น้องนางบ้านนา( ตอนที่ 26 ) " ใฝ่ดี มีคนเห็น "


         

      จากผลการสอบเทอมที่แล้วด้วยคะแนน 97. 60 % ทำให้หัวใจของนางพองโตและมีกำลังใจมากขึ้น การที่เป็นคนชอบอ่านหนังสือ ชอบศึกษาค้นคว้าอยู่แล้ว ช่วงปิดภาคเรียนนี้นางจึงทุ่มเทเวลาให้กับการอ่านตำราล่วงหน้าจนจบทุกเล่ม  อ่านแล้วอ่านอีกจนเข้าใจแจ่มแจ้ง

 

         ไปเลี้ยงควายก็จะหอบตำราไปด้วย ไปอาบน้ำ(สมัยก่อนต้องเดินไปอาบที่ลำห้วย) ตำข้าว ก็จะท่องตำราตลอด บ่นพึมพำๆอยู่อย่างนั้น จนเป็นที่ขบขันของแม่และพี่ๆ

    

      " บ่แมนเป็นบ้าแล่วติสู "  คือคำที่พี่ๆเย้าแหย่เป็นประจำ นางก็ได้แต่ยิ้มและท่องตำราต่อโดยไม่ได้สนใจใครเพราะทุกเวลา ทุกนาทีมีค่ามาก นางไม่ยอมให้สูญเปล่า

 

             พอเปิดเรียนก็เจอบททดสอบอีก เพราะทุกเช้าคุณครูจะทบทวนบทเรียนที่ผ่านมา และถามนักเรียนว่า

 

     " มีใครรู้บ้างว่า บทต่อไปเราจะเรียนเรื่องอะไร มีใครอ่านหนังสือล่วงหน้ามาไหมครับ?"

 

        ทุกคนก็จะก้มหน้าก้มตาเปิดหนังสือเรียนกันใหญ่ และยกมือเพื่อแย่งกันตอบ ส่วนนางนั่งฟังเงียบๆไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไร  นอกจากข้อไหนที่เพื่อนๆตอบไม่ได้จึงจะช่วยตอบ ซึ่งทำให้เพื่อนๆพอใจเพราะทุกคนมีส่วนร่วมทำให้บรรยากาศในห้องเรียนเต็มไปด้วยความสนุกสนาน การเรียนการสอนก็ลื่นไหล ไม่หยุดชะงัก

 

          หลังจากเปิดเทอมได้ 1 สัปดาห์ ช่วงบ่ายวันศุกร์คุณครูได้นำข้อสอบปลายภาคทั้งสามเทอมของปีที่แล้วมาให้นางลองทำดู  โดยให้ไปนั่งทำที่ห้องพักครู นางทำข้อสอบเสร็จก็กลับบ้านพร้อมกับเพื่อนๆโดยไม่ได้ถามว่าคุณครูให้ทำข้อสอบทำไม

 

           สัปดาห์ต่อมาก็มีทีมศึกษานิเทศก์จากสำนักงานการประถมศึกษาที่อำเภอมาดูตัว ดูคะแนนที่สอบ และถามนางหลายเรื่อง จากนั้นท่านก็บอกกับคณะครูที่มาร่วมต้อนรับว่า

 

      " ตกลงให้พาสชั้นได้ครับ  แบบนี้สิของจริง เรียกได้ว่า มาทีหลังดังกว่า"

 

         สิ้นคำพูดเสียงปรบมือก็ดังขึ้นอย่างสนั่นพร้อมกับการสัมผัสมือ แสดงความยินดีของผู้มาประเมินและคณะครู

 

      นางยังคงนั่งงงอยู่กับที่ คิดในใจว่า

 

        " แม่นหยังอีกน๊อ "

 

           หลังจากส่งทีมประเมินแล้วคุณครูทุกท่านเดินมาที่นางที่ยังอยู่ในอาการงงๆ เพราะไม่ทราบว่าคุณครูทำอะไรกัน  คุณครูชมเชยต่างๆนานาพร้อมกับใช้มือตบที่ไหล่เบาๆ คนที่ยิ้มไม่ยอมหุบเลยก็คือคุณครูสิทธิ์นั่นเอง สุดท้ายคุณครูใหญ่เป็นคนบอกกับนางว่า

