กาลครั้งหนึ่งเมื่อเช้านี้: ตอน Seasons Change
อากาศในเช้าวันนี้ ทำให้นึกถึงหนังเรื่อง "Seasons Change: เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย" click เป็นหนังไทยที่กำลังได้รับการพูดถึงมากในหมู่นักเรียนที่มาศึกษาที่ต่างประเทศ เพื่อนๆ ผู้เขียนที่อยู่อเมริกาโหยหาอยากจะดูมาก ก็ต้องปรามๆ ไปว่า "แก่แล้วลุง นี่มันเรื่องของเด็กมัธยมเค้าเลยนะ" 555 แต่ก็นะ ผู้เขียนเห็นกระแสก็รู้สึกอยากจะดูบ้าง (กระแสแคบๆ ในกลุ่มเพื่อนของตัวเอง ที่เมืองไทยไม่ทราบว่าเป็นยังไง อยู่เมืองนอกกลับอยากดูหนังไทย ทำไมต้องทำให้มันยากลำบากนะ เพราะมันหาดูไม่ได้อยู่ดี)
- เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ทำให้รู้สึกคิดถึงเมืองไทย คิดถึงบ้าน
- เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ทำให้กลัวว่าคน...จะเปลี่ยนแปลง ดังเช่นอากาศ
- เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ทำให้ต้องดูแลสุขภาพยิ่งๆ ขึ้นกว่าเดิม เพื่อไม่ให้มาเจ็บป่วยไม่สบายในต่างแดน
- เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย จึงได้มานั่งเขียนบันทึกนี้
ด้วยความที่เมื่อสองวันก่อน แดดออก แดดแรงมากด้วยรังสียูวี ทำให้รู้สึกว่าผิวจะไหม้จากการเดินตากแดดได้
ส่วนเมื่อวานอากาศเริ่มเย็น เพราะมีเมฆครึ้ม ช่วงกลางคืนมีฝนตก ทำให้เมื่อคืนอากาศหนาวมาก
เช้านี้ที่วูลองกอง ขณะเดินมามหาวิทยาลัย เมฆเริ่มก่อนตัวขณะจะออกจากบ้าน จึงเข้าบ้านไปคว้าร่มคันใหม่ไปด้วย ฝนเริ่มก่อนตัวพร่ำๆ เอ...จะกางร่มดีมั้ยนะ เพราะมันเป็นพร่ำๆ แบบฝอยๆ ซึ่งจะไม่เจอที่เมืองไทย ที่กรุงเทพ ถ้าฝนจะตก ก็จะเป็นเม็ดๆ ให้สะกิดผิวรับรู้ว่าเป็นเม็ดฝน แต่ที่นี่ไม่ใช่ เริ่มแรก ยังไม่ก่อนตัวเป็นเม็ด จึงเดินถือร่มไปยังไม่กาง
เดินมาได้สิบกว่าก้าวฝนเริ่มเป็นเม็ดและลมเริ่มแรง ผู้เขียนกางร่มและรีบจ้ำให้เร็วขึ้น เดินผ่านสวนสวยแห่งเดิม แต่วันนี้ไม่มีเวลาชื่นชมความงามของต้นไม้เมื่อยามกระทบสายฝน เพราะคนแทบจะปลิวลอยไปกับร่มน้อยคันใหม่อยู่แล้ว ลมแรงมั่กมาก และแล้วร่มน้อยของผู้เขียนก็ต้านทานแรงลมไม่ไหว เปลี่ยนแปลงตัวเองกลายเป็นจานดาวเทียมไปเพราะแรงปะทะของสายลม ณ เวลานั้น จะหุบกลับมาก็ไม่ได้ ต้านแรงลมไม่ไหว จะปล่อยไว้เป็นจานดาวเทียมแบบนั้นก็อายฝรั่งที่เดินเหมือนไม่รับรู้ว่าฝนตกหนักนะ (ผิวหนังทนทาน หรือไม่ก็ลืมร่มแล้วทำเท่ห์)
ลองมองๆ ดูร่มอีกครั้ง ซี่เหล็กหักไปสองซี่ พยายามกางกลับมาอย่างเดิม ร่มคันใหม่ของเรา กลายสภาพเป็นร่มพิการไปซะแล้ว เบี้ยวเชียว น่าสงสารจริงๆ เกือบจะถึงมหาวิทยาลัยอยู่แล้ว ฝนก็เทลงมาหนักเลยคราวนี้ เอาเถอะ ถึงแม้ว่าเธอจะเบี้ยวแค่ไหน ฉันก็ขอพึ่งเธอก่อนนะ อย่าน้อยใจไป มาถึงตึกด้วยอาการหนาวเย็น ปนสงสารเจ้าร่มน้อย พร้อมทั้งสงสารตัวเอง ทำไมดูทุลักทุเลจังนะวันนี้ เพราะจะว่าไปนั่งทำงานอยู่บ้านก็ได้
ใครๆ ที่ได้มาใช้ชีวิตอยู่ออสเตรเลียสักพักจะรู้ว่า ที่ออสเตรเลีย อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยมาก แม้ไม่มีหน้าฝน แต่ฝนตกทุกหน้า จะว่าไปวันนึงมีได้สามฤดูเลยทีเดียว เช้าอากาศร้อน แดดออก กลางวันฝนตก เมฆครึ้ม แดดไม่มี ตกเย็นหนาว ฉะนั้น ไม่แปลกที่ อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย แต่คนล่ะ จะเปลี่ยนแปลงตามอากาศหรือไม่
ฝนที่ตกอยู่ทางนี้ หนาวถึงคนทางโน้นบ้างมั้ยนะ
ความเห็น (18)
สุดยอดๆๆ...คะ
คนคอเดียวกัน..ขนานแท้...
season change....เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย...ระหว่างดนตรีร๊อคหรือเพลงคลาสสิก...คุณ IS...เลือกอันไหนคะ...
....
เดี๋ยวมาคุยต่อนะคะ...
กะปุ๋ม
...อดทนเวลาที่ฝนพรำ
อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่าง
และทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ ....
ที่เมืองไทยก็อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยเช่นเดียวกันครับ กลางวันร้อน แต่เมื่อคืนฝนตกหนัก ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
เรื่อง Seasons Change อยากดูเหมือนกันครับ ดูแล้วอาจจะนึกถึงบรรยากาศในช่วงเวลานั้น ไว้มีโอกาสจะมา share ให้ฟังนะครับ
...อดทนเวลาที่ฝนพรำ
อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่าง
และทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ ....
ที่เมืองไทยก็อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยเช่นเดียวกันครับ กลางวันร้อน แต่เมื่อคืนฝนตกหนัก ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
เรื่อง Seasons Change อยากดูเหมือนกันครับ ดูแล้วอาจจะนึกถึงบรรยากาศในช่วงเวลานั้น ไว้มีโอกาสจะมา share ให้ฟังนะครับ
ค่ะ คุณ IS เขียนบันทึกได้น่ารัก น่าชังดีนะคะ
ขอบอก ที่ภูเก็ตนะคะ ฝนตก สลับกับแดดเปรี้ยงๆ วันละหลายรอบเชียวนะคะ เดิมทีดิฉันผิวขาวๆ แทนนิดๆ ตั้งแต่อยู่พัทยา 2 ปี และภูเก็ตอีก 3 ปี ตอนนี้ใกล้จะสีกาแฟไม่ใส่ครีมอยู่แล้วค่ะ
รออ่านบันทึกใหม่คุณอยู่นะคะ/ Take care
ขอบคุณที่แวะมานะคะ กะปุ๋ม ท่าทางจะยุ่ง วิ่งมาทักแบบกระหืดกระหอบนิดๆ
ชอบเพลงฟังง่ายๆ สบายๆ ค่ะ แบบ Green Wave ค่ะ ฟังไปเรื่อยๆ บางเพลงเก่าเก็บมาก แต่ชอบจัง เพราะตอนเด็กๆ อยู่กับน้าสาว เค้าเปิดเพลงบ่อยๆ ทำให้คุ้นเคย
เพื่อนๆ บอกว่าบ่งบอกอายุ ต้องรีบแก้ตัวว่า เพลงรุ่นน้าค่ะ 555 ฟังไม่ค่อยขึ้นเท่าไหร่เลยเน้อะ
ขอบคุณคุณ เจษฏา สำหรับเพลงนะคะ เป็นท่อนเพลงโปรดเชียวแหละ ชอบมากเลยค่ะ
ทำให้การอดทนรอสิ่งที่จะมาหลังจากผ่านความยากลำบากมามีค่าขึ้นค่ะ
เมืองไทยอากาศก็เปลี่ยนแปลงบ่อย ที่นี่อากาศก็เปลี่ยนแปลงบ่อย เอ...โลกเรามันยังไงกันน้า
ถ้าได้ไปดู Seasons Change แล้วมาฝากร่องรอยไว้ให้ทราบบ้างนะคะ ฮืม...ว่าแต่ คุณเจษฏาจะทำเนียนไปกับน้องๆ ในโรงได้มั้ยน้า ใช่ขาสั้น รองทรงกันทั้งโรงมั้ยน้า
ขอบคุณคุณ Bright Lily ค่ะ แวะไปซาบซึ้งกับบันทึกงามๆ ของคุณ Bright Lily มาหลายครั้ง ดีใจจังที่แวะมาเยี่ยม
ท่าทางเราจะพวกเดียวกันนะคะ ที่ออสเตรเลีย UV แรงมากค่ะ จากเดิมผิวคนไทยแท้ ตอนนี้ยิ่งกว่าแท้ๆ อีกค่ะ ผิวสีช๊อคโกแลตแล้ว ฮืม...ยิ่งเป็นคนดำดีสีไม่ตกอยู่ซะด้วยสิ มาเมืองนอกแต่ไหงไม่ขาวขึ้น เนี่ยคนคงนึกว่าแอบมาอยู่ต่างจังหวัดแล้วหลอกว่ามาเมืองนอกแน่ๆ
^___^
คุณ IS...
เมื่อเช้าอ่าน paper ให้ทีม R2R เพราะต้องรีบส่งขอทุนวิจัย...จากนั้นมี case ส่งมา consult ...
แล้วสายไปเยี่ยมทีม Friend Corner ที่กะปุ๋มห่างหายจากทีมไปนานโดยมีน้องหนิงและครูหมีเป็นพี่เลี้ยงประสานให้กะปุ๋มได้พบกับน้องๆ...
เพิ่มกลับมาถึง office นี่แหละ..อ้อ!!!..มาถึงนี่..ก็ประสานที่ cop ครูภาษาอังกฤษ...และทาง มมส.ประสานเรื่องเป็นวิทยากร KBS (Knowledge Baes Society)...
*^__^*
กะปุ๋ม
อ้าว กะปุ๋มนี่เอง มิน่าตะกี้กดส่งคห.ไปไม่ยอมขึ้นซะที ที่แท้มันชนกันนี้เอง แหม เวลาเดียวกันแป๊ะ ว่าแต่...วิ่งไปวิ่งมา เหนื่อยมั้ยเนี่ย เอาใจช่วยนะคะ
^___^
- ดูแลสุขภาพบ้างนะครับ
- ขอบคุณมากครับผม
- ฝนที่ตกทางโน้น หนาวถึงคนทางนี้จริงๆค่ะ
- ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
- ฝากเพลงทานตะวัน มาให้........
.......จะอยู่แดนไหน สุดฟ้าแสนไกล คะนึงถึงถิ่น
........ตะวันส่องแสง สาดแสงลงมา ทาบทาทางใหม่
ด้าวแดนแผ่นดิน ที่เราจากมา เนิ่นนานแสนนาน
ดอกหญ้างาม งดงามดังก่อน หรือร่อนร่วงราน
แดดร้อนดินแล้ง ลมระงมแผ้วพาน บ้านนาป่าเขา.........
ร่วมจิตร่วมใจ ก้าวไปก้าวไป ฝ่าภัยร้อยพัน
มิ่งขวัญเอ๋ย หัวใจเรามั่น เหมือนทานตะวัน
เฉิดแสงแรงฝัน กลางรวีตะวัน สีทองส่องใส........
จะอยู่แดนไหน สุดฟ้าแสนไกลคะนึงถึงถิ่น
ชอบจัง ขอบคุณคุณ Nutim นะคะ แสดงว่าตอนนี้ทางโน้นคงต้องหนาวมากแน่ๆ เลย (ฮิฮิ) ที่นี่ฝนตกทั้งวันเลย ทั้งวันจริงๆ (ไม่ได้ซักผ้าแน่ๆ อาทิตย์นี้)
ISคะ...กะปุ๋มไปดูแล้วนะ..ไปที่นี่...เลยคะ มีความสุขมาก ภาพสวย...อารมณ์สื่อออกมาดี เรื่องราวเชิงบวก...อย่าพลาดนะคะ...หากมีโอกาส...
ตอนนี้สารสุขหลั่ง...ปรับสมดุลแห่งอารมณ์...และสมองซีกช้าย-ขวา
*^__^*
กะปุ๋ม
เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยนี่แหละ...ตัวดีเลย
- เศร้าบ่อย
- เหงาบ่อย
- คิดถึงบ่อย
- ร้องไห้บ่อย
because of SEASON CHANGE...โทษอากาศไปซะงั้น....
อยากดูๆแต่ กำลังตามล่าคนไปดูด้วย..ถ้าแนนอยู่เราคงได้ไปดูด้วยกันนะ...แงแง!!!
อ้าว วิ่งไปวิ่งมาสวนกันอยู่เนี่ย
เพิ่งแวะไปชื่นชม และปรับสารสุขกับบันทึกกะปุ๋มตะกี้นี้เอง เพิ่งเห็นว่าสองพยาบาลมาออก ค.ห. ไว้เมื่อคืน
- ขอบคุณ กะปุ๋ม นะคะ มายั่วนี่หน่า คงจะกลับไปไม่ทันดูแน่ๆ แต่กะว่าจะหาซื้อ DVD มาดูล่ะ ไม่พลาดแน่
- ขอบคุณ SmartNurse จ้า ยังเหงาอีกหรอ แหม...หลานชายมาป่วนอาสาวซะขนาดนั้น ก็ถ้าอยู่เมืองไทยก็คงไม่พลาดแหละ ไปดูด้วยแน่ๆ (ทีตอนมีแฟนอ่ะนะลืมเพื่อน ฮืมๆ)
บอกอตัวอ้วน
ฮืม...Very Excellent!!
ขอบคุณคุณบอกอตัวอ้วนมั่กมาก เลยนะคะ แวะเข้าไปชมเว็บแล้ว มีเรื่องราวต่างๆ น่าสนใจมาก แล้วจะแวะไปเยี่ยมอีกบ่อยๆ ค่ะ