กะจิตกะใจ...ไม่มีเมื่อไหร่ อะไรก็ไม่อยากทำ

วันนี้เป็นวันที่มีเรื่องให้โล่งใจไปหนึ่งเรื่องคือ คุณย่าของสามหนุ่มได้รับการส่องกล้องดูกระเพาะลำไส้แล้วพบว่ามีก้อนติ่งเนื้ออยู่ที่ผนังกระเพาะอาหาร ขนาดประมาณข้อนิ้วชี้ ซึ่งคุณหมอได้ตัดออกมาเลยจากการส่องกล้อง (วิทยาการสมัยนี้ก้าวหน้ามากเลยนะคะ) ดูจากภาพที่ถ่ายออกมาตอนที่เขายังติดอยู่บนผนังกระเพาะแล้วประเมินได้เลยว่าทำไมท่านจึงปวดท้องบิดไปบิดมาขนาดนั้น เพราะขั้วของก้อนติ่งนั้นน่าจะไม่ใหญ่นัก อะไรไปโดนสักนิดก็คงทำให้มันบิด คงเหมือนเราโดนหยิกบิดเนื้อแต่นี่มันอยู่ในท้อง ก็เลยทำให้เจ็บปวดได้มากขนาดที่เราได้เห็นอยู่ เห็นเขาหลุดออกมาแล้วก็โล่งใจไปเลยว่าท่านคงไม่ต้องเจ็บปวดทรมานแบบนั้นอีกแล้ว เสียดายที่กว่าจะได้ใช้วิธีนี้ก็ปล่อยให้ท่านปวดมาเป็นเดือนแล้ว 

เมื่อเย็นไปเยี่ยมท่านแล้วเห็นนอนหลับสนิท ใจเบาขึ้นเยอะเลยค่ะเทียบกับเมื่อหลายสัปดาห์ที่ผ่านมา เพราะเชื่อว่าท่านคงไม่ต้องทรมานแบบนั้นอีกแล้ว กลับมาที่พักแล้ว ไล่เรียงในหัวได้ว่าจะทำอะไรต่อ รู้สึกอยากทำนั่นทำนี่ขึ้นมาได้แล้ว 

ระลึกได้เลยว่าที่ผ่านๆมา รู้สึกไม่มี "กะจิตกะใจ" จะทำอะไร กลับจากเยี่ยมท่านแต่ละวัน รู้สึกท้อแท้ห่อเหี่ยว พาลไม่อยากทำอะไร วันๆผ่านไปเนือยๆ ทั้งๆที่ไม่ได้อยู่กับท่านตลอด แต่ลึกๆก็จะรู้สึกว่าใจเราผูกติดอยู่กับอาการปวดของท่าน กลัวเสียงโทรศัพท์ที่พี่เลี้ยงจะโทรมาบอกว่าท่านปวดมากอีกแล้ว กลัวการที่ต้องไปจับมือ ลูบมือลูบแขน คอยพูดข้างๆหูให้ท่านอดทน หายใจลึกๆ สารพัดวิธีที่จะหาไปช่วยให้ท่านเลิกสนใจอาการปวดซึ่งไม่เคยได้ผล คอยตามจนกระทั่งท่านได้ยาแก้ปวดที่แรงที่สุด ซึ่งหลังๆนี้แม้จะใช้ยาแรงก็ยังใช้เวลากว่าครึ่งชั่วโมงท่านจึงจะเคลิ้มหลับไปหรือทุเลาลง ทรมานใจจนไม่อยากเข้าไปเห็นท่านในสภาพนั้น 

รู้สึกเลยว่าการปลง การปล่อยวางนั้นเป็นเรื่องที่พูดง่าย ทำยากมาก โดยเฉพาะเมื่อเรื่องที่เราต้องทำใจนั้นเกี่ยวกับตัวเรา เกี่ยวกับคนที่เรารัก และการที่เราทำใจไม่ได้นี้เป็นเรื่องสำคัญยิ่งใหญ่จริงๆ แม้เราจะพยายามยังไง หัวสมองและร่างกายของเราก็ยังไม่สามารถทำงานได้โดยไม่ใช้"ใจ" ดำเนินชีวิตไปวันๆแบบไปเรื่อยๆ ไม่รู้สึกอยากทำอะไร ไม่มีความกระตือรือล้นในเรื่องใดๆ หัวสมองไม่โลดแล่น สารพัดเรื่องที่มันวนเวียนในหัวแต่ไม่มีอะไรออกมาในภาคปฏิบัติเลย พยายามทำเหมือนไม่กังวล ไม่มีอะไร แต่ใจจริงๆนั้นไม่มี "กะจิตกะใจ" จริงๆ

