญาอะไรไว้กับเรา....ฮา
คุณ is  วันนี้คุณลูกตื่นก่อนคุณแม่ค่ะ...ตื่นเองตามระเบียบเช้าวันหยุดคุณแม่จะตื่นสาย....แต่คุณลูกจะตื่นเช้า ส่วนเช้าวันไปโรงเรียนไม่ตื่น...ลุกสาว....ลูกสาวตื่น...ตื่น... สายแล้ว..."สลับกลับกัน" ได้อย่างลงตัว.....แต่ยังไม่ดีกันค่ะ....แกคงงอนนิดหน่อย...นำเป็นเรื่องมาต่อรองให้แม่พาไปเที่ยวทะเลเพื่อไถ่โทษ...ตามระเบียบ....
ขอบคุณค่ะ

     พี่เมตตาครับ พี่กลับถึงบ้านหลังจากเขาหลับแล้ว เขาเลยโกรธนาน เพราะต้องรอตื่นมาเพื่อหายโกรธนะครับ
     อ่านไปหลัง ๆ ชักจะเหมือนว่าที่ลูกโกรธ เพราะพ่อไม่ยอมช่วยอธิบายให้ลูกเข้าใจ...นิ "ส่วนหนึ่งที่ไม่ทำเช่นนั้นเพราะวางใจว่าพ่อจะบอกเขาก่อนบ่ายสามโมงตามที่เรากำชับ"

คุณชายขอบ  นี่แหล่ะมนุษย์อ่านไปอ่านมาเออจริง...พี่เบี่ยงประเด็น...ไปแขวะพ่อเขาเล็กน้อย....แบบว่ามันสะสมโดยไม่รู้ตัวของเรา...ฮา....เคืองหลายครั้งแล้วนะ...เรื่องไม่บอกลูกนี่....แต่ลูกสาวเขาโกรธพี่นั่นหล่ะ....เพราะผู้รับฝากสาร....ไม่ทำหน้าที่....อย่างนี้ต้องทำโทษผู้รับฝากสาร...ให้เข็ด....คุณชายขอบช่วยแนะนำวิธีทำโทษก็น่าจะดี....
สัญญาบางอย่าง    กับบางคน   จ๊ำ..จำ   จำนาน..ซะด้วย   แต่กับบางคน    ช่างลืมง่าย..
.
เมื่อนานมาแล้ว  เคยสัญญากับแม่ว่า  ลูกจะกลับบ้านในช่วงนั้นๆ...แล้วก็ลืมไปเลย    ปรากฏว่าแม่นั่งมองถนนหน้าบ้านทุกวัน   นึกๆ ไปแล้วยังรู้สึกผิดและจำได้จนวันนี้

สงสารทั้งคุณแม่และคุณลูก "จับใจ" ค่ะ เป็น กำลังใจให้ "ดี" กันเร็ว  ๆค่ะ  

ดีกันแล้วหรือยังเอ่ย.....
  • บันทึกนี้จริงใจมากค่ะ อ่านแล้วน่ารักมากเลย "กลับมาเร็วๆนะจะได้ดีกัน...."
  • คาดว่าต้องมีกรรมวิธีการ ง้อ ที่พิเศษๆของครอบครัวแน่นอน ไหมคะ??

เอ คุณแม่ (ขี้ลืม) หนูว่า ขนาดตัวอักษรหนู ใหญ่กว่าของน้าจิ้บ อีกนะคะ  หรือว่างัยเนี่ย

อ่านแล้ว"ยิ้มๆ"อีกแล้วค่ะ ความจริงออกจะเป็นเรื่องเศร้า แต่เชื่อว่าคุณแม่เมตตาคง"คุย"ให้ลูกเข้าใจได้แน่ค่ะ

ลูกจะเชื่อและศรัทธา หากเรารักษา"สัญญา"เสมอค่ะ เพราะฉะนั้น อย่าสัญญาถ้าไม่แน่ใจ ตัวเองจะใช้วิธีบอกว่า "จะพยายามทำให้ได้ แต่ไม่สัญญา" ถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญจริงๆที่ต้องสัญญา จะไม่สัญญาค่ะ (เพื่อความปลอดภัยกับทุกฝ่าย)

 

เห็นด้วยกับพี่โอ๋คะ...ว่าพี่จิ๊บ...clear ...

กะปุ๋มมาอ่านบ่อยมากบันทึกนี้...

รอคะรอ...

*^__^*

แต่ตอนนี้ไปวิ่งก่อนนะคะ...

*^__^*

กะปุ๋ม

  • ตามมาอ่านบันทึกจากบล็อกดี ๆ ที่มีชื่อทรงคุณค่ายิ่งครับ
  • เป็นสิ่งเล็ก ๆ ที่มีคุณค่ายิ่งจริง ๆ ครับ
  • ถึงแม้ว่าชาตินี้ผมจะไม่ได้มีโอกาสเป็น "แม่" ได้ แต่ก็ขอเป็นลูกที่ดีของแม่ตลอดไปครับ
  • ขอบพระคุณคุณเมตตาที่มีบันทึกดี ๆ เช่นนี้ครับ
  • ขอพลังแห่งความรักของแม่จงสถิตกับคุณเมตตาตลอดไปครับ
  • น่ารักจังเลยครับ ป้าเมตตา
  • ผมเชื่อแล้่วครับ ว่าเด็กจำแม่นและจำนาน


พ่อ: พ่อไม่เคยโกหกหนูเลยนะคะ

ฝน: ไม่จริง พ่อเีคยโกหกหนู 1 ครั้ง

พ่อ : พ่อโกหกอย่างไรคะ

ฝน: พ่อโกหกหนูว่า พ่อจะไปรับหนูตอนเลิกเรียนเร็วๆ แล้วพ่อก็ไปรับช้า

พ่อ: ก็วันนั้นพ่อติดประชุม พ่อเคยอธิบายให้หนูฟังแล้วนี่นา

ฝน: ถึงอย่างไรพ่อก็ยังโกหกอยู่ดี

พ่อ : แล้วหนูเคยโกหกพ่อกี่ครั้ง

ฝน : ฮิ ฮิ จำไม่ได้  

เห็นไหมว่า เขาจำแม่น และจำนาน 

  •  โอโห อึ้ง เด็กๆช่างจำนานจังเลย
  • ดีนะไม่ได้สาบานหรือสัญญากับใครไว้
  • กลัวฟ้าฝ่าครับ...เป็นเรื่องสอนใจคนโสดได้ดีมาก ว่า ถ้าสัญญาอะไรไว้ให้รีบทำตาม
  • ขอบคุณพี่เมตตามากครับ


  • Thunder



พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท