สัปดาห์นี้ฝากนิทานเรื่อง "เด็กกับลูกเกาลัด" มาเล่าสู่กันฟัง เด็กคนหนึ่งต้องการลูกเกาลัดที่อยู่ในโถ จึงล้วงมือลงไปหมายหยิบขึ้นมามาก ๆ ให้เต็มกำมือ ด้วยเหตุนี้กำมือของเด็กจึงติดปากโถดึงออกมาไม่ได้ จะปล่อยลูกเกาลัดทิ้ง ชักมือเปล่าออกมาก็เสียดาย พยายามกระชากมือที่กำลูกเกาลัดออกหลายครั้งแต่ไม่สำเร็จ จึงนั่งร้องไห้ เพื่อนคนหนึ่งผ่านมาเห็น ได้ให้คำแนะนำแก่เขาว่า "ทำไมไม่หยิบลูกเกาลัดออกเพียงครึ่งกำ ก็จะสามารถดึงมือออกได้ หากอยากได้มาก ๆ ค่อยล้วงลงไปหยิบใหม่อีกสักกี่ครั้งก็ตามใจเจ้า" นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "ความโลภย่อมเป็นอุปสรรคขัดขวางความสำเร็จ การค่อย ๆ สะสมทีละเล็กละน้อย ไม่ช้าก็จะมีมากขึ้นเอง"
ไม่มีความเห็น