มาวันนี้โล่งเลยค่ะ แรงมา ใจมา ลุกขึ้นมาเขียนบันทึกได้ หลังจากที่พยายามจะเค้นอะไรในหัวแล้วก็บอกตัวเองว่า ไม่ใช่ ไม่อยาก ไม่ทำมาหลายสัปดาห์

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เรายังห่างไกลจากการเดินสายกลางอยู่มากทีเดียวค่ะ ก่อนหน้านี้คิดว่าตัวเองเป็นคนเข้มแข็ง คิดเป็น ทำใจได้เก่ง รู้จักแยกแยะ แต่มาถึงวันนี้ นาทีนี้ รู้แล้วว่า ยังต้องฝึกฝนอีกมาก มาก ทีเดียวจึงจะไปถึงสิ่งที่เคยคิดว่าตัวเองทำได้

[...ปริม ทัดบุปผา...]

ขอให้คุณยายท่านสุขภาพแข็งแรงจากนี้ไปนะคะ...

ฝันดีค่ะพี่โอ๋ :)

[มนัสดา]

สวัสดีค่ะน้องโอ๋

ขอให้คุณยายสุขภาพแข็งแรงนะคะ

[บางทราย]

เห็นภาพคุณย่านอนบนเตียงแล้วนึกถึง แม่(ยาย) ที่นอนบนเตียงแบบนี้มา 7 ปี เราต้องดูแลท่านมาตลอดจ้างคนมาสองคน กลางวันดูแลคนหนึ่ง กลางคืนคนหนึ่ง โชคดีที่ทั้งสองคนเป็นผู้หญิง พี่น้องกันและเป็นเด็กดีมากๆ หลังจากที่คุณแม่เสียไปแล้ว เราเลยส่งเสียคนน้องเรียนจนจบปริญญาตรี มีงานทำ คนพี่เราก็ฝากเข้าทำงานที่บริษัทใหญ่ สำหรับคนน้องนั้นนับถือกันเป็นลูกสาวอีกคนหนึ่ง พ่อแม่จริงๆเขาบอกว่า ใครมาขอลูกสาวคนนี้ให้มาขอกับเรา เอาเข้านั่น....

ขอให้คุณย่ามีสุขภาพดี หายจากเจ็บไข้นะครับ

[คนบ้านไกล]

รู้สึกเลยว่าการปลง การปล่อยวางนั้นเป็นเรื่องที่พูดง่าย ทำยากมาก  

ท่านเจ้าคุณเสือเทศน์ให้ชาวชิคาโกฟังว่า  เวลาพระไปเห็นสีกาแก้ผ้าแล้วเกิดกามราคะ มันไม่ง่ายอย่างที่คิดที่เรียนมา จะมามัวยุบหนอ พองหนอ หรือพิจารณาอสุภกรรมฐาน โครงกระดูกหนอ  มันก็จะไม่ทันการ ถ้ามีกองขี้หมาอยู่ใกล้ๆ  ก็ให้เหยียบเลย  จะได้หายจากความกำหนัด

[Tawandin]

พบเหตุ ตัดต้นเหตุของอาการ(เจ็บของคุณย่า)ได้ คุณย่าสบาย...กายขึ้นบ้างนะคะ

โล่งใจไปกับอาจารย์โอ๋ด้วยเลยค่ะ

กว่าจะพบเหตุของอาการเจ็บของคุณย่าได้

ต้องทำใจหลายสัปดาห์เลยนะคะ

ขอให้คุณย่่า ดีวันดีคืน ผู้ดูแลมีกำลังกายกำลังใจดีขึ้นๆทุกวันค่ะ

 

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

ขอให้คุณย่าสุขภาพดีขึ้น  เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกหลานต่อไปนะคะ  น้องโอ๋ 

[Boo]

ส่งกำลังใจค่ะพี่โอ๋

[โอ๋-อโณ]

ขอขอบคุณทุกท่านมากๆเลยค่ะสำหรับกำลังใจให้คุณย่า ช่วยเพิ่มกำลังใจให้คนดูแลด้วยมากเลยค่ะ อย่างที่เขียนแหละค่ะ คิดว่าตัวเองเข้มแข็งแต่เอาเข้าจริงก็ทำใจไม่ได้เมื่อมีเรื่องไม่ได้ดังใจ

[กิจกรรมบำบัดจิตสังคม]

ขอให้คุณย่าหายปวดและฟื้นสุขภาวะได้เร็ววัน ขอเป็นกำลังใจให้พี่โอ๋มี "กะจิตกะใจ" ที่เข็มแข็งและปรับตัวได้พร้อมกับทุกสถานการณ์ชีวิตนะครับ รักและส่งความคิดถึงมาให้พี่โอ๋ พี่เล็ก และสามหนุ่มครับ

[หนูรี]

• มาส่งกำลังใจค่ะพี่โอ๋ 
• คราวหน้าไปหาดใหญ่จะแวะไปเยี่ยมพี่โอ๋ค่ะ :)
• ขอให้คุณย่าหายดีได้เร็ววันนะคะ

[ปัณณ์ปาลี ศิริธุวานนท์]

ขอให้คุณยายสุขภาพแข็งแรงนะคะ

[น้อย น้ำพอง]

 สวัสดีค่ะ..ขอให้คุณยายหายไวๆ และแข็งแรงๆนะคะ...

[ภาทิพ]

ร่วมเป็นกำลังใจค่ะ

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

เมื่อตัดสาเหตุได้ถูกต้องเช่นนี้..เป็นที่สบายใจของทุกฝ่ายนะคะ..

 

[รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น(อิงจันทร์)]

ส่งกำลังใจให้ผู้ดูแลคุณย่าด้วยค่ะ

และขอให้คุณย่าสุขภาพแข็งแรงในเร็ววันนะคะ

[สุภัทรา เจติโคตร]

• สวัสดีค่ะ

• ดีใจด้วยที่หาสาเหตุและแก้ไขเหตุแห่งการเจ็บปวดได้แล้ว

• ขอให้คุณย่าหายไวๆนะคะให้กำลังใจคนดูแลด้วย

 

[โอ๋-อโณ]

ขอบคุณกำลังใจจากน้อง  พี่ คนสวย

พี่ คะ พี่เลี้ยงคุณย่าชื่อพี่มัย เธอดูแลคุณย่าเหมือนญาติตัวเองเลยค่ะ พลอยทำให้เรารู้สึกเหมือนเธอเป็นพี่ของพวกเราจริงๆไม่ใช่คนทำงานเฉยๆค่ะ คุณย่าและพวกเราโชคดีที่ได้พบคนดีค่ะ คนที่เห็นใจกันยามทุกข์ยากนี่แหละเราจะซาบซึ้งเป็นพิเศษเลยนะคะ

คุณ คะ ฟังแล้วน่ากลัวจังค่ะ แปลไม่ค่อยถูกว่า ตกลงควรจะเผชิญแบบไหนคะนี่ จะให้ทำใจไม่ทุกข์ไปด้วยก็ยากมากๆเลยค่ะ ถ้าเจ็บแทนได้ง่ายๆก็จะขอสลับร่างให้ท่านแล้วค่ะ (ไม่รู้ว่าสลับได้จริงจะรีบขอสลับกลับอย่างเร็วด้วยหรือเปล่านะคะ เพราะดูทรมานมากๆ เรารู้สึกมากไปด้วย เพราะเรารู้ว่าปกติท่านเป็นคนที่อดทนมากค่ะ ถ้าไม่เจ็บมากจริงๆท่านจะไม่ทำให้เรารู้สึกเลย) 

ขอบคุณคุณ  มากค่ะ เสียแต่เพิ่งได้คุยกับคุณหมอ ท่านต่างก็บอกเหมือนๆกันว่าเจ้าติ่งนี้มันเล็กไป ไม่น่าจะเกี่ยวกับอาการปวดของคุณย่าค่ะ เราใจแป้วเลย...แต่ท่านก็ยังไม่มีอาการปวดมากๆเหมือนก่อนเอาก้อนนี้ออกไปอยู่นะคะ ต้องช่วยกันภาวนา

[โอ๋-อโณ]

ขอบคุณพี่  น้อง สำหรับกำลังใจค่ะ ซึ้งใจมากๆค่ะที่มีคนส่งกำลังใจให้รู้เยอะจริงๆ

น้องDr. Pop คะ พยายามอยู่ค่ะ ปรับตัวได้ไม่ยากเลยค่ะ แต่ปรับ"ใจ"นี่ยาก...จริงๆ

ขอบคุณน้อง ค่ะ ถ้าไม่ลำบากก็มาให้กอดเป็นกำลังใจได้ค่ะ 

ขอบคุณคุณ  คุณ  คุณ  คุณ มากๆค่ะ กัลยาณมิตรใน GotoKnow นี่น่ารักจริงๆ รับรู้ได้ถึงความเอื้ออาทรแม้เราจะไม่เคยพบตัวเป็นๆกันมาก่อนเลยนะคะ

ขอบคุณพี่ใหญ่  และคุณ  ด้วยนะคะ เราหวังว่าสิ่งที่พบจะเป็นตัวต้นเหตุ แต่ท่าทางคุณหมอทั้งหลายท่านบอกว่าไม่น่าจะใช่ไปซะแล้วค่ะ เราใจเหี่ยวเลย แต่ยังไงๆท่านก็ยังไม่มีอาการปวดรุนแรงเหมือนก่อนเอาออกเลยค่ะ ก็ถือว่าการส่องกล้องการตัดชิ้นเนื้อออกไป น่าจะมีส่วนช่วยให้ท่านดีขึ้นนะคะ

 

[ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี]

เป็นอีก 1 แรงใจให้พี่โอ๋ค่ะ

[พ.แจ่มจำรัส]

เป็นกำลังใจให้คณย่าและครอบครัวอ.โอ๋กันทกคนครับ จริงครับเรื่องการปล่อยวางยากมาก เวลาไม่เจอเหตการณ์ใดกับตัวเองก็วางได้ พอเจอจริงลืมวางยึดแน่นเลยครับ ผมอีกคนที่ต้องฝึกอีกเยอะครับ...

[กาย]

เห็นคนที่เรารักเจ็บป่วยนี่เป็นเรื่องยากและลำบากสำหรับการทำใจให้เข้มแข็ง เป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งค่ะคุณโอ๋ สู้ๆจ้า.....เย้

[ป.]

ยังทึ่งว่า พี่โอ๋ฟื้นจากความไม่มี "กะจิตกะใจ" ทำใจให้โล่งได้ เพราะตัวเองเจอเหตุการณ์ จิ๊บๆ จุกๆ จิกๆ ยังเก็บมาคิดกังวล ตกเย็นปวดหัว ต้องไปวิ่งออกกำลังกายจึงจะหาย ... สิ่งที่พี่โอ๋ทำ เข้าไปจับมือ สัมผัสท่าน เป็น adjuvant อันวิเศษให้กับยาแก้ปวดเลยค่ะ

[ธิ]

ช่วงคนที่เรารักเจ็บ เป็นช่วงที่เราได้พัฒนาใจเราให้เข้มแข็ง เข้าใจขั้นตอนชีวิตไปอีกหนึ่งอย่างจริง ๆ นะคะ จะอ่อนเพลียละเหี่ยใจได้เป็นบางเวลาเท่านั้น ต้องรีบเข้มแข็งให้ไว ยังมีใครอีกหลายคนต้องพึ่งเรา

แล้วมันก็จะผ่านไปได้นะคะพี่โอ๋...สู้ ๆ ค่ะ

[Lioness_ann]

ยินดีด้วยค่ะพี่.......ที่ผ่านอารมณ์นั้นมาได้ และขอให้ท่านหายป่วยไวๆ นะคะ
เข้าใจอารมณ์แบบที่พี่ว่าเลยๆ ค่ะ.....เพราะหนูเองยังคงเจอะเจอกับอารมณ์แบบนี้เหมือนกันค่ะ.......ที่ "ไม่มี "กะจิตกะใจ" จะทำอะไรเลย รู้สึกท้อแท้ห่อเหี่ยว พาลไม่อยากทำอะไร วันๆผ่านไปแบบเนือยๆ "
ทั้งๆ ที่ไม่อยากให้เกิดกับตัวเอง แต่มันก็ยังเกิดจนได้ เริ่มเบื่อตัวเองเมื่อมีความรู้สึกเช่นนี้ เหมือนชีวิตไร้ค่ามากๆ ฉันใดก็ฉันนั้นเลยค่ะพี่....ที่ทำได้อย่างเดียว คือ พยายามปลุกจิตสำนึกตัวเองให้กระตุ้นตัวเองอยู่เรื่อยๆ ไม่ให้รู้สึกเนือยๆ จนไม่อยากทำอะไรๆ เนี่ยล่ะค่ะ ให้กำลังใจตนเองให้สู้หน่อย ลุยหน่อย ยินดีกับพี่นะคะ ผ่านอารมณ์นั้นมาได้อย่างน่าชื่นชมทีเดียวค่ะ

[Bonnie]

แวะมาเยี่ยมท่านด้วยค่ะ

เป็นกำลังใจให้หายเร็วๆนะค่ะ

 

[panchatan]

มาเป็นกำลังใจด้วยคนนะครับ