เมื่อวานไปงานศพเพื่อนสามีตอนค่ำๆ เขาบอกว่าเป็นลมตาย อายุยังน้อย 54 ปีเอง มีบุตรชาย 3 คนทำงานหมดแล้ว มีครอบครัวไปหนึ่งคนแล้ว ทำให้รู้สึกเศร้าถึงเพื่อนเรา ต้องอยู่คนเดียว ขาดคู่คิด คู่ทุกข์คู่ยาก หลังจากนี้ไป อะไรที่เกิดขึ้น ต้องดูแลคนเดียว เราไปไหว้ศพ แล้วกลับมานั่งทานข้าวไป ก็เจอกับคุณพี่ เป็นอาจารย์พยาบาลอยู่ม.อ.นี้เอง เล่าให้ฟังว่า อยู่มานานไม่เคยตรวจร่างกายเลย ตอนหลังไปตรวจด้วยอาการของคนนอนไม่หลับก็ได้พบว่าตอนกลางคืน ที่นอนหลับไปมีอาการหยุดหายใจไปเป็นพักๆ ทำให้สมองขาดเลือดไปเลี้ยง ทำให้มีอาการขึ้นมา เป็นเหตุให้ความคิดใหม่เกิดขึ้นมาว่า ควรจะลาออกจากงาน เพื่อจะได้กลับไปอยู่ดูแลตนเองและสามีที่บ้านดีกว่า เพราะว่าทำงานเกี่ยวกับการสอนวิชาพยาบาล ไม่มีเวลาได้พักผ่อนและดูแลตัวเองได้ดีพอ และทราบว่าโรคที่เป็น เป็นอะไรที่ปุ๊บปั๊บมาก พี่ท่านบอกว่า ถ้าลืมหายใจนานกว่านี้ละก็อาจจะไม่ฟื้นเลย คิดดูแล้วรู้สึกตั้งหลายอย่างมากเลย ทำให้เกิดแง่คิดในหลายด้าน เอาเรื่องที่น่าคิดก็คือ เรื่องดูแลสุขภาพของตัวเอง ต้องหมั่นตรวจเช็คสุขภาพ เพื่อการวางแผนการดำรงชีวิตที่ยาวนานและมีความสุข เรื่องการปล่อยวาง เรื่องงาน, เงิน, สุขภาพ ต้องเลือกเอาแบบพอเพียง และอยู่ดีมีสุขพูดถึงเรื่องนี้แล้ว อย่ากระนั้นเลย รีบออกไปเจาะเลือดตัวเราไปตรวจดีกว่า ว่าตอนนี้ คอเลสเตอรอลขึ้นมามากหรือยัง จบก่อนนะจ๊ะ
เห็นด้วยกับการตรวจสุขภาพมาก ๆ เลยค่ะ วันก่อนเพิ่งตรวจมาหมาด ๆ พบว่า ตัวเองเป็นโรคขาดธาตุเหล็ก จากการตรวจ CBC
ก็ดีค่ะ รู้ตัวแต่เนิ่น ๆ แม้อายุน้อยก็รักษา (ตัวเอง)ได้ทัน (^_^- ยิ้ม ๆ )