ปัญหาที่พบในห้องเรียนคอมพิวเตอร์ กศน.ปวช.บางใหญ่


ปัญหา

จากที่ดิฉันได้พบกลุ่มและดำเนินการจัดการเรียนการสอน ในระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ปวช.)  กศน.ปวช.บางใหญ่ สาขาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ  ได้ 2 สัปดาห์ พบปัญหาในห่้องเรียนคอมพิวเตอร์ ซึ่งจะขออธิบายเป็นข้อๆ ดังต่อไปนี้นะคะ 

1. ห้องเรียนคอมพิวเตอร์ ไม่มีพัดลม หรือเครื่องปรับอากาศเลย อุณหภูมิในห้องเรียนจึงสูงมาก  ต้องเปิดหน้าต่างเพื่อให้ลมพัดเข้ามา จึงจะสามารถจัดการเรียนการสอนได้  แต่ปัญหาก็คือเมื่อเปิดหน้าต่างแล้ว คอมพิวเตอร์โดนแสงแดดมากเกินไปและมีฝุ่นเกาะที่เครื่องคอมพิวเตอร์เป็นจำนวนมาก   แก้ปัญหาโดยนักศึกษารับผิดชอบดูแลรักษาเครื่องคอมพิวเตอร์ที่ตนเองนั่ง  ให้อยู่ในสภาพพร้อมใช้งานเสมอ ถ้าหาก ติดตั้งพัดลม หรือเครื่องปรับอากาศ และปรับปรุงสภาพห้องเรียนให้อยู่ในสภาพเหมาะสมกว่านี้  ก็จะส่งผลดีต่อทั้งเครื่องคอมพิวเตอร์  ผู้เรียน และผู้สอน

2. จำนวนคอมพิวเตอร์และอุปกรณ์ต่าง ๆ ในห้องเรียนมีไม่เพียงพอกับจำนวนนักศึกษา  ส่งผลทำให้การสอนของครูและการเรียนรู้ของนักศึกษาไม่เต็มประสิทธิภาพ  แต่ในบางอาทิตย์ ก็พอใช้เนื่องจาก นักศึกษา มาเรียนไม่เยอะ  ทางแก้ไขก็คือ ให้จับคู่  2 คนต่อ 1  เครื่อง  แต่ก็ยังไม่พอ  เนื่องจาก คอมพิวเตอร์ หลายเครื่อง อยู่ในสภาพที่ไม่สามารภใช้งานได้   และได้แจ้งครู ปวช. ของ กศน.แล้ว ว่ามีเครื่องคอมพิวเตอร์เสียให้เสนอเรื่องเพื่ออนุมัติซ่อม

3.  นักศึกษาบางราย ยังใช้งานคอมพิวเตอร์ไม่คล่อง เนื่องจากว่า  ทั้งที่ทำงานและที่บ้านไม่มีคอมพิวเตอร์  จะได้ใช้งานหรือจับคอมพิวเตอร์ก็ต่อเมื่อมาเรียนเท่านั้น  แก้ไขปัญหาเบื้องต้นคือ  ให้นักศึกษารายนั้นเข้ามาใช้คอมพิวเตอร์ในห้องเรียนหลังเลิกเรียนและในช่วงพักเที่ยงของวันอาทิตย์ที่จัดการเรียนการสอน  โดย มีครูคอยเป็นผู้ช่วยอธิบายและสอนปฏิบัติในส่วนที่ไม่เข้าใจหรือยังไม่คล่อง

4. นักศึกษาบางรายอายุมากแล้วส่งผลทำให้การรับรู้  เข้าใจหรือปฏิบัติได้ช้ากว่าคนอื่น  แต่ก็แก้ปัญหาโดย ให้นั่งจับคู่กับนักศึกษาที่ใช้งานคอมพิวเตอร์ได้ดี หรือคล่องแล้ว เพื่อ จะได้เป็นบัดดี้คอยช่วยเหลือกัน

5. นักศึกษาบางรายเข้าเรียนช่้้า ข้อนี้เป็นเกือบทุกห้องเรียนไม่ใช่แค่ห้องเรียนคอมฯ หรอกนะคะ  แก้ไขปัญหาเบื้องต้นโดย  จะพูดคุยกันก่อน ว่าสาเหตุที่มาเรียนสายเพราะอะไร  เนื่องจากนักศึกษา กศน.ของเรา ทำงานด้วย เรียนไปด้วย บางคนต้องทำงานวันอาทิตย์ด้วยซ้ำ ยกตัวอย่าง บางคนทำงานโรงงานออกกะ ตอน 7.00 โมงเช้า ยังไม่ได้นอน  เลยก็ต้องกลับบ้านเพื่อไปอาบน้ำแต่งตัวมาเรียน  กรณีนี้เราก็จะอนุโลมให้เพราะถือว่าเราคือครอบครัวค่ะ พูดคุยกันได้ แต่ก็ต้องมีข้อกำหนดข้อปฏิบัติบ้างว่าต้องมาสายได้กี่ครั้ง งานต้องครบ มีปฏิบัติก็ต้องมาให้ทันไม่งั้น  คนที่โดน พ่อแม่บังคับมาเรียนจะเอาไปเป็นข้ออ้างได้  เพราะเด็ก กศน.ของเรามีทั้งเด็กดี  เด็กดื้อ และเด็กเกเร  มีทั้งวัยรุ่น  วัยทำงาน ซึ่งนักศึกษาแต่ละกลุ่มแต่ละราย  จะใช้วิธีการพูดคุยอย่างเดียวไม่ได้  ต้องมีกลเม็ดวิธี หรือการปฏิบัติ  การหว่านล้อม และการให้คำปรึกษาที่แตกต่างกันออกไป บางคนพูดแต่ 1 ก็เข้าใจ แต่บางคน อธิบายทั้งที่มาและที่ไป พร้อมยกตัวอย่าง ก็แล้ว ก็ยังไม่เข้าใจก็มี  

        ปัญหาการมาเรียนของ นักศึกษา กศน. นั้นถึงแม้จะไม่ใช่ปัญหาใหญ่มากในสายตาของใครหลาย คน  แต่ถ้าหากละเลย ไม่มีการติดตามผู้เรียนก็จะส่งผลกระทบได้หลายด้านค่ะ  ไม่ใช่ว่าใครจะมาหรือไม่มาก็ได้  ถ้าอย่างนั้นคุณก็ไม่ต้องมาสมัครเรียนจะดีกว่า ถ้าไม่อยากได้ความรู้เพิ่มขึ้น เพราะสาขาที่คุณเลือกเรียนมันคือสาขาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ อย่างน้อย ตอนที่คุณจบออกมา คุณต้องรู้เรื่องคอมพิวเตอร์บ้าง ใช้คอมพิวเตอร์ได้  ใช้โปรแกรมนั้น โน้น นี่ได้บ้าง  ไม่ใช่ ทำไม่เป็นเลย มาเรียนเอาแค่วุฒิ อย่างนั้นมันไม่ใช่ ถ้าคุณไม่มาเรียนเลย คุณก็ไม่มีสิทธิ์สอบ  คุณก็ไม่จบ  บางรายจบช้ากว่าเพื่อนที่สมัครเข้ามาพร้อมกันก็มี

        จริง ๆ แล้วปัญหาในห้องเรียนคอมพิวเตอร์ หรือห้องเรียนทั่วไป ยังอีกมีเยอะนะคะ  เพราะผู้เรียนมีความแตกต่างกัน เมื่อเกิดอุปสรรค หรือมีปัญหาเกิดขึ้น ครูคงไม่ปล่อยให้ปัญหาเหล่านั้นผ่านไปเปล่า เราย่อมคิดแก้ปัญหาที่เกิดขึ้น ใช่ไหมค่ะ  

        สุดท้ายนี้ขอเป็นกำลังใจให้ครู กศน. ทุกท่าน  ขอให้มีกำลังใจที่ดี  มีพลังใจที่ดี  มีสุขภาพที่ดี  เพื่อเราจะได้มีแรงพลักดัน ให้นักศึกษา กศน.ของเราสามารถไปถึงฝั่งฝันได้สำเร็จ  การเป็นครูใน พ.ศ.นี้ ต้องเน้นความเป็นครูมืออาชีพ  และดิฉันเองก็เชื่อค่ะว่า  ครู กศน.ทุกคน เป็นครูมืออาชีพ เพราะเราคือ ครู กศน. ที่สามารถทำได้ทุกอย่าง และทุกอย่างที่ทำต้องออกมาดีเสมอ  ถึงจะเหนื่อย เราก็บ่น ถึงจะบ่น เราก็ทำ  เพราะเราทำด้วยใจ...ทำด้วยหัวใจนักสู้...สู้เพื่อ กศน.เราค่ะ 

กศน.จงเจริญ......

         ท้ายที่สุด  ถ้าหากข้อความใดในบันทึกของดิฉันที่พาดพิง ถึงใครหรือมีผลกระทบทางลบต่อใคร  ดิฉันขอกราบอภัยมา ณ ที่นี้ ด้วยนะคะ  เป็นเพียงแค่ความคิดเล็กๆ มุมมองเล็ก ๆ ของคน ๆนึงเท่านั้นเองค่ะ   

 

หมายเลขบันทึก: 488593เขียนเมื่อ 20 พฤษภาคม 2012 14:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 มิถุนายน 2012 14:03 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

สวัสดีค่ะ

แวะมาให้กำลังใจค่ะ

ปัญหา ปัญหา ไม่มีปัญหา ไม่ได้แก้ปัญหา ไม่ได้พัฒนา สมองนะคะ

มองเชิงบวก ไม่มีปัญหา พัฒนาสมองดีจัง

ขอบคุณมาก สำหรับบทความดีๆนี้นะคะ

ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ

เป็นกำลังใจให้ครับ
( ยังไงการจัดการศึกษาของ กศน. ก็ควรให้ความสำคัญกับคุณภาพ และคุณธรรม 9 ประการ )

เป็นกำลังใจให้น้องสาวผู้น่ารัก..ชนะอุปสรรคทุกอย่างนะครับ

มาเยี่ยมให้กำลังใจในการทำงานครับ

ตามมาให้กำลังใจในการทำงานครับ...

ขอบคุณนะคะ ทุก ๆ ท่าน ที่แวะเข้ามาให้กำลังใจ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท