114. ขึ้นต้นด้วยดอกไม้...ลงท้ายด้วยถนน

หน้าร้อนที่ยาวนาน และร้อนสุดๆ ก็มีแง่มุมที่สวยงาม

นั่นคือ ดอกไม้บานสะพรั่ง สีสดสวยงาม หลากหลายพันธุ์

วันนี้ชวนไปดูความงามของ ดอกหางนกยูง ริมทางแถวๆ บ้าน

 

"หางนกยูง" หรือชาวธรรมศาสตร์เรียกว่า "ยูงทอง"

เป็น "ดอกไม้ปรองดอง " เพราะมีหลายๆ สี ทั้งในต้นเดียวกัน

และต่างต้นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสีเหลืองและสีแดง

ที่เป็นสัญลักษณ์สีของ มธ. 

 (อาจารย์ที่นี่จึงมีหลากหลายความคิด แต่อยู่ด้วยกันได้นะจ๊ะ)

 

ถนนเส้นนี้ ชื่อท้องถิ่น เรียกว่า ถนนคู้ซ้าย  คู่กับ ถนนคู้ขวา

ทางการตั้งชื่อมันว่า ถนนมิตรไมตรี (ทำไมก็ไม่รู้)

เป็นถนนที่ฉันหลงรัก เพราะเป็นถนนเส้นเล็กๆ

ที่ยังคงมีไม้ประดับริมทาง ไปตลอดทั้งสาย

(กรุงเทพฯ ก็มีมุมสวยๆ สบายตาเช่นนี้เหลืออยู่บ้าง)

ถนนนี้เชื่อมระหว่าง มีนบุรี กับ หนองจอก ซึ่งเป็นชนบทของเมืองกรุง

ยังคงมีพื้นที่ทำนาอยู่มากพอควร...เป็นเสน่ห์ที่ยังเหลืออยู่

ในขณะที่ก็มีหมู่บ้านจัดสรรเข้ายึดครองพื้นที่จากท้องนา มากเช่นกัน

"พื้นที่สีเขียว" จะอยู่ได้นานแค่ไหน ไม่รู้... 

 

บนถนนเส้นนี้ มีทั้งชุมชนพุทธและอิสลาม อยู่ร่วมกันได้อย่างกลมกลืน

มีทั้งวัด และมัสยิด ที่ไม่ว่าใครก็เดินเข้าไปได้อย่างเสรี

เป็นอีกเสน่ห์หนึ่งเช่นกัน

 

เพิ่มเติม:

ถนนเส้นนี้..ปีก่อน (2554) น้ำท่วมหนัก และถูกเลือกให้เป็นแหล่งกักน้ำ

เพื่อให้ถนนสายหลัก และเขตเมืองบรรเทาจากน้ำท่วม

จึงทำให้เป็นพื้นที่จมน้ำอยู่นานกว่า 2 เดือน โดยที่ชาวชุมชนย่านนี้

ไม่มีเสียงบ่นให้ได้ยิน และไม่มีนักเลงคนไหนไปพังเขื่อน

 

ได้คุยกับชาวชุมชนบางคน บอกว่าอยู่กับน้ำมาจนเคยชิน

"น้ำขึ้น...เดี๋ยวมันก็ลง...ไปทุกข์ทำไม"

น้ำท่วมทุกปี...แต่ปีนี้น้ำท่วมด้วย เน่าด้วย ทำให้ลำบากมากขึ้นกว่าเดิม

แต่เมื่อทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง ความงดงามก็กลับมาเหมือนเดิม.

 

 

 

 

 

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

เป็นดอกไม้ประจำโรงเรียนที่ครูอ้อยสอนค่ะ