ส่งสายตามองออกไปนอกหน้าต่างรถลีมูซีน เพื่อชมทัศนียภาพรอบด้าน ช่วงเดินทางจากสนามบินนาริตะ ไปยังศูนย์ภาษามูลนิธิญี่ปุ่นอุระวะ ซึ่งตั้งอยู่ที่ตำบล Kita Urawa เมือง Saitama อย่างคุ้นเคย ... สองข้างทางเขียวชะอุ่มปกคลุมไปด้วยต้นไม้น้อยใหญ่ผลิใบชูช่อ สะท้อนแสงสีเขียวอ่อนดูสดชื่น- งดงามจับตา ภาพอาคารบ้านเรือนทั้งสองฝากฝั่งถนนปลูกสร้างอย่างเป็นระเบียบ ถนนหนทางสะอาดสะอ้าน ไม่มีสิ่งระเกะระกะรกรุงรังมาบดบังสายตาให้รู้สึกรำคาญใจ สภาพของสรรพสิ่งที่แวดล้อมประกอบกันอย่างเหมาะเจาะลงตัวราวกับเสกสรร-ปั้นแต่ง … นี่แหละ... ประเทศญี่ปุ่น ที่ผู้เขียนชื่นชอบเป็นพิเศษ “ ただいま(Tadaima) ” กลับมาแล้วนะคะ
สนามบินนาริตะ ประเทศญี่ปุ่น
ทุกก้าวย่างแห่งการสัมผัส ณ ดินแดน แห่งนี้ เต็มตื้นไปด้วยความรู้สึกสุขใจ-อบอุ่น-ปลอดภัย
สุขใจ เพราะ ได้รับการปฏิบัติอย่างสมศักดิ์ศรีแห่งความเป็นมนุษย์
อบอุ่น เพราะได้รับมิตรไมตรี ที่แสดงถึงสัมพันธภาพที่ดีแห่งความจริงใจ
ปลอดภัย เพราะได้รับการอำนวยความสะดวก บริการด้วยมาตรฐานที่น่าเชื่อถือ
ศูนย์ภาษามูลนิธิญี่ปุ่นอุระวะ
ศูนย์ภาษามูลนิธิญี่ปุ่นอุระวะ เปิดกว้างต้อนรับสมาชิกผู้สอนภาษาญี่ปุ่น ผู้ทำวิจัย และผู้มาศึกษาดูงานจากทั่วโลกปีหนึ่งไม่ต่ำกว่าร้อยคน ได้พบปะคณาจารย์ที่เคยให้ความรู้ อยู่ 2 ท่าน บางท่านรู้จักที่เมืองไทยนอกนั้นเป็นหน้าใหม่ที่ไม่เคยพบมาก่อน เพื่อนในกลุ่มจากเมืองไทยด้วยกันมีทั้งคุ้นเคย- เคยคุ้น-และเพิ่งเริ่มที่จะคุ้น แต่ไม่มีปัญหาเรื่องการปรับตัวเข้ากันแต่อย่างไร ต่างคนต่างถ้อยทีถ้อยอาศัย มีน้ำใจต่อกัน น้อง 2 คนเรียนวิชาเอกภาษาญี่ปุ่นมาโดยตรง ที่เหลืออีก 5 (รวมผู้เขียน) เรียนแบบตัดต่อพันธุกรรม ต้องขยันและใส่ใจจริงๆถึงจะก้าวทันผู้ที่เรียนมาโดยตรง คงไม่อาจเอื้อมเทียบระดับชั้น… หุหุหุ… ยังอยากที่จะปล่อยให้สีผมเปลี่ยนแปลงโดยธรรมชาติดีกว่านะ ผู้หวังดีหลายท่านตักเตือนเรื่องการทำสีผมอยู่บ่อยๆ หากรับสารเคมีเข้าไปเยอะๆ มะเร็งอาจถือโอกาสเข้ามาเยี่ยมเยียน แต่…อีกหลายคนโต้แย้งว่า ต้องรีบทำเสียก่อนที่จะเป็นมะเร็ง เพราะหากเป็นขึ้นมาต้องใช้เคมีบำบัดโรค เมื่อผมร่วงจะไม่มีโอกาสได้ทำสีผมสวยดั่งตั้งใจ ผู้เขียนเองเลือกอย่างหลัง โถ…ก็จัดว่าเป็นคนอ่อนหวาน(หวานน้อย แต่คนละพันธุ์กับเบาหวานนะจ๊ะ) ขืนไม่ทำสีผม หน้าแข็งเกิน ดูไม่ดีอาจเหมือนพวกสองเพศไปเลย ถ้างามดั่ง Miss ทิฟฟานี ก็ว่าไปอย่าง(ทีละอย่างจ้า)
ธนบัตรฉบับละหนึ่งพันบาท แลกธนบัตรญี่ปุ่นได้ประมาณนี้เอง ( 39.47 บาท= 100 เยน)
วัยรุ่นชาวญี่ปุ่น ประมาณว่าเด็กแนว นักร้อง-นักแสดง นิยมทำสีผมกัน แต่บุคคลทั่วไป-วัยทำงานกลับไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้เท่าไหร่ ดูออกจะเรียบร้อย ทั้งบุคคลิกลักษณะ-การแต่งกายและมารยาท ภาพลักษณ์โดยรวมออกมาดีกว่าที่เคยเห็นตามสื่อต่างๆ จากทีวี วิดีโอ วารสาร ฯลฯ คงเหมือนกับประเทศไทยที่สื่อมักจะตีข่าว-ลงเรื่องแฟชั่นหวือหวา ภาพหลุดของเหล่าดารา อาชญากรรมสะเทือนขวัญ โจรกรรมสะเทือนใจ และภัยสังคมสยองเกล้านับรายชั่วโมงได้เลย ข่าวดีต้องเสียตังค์ลง แต่ข่าวฉาวลงฟรีจ้า
ระยะเวลาเกือบสองเดือนนี้ จะพยายามศึกษาเรียนรู้และเกี่ยวเก็บประสบการณ์ให้มากที่สุด “ よろしくおねがいいたします (Yoroshiku Onegai itashimasu) ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ ”
***… ขอบคุณมากค่ะ(どうも ありがとうございます= Domo Arigatou go zai masu)…***
ขอให้สุข..สำเร็จดังที่มุ่งหวัง..ภาพสวยค่ะ..
ได้รับความรู้มากมายเลยค่ะน้อง ขอบคุณมากๆๆค่ะ