กระโดดร่ม.
* สมัยที่ผู้เขียนยังเรียนหนังสืออยู่ และทำงานแล้ว ศัพท์คำนี้ย่อมเป็นที่เข้าใจว่า..ขอขาดหนึ่งวัน ด้วยเหตุผลส่วนตัว..หรือขาดแบบไม่เป็นทางการนั่นเอง ! ผู้เขียนคิดว่าอาจมีบางคนที่ยังไม่ค่อยเข้าใจคำว่า.กระโดดร่ม คนพวกนั้นจะถูกตั้งฉายาว่า “ เด็กกระทรวง” ไม่ทราบจริงๆว่า.กระทรวงไหน ? วัน เวลา เปลี่ยนไป การกระทำแบบเดียวกันนี้ไม่ทราบว่า..มีการเปลี่ยนชื่อใหม่หรือยัง ?
กระโดดร่ม.
ผมอยากตั้งชื่อเรื่องว่า “กระโดดร่ม”และแน่ใจว่าหลายคนอาจสงสัยทำไมผมต้องนำเรื่องนี้มาเขียน อีก. เพราะเคยอ่านมาแล้วบ้าง เคยอ่านจากบล็อกนี้ในชื่อ “ การแข่งขันกระโดดร่มนานาชาติ”มาแล้ว. จะเขียนทำไมอีก ? ยังไม่หายสงสัย.. ที่ผมนำเรื่องนี้มาเขียนแม้ว่าจะเป็นชื่อกระโดดร่มก็จริง แต่ที่แปลกก็คือผู้กระโดดไม่ได้ใช้ร่มเลยครับ เป็นการกระโดดของตัวแสดงแทนหรือที่เรียกกันในภาษาอังกฤษว่า สตั๊นท์ หรือสตั๊นท์แมนนั่นแหละ ! - Stunt man. เขากระโดดมาจากเฮลิคอร์ปเตอร์ที่ความสูงประมาณ ๒,๔๐๐ ฟุต..ถ้าพลาดก็..ตาย - ตาย - ตาย … ตายแน่ ! ดูจากภาพว่ามีร่มสำรองหรือร่มจริง ติดอยู่ด้านหลังด้วย..แต่ในที่สุดผู้กระโดดมิได้เปิดร่มเลยจริงสิครับ. แถมยังลงมาสู่ที่หมายอย่างปลอดภัยเสียด้วยน๊ะ..เปล่าเลย ? ผู้เขียนไม่ได้โม้ ! ถ้าท่านไม่เชื่อก็ตามมาดูได้ตามขั้นตอนเลยน๊ะครับ..
๑. ก่อนขึ้นเครื่อง. คนละมุมเหมือนนักมวย..ถ้ามุมหนึ่งสีเหลืองปัญหาอาจจะเกิด.
๒. ก่อนออกจากเครื่อง. - ต้องมองหาที่หมายก่อน.
๓. ก่อนออกจากเครื่องต้องประสานกันให้ดีก่อน มิฉะนั้นอาจมีโอกาสพุ่งชนกันได้. ตายสิครับ.
๔. มองหาที่หมายก่อนจะได้ไม่พลาด. สี่เหลี่ยมที่ไหนล่ะ ? ในวงกลมขาวต่างหาก.
๕. ใครลงก่อนต้องถึงพื้นก่อนเสมอ..ไปล่ะโว้ย !
๖. เฮ้ จอห์น ! คอยด้วยสิ.. เริ่มกางปีกและลอยตัวแล้ว.
๗. เริ่มบังคับทิศทางไปสู่เป้าหมาย..เฮ้ย ! วงกลมขาวหายไปไหนว๊ะ ?
๘. มาถูกทางแล้วเว้ย ! ไม่เห็นเบาะเลย..เห็นแต่ลูกศร..
๙. ไม่น่าพลาดแล้วล่ะ..เฮ้ย ! มันจะเลยไหมว๊ะ ?
๑๐. ลงแน่แน่..๙๙ % แต่ไม่รู้ว่าบนเบาะหรือบนหญ้า ?
๑๑. ขนาดนี้แล้วยังจะพลาดอีกหรือ ? บนเบาะแน่แล้ว..
๑๒. ไม่มีส่วนใดบุบ และสลายเลยครับ..บอกแล้วไม่เชื่อว่า..ต้องลงบนเบาะ.
อ่านและชมภาพแล้วถ้าใครมาคุยให้ฟังว่า..ปัจจุบันนี้มนุษย์เราสามารถลงมาจากท้องฟ้าได้ โดยไม่ใช้ร่มควรจะเชื่อได้แล้ว..และไปบอกกันต่อต่อไปด้วยว่า..จริงครับ..ถ้าผมยังสามารถอยู่ได้ถึง ๕ ปี คิดว่าการกระโดดร่มแบบนี้น่าจะมาถึงเมืองไทยแน่นอน กีฬาที่แปลกใหม่จากที่ต่างๆนั้น มักจะมากับนักท่องเที่ยวที่เข้ามาเที่ยวในบ้านเรา เพียงแต่ต้องไปหาดูได้จากย่านท่องเที่ยวเช่นพัทยา หรือภูเก็ต แต่ท่านใดดูจากภาพนี้แล้วก็อย่าไปดิ้นรนมากนัก เพราะยังไงๆก็คงเหมือนกันทุกอย่าง นอกจากความรู้สึกถ้า..เราเป็นผู้กระโดดเอง..เมื่อไรล่ะครับ ?
สวัสดีครับ.
โตนี่ - ฟาง.
๒๗ พ.ค.๕๕
* ดีครับ ไม่มีใครสงสัยว่ามุมแดงหายไปไหน ?
ความเห็น (4)
ชอบครับ แต่กลัวตก อิอิ
น่าโดดมาก แต่กล้วเลยเบาะ เอ มุมแดงหายไปจริงๆๆด้วย
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมายังสนามโดด..มุมแดงที่หายไปนั้นมีคนนำมาส่งแล้วครับ..
สวัสดีครับทุกท่านที่หลงเข้ามาอ่านแบบมิได้ตั้งใจ ผมห่างวงการนี้ไปหลายปีทีเดียว ไปแอบสอนภาษาอังกฤษให้นร. สอนได้ราวสิบ ช.ม. ต้องปิดเทอมเร่งด่วน เพราะเจ้านายชาวเนเธอร์แลนด์เรียกไปสัมภาษณ์ที่รร.แอมบาสเดอร์ นาจอมเทียน ตำแหน่งผู้จัดการฟาร์มเห็ด คุยกันพักใหญ่ เออพี่แกจ้างทันที ผมต้องตื่นแต่เช้า ขับรถไป-กลับร้อยกิโลเศษๆ ทำงานได้ปีเศษๆ เห็ดไปได้ไม่สวยนัก นายแฟร๊งค์ โบเทอร์ คูเปอร์ ก็ต้องทำการเลิกจ้างผม..แน่นอนครับ ผมรับค่าเลิกจ้างมาราวห้าหมื่นบาท เสียภาษีให้มาดามไปห้าพันบาท จนบัดนี้ยังเสียดายอยู่เลย นายแฟร๊งค์จ้างผมเดือนละ สี่หมื่นสามร้อยบาท...เงินเดือนจริงสามหมื่นห้า ค่าน้ำมันรถสี่พัน ค่าโทรศัพท์แปดร้อย ค่าประกันสังคมห้าร้อยบาท เพราะผมออกค่าประกันตนเอง สี่ร้อยสามสิบสองบาทเอง...ว่างราวแปดเดือน ผมโชคดีมาได้งานย่านนาจอมเทียน เผลอไปนิดทำงานเกือบสองปีแล้ว....ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามครับ อะดิออส - Adios.