ตลกหนังตลุง : ไอ้เท่งไอ้หนูนุ้ยคุยกันเรื่องอากาศที่กำลังร้อนจัด (พากษ์ใต้)

ไม่กี่วันน้ำจะมาอีก ร้อนเหม็ดน้ำมา หมันกาดีเหล่า ได้ฝนไว้ใสเขือน ฝนเหม็ดก็หนาวเหล่า หมันกาดีเท่มีตั้งสามฤดู

ไอ้เท่ง: หวางนี่ อากาศร้อนอีตายโหง

ไอ้หนูนุ้ย: แล้วไซ่หมึงไม่ตายเสียละ

ไอ้เท่ง: ตายให้เบล่อไซโซ่โยเล่นเน็ตไม่ดีหวาเหรอ

ไอ้หนูนุ้ย: บ๊ะ!!  วังให้ดีแหละติดคุกตายโหง

ไอ้เท่ง: ติดพรือ อินเตอเหน็ด  มันโถกต้องตามกฎหมาย หมึงโร้ไหร 

         อย่ามาคุย  ไอเบล่อดีแต่คิดอกุศลแหละหมึง

ไอ้หนูนุ้ย: หมึงบนไซ่อากาศร้อน 

ไอ้เท่ง: กูมีปากกูก็บน มั่ง เห็นบนกันทั้งเมือง

ไอ้หนูนุ้ย: หมึงไปบนตามพวกนั่นไซ่   ฤดูร้อนหมันก็ร้อน  ฤดูฝนน้ำก็มาก    

             ฤดูหนาวหมันก็เย็น  กูไม่เห็นเดือดร้อน อากาศร้อนก็เอาผ้าขาวม้า 

             ชุบน้ำพันหัวพันตัวพันคอหมันก็เย็น  ออกไปนอนหัวนอกชานหมัน

             กาหลับ  หวันช้ายๆ ไปเดินชายหาดป่าตอง  เห็น  หมึงเดินจ้องตา

              เป็นมัน  เท่หมันมากันมาก ๆ ทำให้การท่องเที่ยวไทย ได้เบี้ยเข้า

              ประเทศ เพราะอากาศหมันร้อนไม่ช่ายเหรอ ไอเบล่อ 555  พอน้ำ

               ท่วมเหล่าหมันก็ดี  อย่างน้อยหมึงได้กินของฟรีของแจกไปสอง

                สามเดือน

ไอ้เท่ง: เออ กินฟรีสามเดือน รัฐบาลให้กูห้าพัน กูซ่อมบ้านเหม็ดไป

            ห้าเหมอน    แล้วยังไม่พอ

ไอ้หนูนุ้ย: ได้มั่งเสียมั่ง ชั่งแม่งหมัน  หมึงหยันงานหมึงกาได้หลบ

ไอ้เท่ง: อาจารย์เสรี แกแหลงทางทีวีว่า โยนีย่าจะไม่มาแล้ว ฝนจะตกน้อย

           น้ำในเขือนจะลด  ปีหน้าแกว่าร้อนหวาปีนี่เหล่าไอ้หนูนุ้ย: หมึงแหลง

           ให้โถก แม่พ่อหมึงตบปากแตกแน่ ถ้าแกโยแค่ๆหมึง  เขาเรียกว่า

           ลานีญ่า  ไม่ช่ายโยนีย่า ไอเบลอเห้ยยยย  แต่หมึงก็เก็ง  เท่โร้จัก

            อาจารย์เสรี แกนี่ดาพวกนักการเมืองได้แรงอกแหละ

ไอ้เท่ง:  กูว่าหมึงเบล่อหวากูเหล่า  เสรีนั่นหมันเสรี วงมนทา เสรีเท่กูว่า  

           หมันเสรี สุบพะราทิด  เท่ไปช่วยพวกเอาโย ๆ  ตอนน้ำท่วมใหย 

            หมึงโร้ไหร  

ไอ้หนูนุ้ย:  เออโม่มั่งเก็งมั่งช่างแม่ง กูยอมหมึง                       

                เออหมึงคิดแลทิ (คิดดูซิ) ถ้าปีนี่ไม่มีร้อน กูว่าน้ำท่วมยังไม่     

                เหม็ด หมึงต้องยังกินของฟรี หรือม่ายกา เป็นหนี้ตายโหง

ไอ้เท่ง: กลัวไหร  รัฐบาลรวยช่วยกูอีกสักห้าพัน เอาไปเซ้อหวยไม่รวยกา    

           โผกคอตาย

ไอ้หนูนุ้ย:  หมึงได้ตายสมใจแหละ  ไอเบล่อ    ไม่กี่วันน้ำจะมาอีก

               ร้อนเหม็ดน้ำมา  หมันกาดีเหล่า  ได้ฝนไว้ใสเขือน

               ร้อนเหม็ดน้ำมา  หมันกาดีเหล่า  ได้ฝนไว้ใสเขือน

              ฝนเหม็ดก็หนาวเหล่า  หมันกาดีเท่มีตั้งสามฤดู

               ถ้าร้อนทั้งปี ฝนทั้งปี หนาวทั้งปี  หมึงคิดแลทิ หมึงจี         

               โยกันพันพรือ

 

ไอ้เท่ง:  หมึงโร้จักคำว่าประชานิยมม่าย  หมันไม่ปล่อยให้หมึง              

           ตายแน่ ๆ

ไอ้หนูนุ้ย: ใครบอก  ไอพวกนิยมประชานิยมหมันตายไปกอนหมึง 

ไอ้เท่ง: ไซ่ที่หมันตายกอนกู

ไอ้หนูนุ้ย: หมันคิดกันหัวแตกตาย  หรือม่ายกาขบ (กัด) กันตายเพราะ

             หมันใช้ประชานิยมแขงกัน  ดีไม่หมึงกูกาจะพลอยตายกับ 

             พวกหมันด้วย 

ไอ้เท่ง:  เท่หมึงว่า ร้อนมั่ง ฝนมั่ง เย็นมั่ง ไปทั้งปี กูก็เริ่มเห็นด้วย 

            หมันช่วยให้คนหัวคิดดีขึ้น  ตอนน้ำท่วมกูเห็นหมันคิดนั่นคิดนี่ คิด

            ของดี ๆ ไว้ให้ใช้  ปีหน้าถ้าร้อนอีกกูว่า น่าจะมี ผ้าขาวม้าเย็น    

            มุ้งเย็น หมอนเย็น เกือกเย็น  หม้อเย็น  ไขเย็น ข้าวเย็น

            สารพัดเย็น

ไอ้หนูนุ้ย: ข้าวเย็น หมันไม้ต้องคิดก็ได้ กูกินทุกวัน  ถ้าไอ้นั่นเย็น ๆ พอยังชั่ว 

    555

 ไอ้เท่ง: หมึงอยาอุบาดเหล่าทิ   แต่กูสงสัยว่าหมอเย็นไขเย็น เอาไว้ทำไหร

ไอหนูนุ้ย: หมึงโม่เหล่า  หม้อเย็นก็ไว้ใสไขเย็นแหละหมึง  ไม่ช่ายยากไหร   

              หมึงกาเอาหม้อใสตุม แล้วเอาไขใส หมันก็เย็นทั้งหม้อทั้งไข       

              เอาไว้  กินตอนร้อนๆ

ไอ้เท่ง:  ติดคอตายโหง  หมึงนี่กูแลๆ เป็นนักวิดทะยาสาดได้

ไอ้หนูนุ้ย: บ้านกูยูควนหนุน จูดลุย กูทำขายทุกวัน ขายได้เป็นเหมอนผืนแล้ว

              แต่สาดกู โซ่สาดพวดสอสอไม่ได้   หมันสาดโคลนใสกันทุกวัน

              หมันเก็งหวากูเหล่า