 

    " อิหล่า มื่ออื่นขึ่นไปเรียนปอหกเลยเด้อ เดี๋ยวครูสิเอาหนังสือมาให่" 

 

          สังคมชนบทเป็นสังคมที่แคบ และในละแวกบ้านของเราก็ไม่เคยมีการพาสชั้นมาก่อน จากการพูดปากต่อปากทำให้ข่าวนั้นแพร่ออกไปอย่างรวดเร็ว เพราะถือว่าเป็นเรื่อง แปลก และ ใหม่มากสำหรับบ้านเรา

 

      จากนั้นไม่นานชื่อเสียงโรงเรียนของเราก็ดังเป็นพลุแตก ต้องรับแขกเกือบทุกวันคุณครูจากหลายโรงเรียนในกลุ่มมาดูงาน และไปเยี่ยมครอบครัวของนางด้วย

 

        แต่ที่นางปลื้มใจและประทับใจมากที่สุดก็คือ

 

       บ่ายวันหนึ่งมีรสบัสแล่นเข้ามาในโรงเรียน พวกเราตกใจเพราะไม่เคยเห็นมาก่อน ปกติมีแต่เกวียนกับรถสองแถวเก่าๆที่ไม่มีหลังคาเท่านั้น พอเห็นรถคันใหญ่เด็กนักเรียนก็กรูออกจากห้องมายืนดูตอนนี้พูดได้เต็มปากเลยว่า

 

        " ชนบ๊ท....ชนบท "

  

       พอรถจอดสนิทที่หน้าอาคารเรียนก็มีนักเรียนจากโรงเรียนหนึ่งกรูกันออกมาเช่นกัน ความชุลมุนวุ่นวายเกิดขึ้นชั่วคราว เพราะคุณครูไม่ได้ควบคุม พอคุณครูเจอหน้ากันก็ทักทายด้วยความดีใจเช่นกัน สักครู่คุณครูใหญ่ก็นำทีมคณะครูเดินมาที่กลุ่มเด็กๆด้วยรอยยิ้มกว้างมาแต่ไกลแล้วคุณครูใหญ่ก็กล่าวต้อนรับผู้มาเยือนอย่างเป็นทางการ และแนะนำให้เพื่อนๆให้รู้จักนางด้วย ถึงได้รู้ว่าเป็นคณะครูและนักเรียนจากโรงเรียนประจำตำบลนั่นเอง มาโดยไม่ได้นัดหมายล่วงหน้า เพราะคุณครูทั้งสองโรงเรียนสนิทสนมกันมาก พอคุณครูที่อยู่โรงเรียนนั้นนำเรื่องของนางไปเล่าให้นักเรียนฟัง นักเรียนก็อยากเจอตัวและอยากขอเป็นเพื่อนด้วย คุณครูก็เลยเหมารถให้  

 

        กลิ่นอายของมิตรภาพตลบอบอวลไปทั้งโรงเรียน และขยายไปทั้งตำบลอย่างรวดเร็ว เป็นช่วงเวลาที่นางมีความสุขที่สุด เพราะผู้ปกครองของนักเรียนคนอื่นๆก็มาแสดงความยินดีกับแม่ด้วย คำพูดที่ผู้ใหญ่คุยกันที่ได้ยินบ่อยที่สุดก็คือ

 

       " อิหล่าคือเก่งคักแท่ ถ่าผู้ใหญ่บ้านอยู้คือสิดีใจหลายเนาะ " ทำให้สีหน้าของแม่เศร้าลง....แม่คงคิดถึงพ่อน่ะ

คำสำคัญ (Tags): #ใฝ่ดีมีคนเห็น
หมายเลขบันทึก: 485930เขียนเมื่อ 24 เมษายน 2012 12:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2013 23:34 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (25)

ทั้งเก่งทั้งดีอย่างนี้..ใครๆก็รัก..คอยติดตามอ่านตอนต่อไปค่ะ

 

มาให้กำลังใจและชื่นชมน้องนาคนเก่งค่ะ :)

สวัสดียามบ่ายค่ะ

น้องนางบ้านนา กลับมาอีกแล้ว... รอติดตามต่อไป...

  • เก่งจังค่ะน้องนา..
  • คุณยายสบายดีนะคะ คิดถึงค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ใหญ่ที่คิดถึงIco48

  • วันนี้นั่งเขียนโครงการตั้งแต่เช้า ก็เลยผ่อนคลายด้วยการรำลึกถึงสิ่งดีดีที่เกิดขึ้น เพื่อให้กำลังใจตัวเองค่ะพี่
  • ขอบคุณพี่ใหญ่ที่มาเยี่ยมค่ะ

สวัสดีค่ะคุณปริมIco48

  • อากาศทางโน้นเป็นไงบ้างคะ ร้อนไหม?
  • ขอให้มีความสุขทุกๆวันนะคะ
  • ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ

สวัสดีค่ะคุณพ. Ico48

  • สบายดีใช่ไหมคะ
  • คุณยายเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
  • ขอบคุณมากที่ติดตามและมาเยี่ยมเยียนกันอยู่เสมอๆ
  • ขอให้สุขภาพแข็งแรง มีความสุขทุกๆวันค่ะ

สวัสดีค่ะพี่นาที่คิดถึงIco48

  • ปั่นงานจนสมองบวมเลยค่ะพี่ ถ้าโครงการเสร็จก็ต้องประเมินผลต่อ ทำกันทั้งปีไม่มีพักเลยค่ะ แต่ก็สู้สู้ ไม่ท้อค่ะพี่
  • ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้มานะคะ
  • คิดถึงเสมอค่ะ

ซีรี่เรื่องเยี่ยม จะขอติดตามต่อไป

 

  • หวัดดีจ้ะคุณยาย
  • คุณยายสวยอมตะจริง ๆ เนาะ
  • อย่างนี้คนไข้คงสดชื่นสดใส หายป่วยเร็ววันแน่ ๆ เลย

สวัสดีค่ะท่านผอ.ชยันต์Ico48

  • ขอบพระคุณยิ่งที่ให้เกียรติคุณยายค่ะ
  • มีความสุขทุกวันนะคะ

สวัสดีค่ะคุณมะเดื่อIco48

  • เล่นชมกันเองแบบนี้ คุณยายก็เขิลลลล แย่อ่ะดิ
  • ขอบคุณมากๆที่มาให้กำลังใจจ้า
  • มีความสุขมากมายจ้า

คุณยายเจ๋งมาก จากการท่องบ่นพึมพำงึมงำ ทำให้ตัวหนังสือสิงสถิตย์ ติดอยู่ในสมอง

ขวัญใจนักเรียนชนบท

ขอบคุณเรื่องราวดี ๆ ที่นำมาแบ่งปัน ครับ....

มาชื่นชมคนเก่งด้วยคนนะค่ะ

หลังจากที่ไม่ได้เข้ามาทักทายนานมากแล้ว

ยังสบายดีอยู่นะค่ะ

และค่อยติดตามตอนต่อไปนะค่ะ

สวัสดีค่ะคุณตาIco48

  • ถ้าไม่บ่นก็จำไม่ได้น่ะซี แต่ตอนอ่านคุณยายอ่านในใจนะคะ ไม่ชอบอ่านออกเสียงค่ะ เกรงใจคนอื่น แต่ตอนไม่อ่านนี่ซิสมองมันไม่ยอมพักนึกอยู่ตลอดเวลาว่าหน้านั้นมีอะไรบ้าง อ่านจนนึกภาพออกว่าอยู่ตรงไหนของหน้า ซ้าย-ขวา- บน-ล่างขนาดนั้นเลยล่ะจ้า
  • ขอบคุณมากที่มาให้กำลังใจคุณยายค่ะ

สวัสดีค่ะหนุ่ม กรIco48

  • คุณยายต้องขอบคุณหนุ่ม กร ด้วยค่ะที่ให้เกียรติมาอ่านเรื่องราวของเด็กบ้านนอกคนหนึ่ง เป็นการเล่าเรื่องราวของเด็กชาวบ้านธรรมดาๆเล่าแบบบ้านๆไม่มีสาระอะไรหรอกค่ะ
  • ขอบคุณอีกครั้งนะคะ
  • มีความสุขมากๆค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ BonnieIco48

  • ภาระงานมากขึ้นค่ะพี่ ก็เลยไม่ค่อยได้เข้ามาที่นี่ แต่ก็เจอเพื่อนๆของเราบ้างทาง Facebook ค่ะ ยังคิดถึงแหล่งความรู้อันเต็มเปี่ยมด้วยมิตรภาพของที่นี่อยู่เสมอนะคะ ต่อไปก็จะพยายามหาเวลาว่างมาเล่าเรื่องต่อให้ถึงปัจจุบัน คงรวบรัดให้สั้นเข้า จะได้ไม่ยืดเยื้อเกรงว่าท่านที่เข้ามาอ่านจะเบื่อก่อนค่ะ
  • ขอบคุณพี่มากที่ยังไม่ลืมกันค่ะ
  • มีความสุขมากๆนะคะ
  • เล่าเรื่องน่าอ่านมาก อ่านแล้วเพลินครับ โดยเฉพาะตัวเองแอบหลงใหลบรรยากาศของอิสานเป็นทุนเดิมอยู่แล้วครับ 
  • พ่อ แม่ ครูบาอาจารย์..คงคุยต่อไม่หยุดเลยนะครับ เพราะมีลูกศิษย์ที่เรียนหนังสือเก่งๆ 
  • ขอบคุณเรื่องราวดีๆนี้ครับคุณยาย

สวัสดีค่ะคุณครูธนิตย์Ico48

  • คุณครูคุยไม่เลิกเลยค่ะ เจอเมื่อไหร่เป็นต้องแนะนำให้คนอื่นรู้จัก " นี่ลูกศิษย์ผมครับ " คุณยายขำมากๆ เพราะคุณครูท่านนี้เคยสอนคณิตศสาตร์ตอนอยู่ป. 6 ค่ะ ขณะนี้ท่านเป็นรองผอ.อยู่โรงเรียนมัธยมในบรบือค่ะ ไม่ว่าเจอกันที่ไหน เป็นต้องแนะนำ ทั้งนายอำเภอ ผอ.โรงบาล หัวหน้าส่วนราชการตอนนี้เค๊ารู้หมดแล้วว่าคุณยายเป็นลูกศิษย์ท่าน เวลามีการขอความร่วมมือเรื่องอะไร ก็โทรฯสายตรงเลย แล้วทุกอย่างจะเรียบร้อยเพราะท่านเป็นคนที่เนี๊ยบมากๆ
  • ขอบคุณมากนะคะที่มาให้กำลังใจคุณยาย ขอบคุณที่ยังไม่ลืมกันค่ะ

แวะมาเยี่ยมคุณยาย

แหม ช่างขยันเรียนจริงจริ๊งเลยนะ

เรียนท่านอาจารย์Ico48

  • คนจนถ้าไม่ขยันก็ไม่มีอะไรไปสู้กับคนอื่นได้ ต้องยึดหลัก ขยัน ประหยัด แล้วก็ อดทน ค่ะ
  • ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะอาจารย์

อ่านแล้วชอบใจตลอดเลยครับคุณยาย ชอบมากๆ ได้กำลังใจในการทำความดี...

เรียนท่านอาจารย์Ico48

  • ขอบคุณมากนะคะที่มาให้กำลังใจคุณครูและคุณยายด้วยค่ะ เพราะเหตุนี้ไงคุณยายจึงรักคุณครูมาก เพราะท่านให้ชีวิตใหม่ และให้ไม่สิ้นสุดจนทุกวันนี้ค่ะ

พี่ย้อนกลับมาอ่านเพื่อทำความรู้จักค่ะ  แล้วจะตามเก็บให้หมด

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท