ชีวิตที่พอเพียง : ๑๕๓๘. แผ่นดินไทยในอนาคต

          ลองคิดดูให้ดีนะครับว่าในอนาคตไม่นานสัก ๑๐- ๒๐ ปี  บนแผ่นดินไทยจะมีคนที่เกิดในแผ่นดินอื่นมาอยู่เต็มไปหมดเพราะโลกจะยิ่งโลกาภิวัตน์ยิ่งขึ้นและส่วนหนึ่งเป็นผลของประชาคมอาเซียนทำให้น่าคิดว่าในสภาพเช่นนั้นแผ่นดินไทยเป็นของใครเราจะถือเรื่องความเป็นเจ้าของแผ่นดินเป็นเรื่องใหญ่หรือไม่

          ถามใหม่ในสภาพเช่นนั้นที่เราเรียกกันว่า“คนไทย”คือใครพลเมืองไทยคือใครเฉพาะคนที่เกิดบนแผ่นดินไทยหรือเกิดจากพ่อและแม่ที่มีสัญชาติไทยเท่านั้นหรือที่จะถือว่าเป็นคนไทย

          เป็นที่รู้กันว่ายิ่งนับวันขอบเขตของประเทศชาติก็จะยิ่งลดความชัดเจนลงไปเรื่อยๆตอนนี้ก็ไร้ขอบเขตไปแล้วในด้านข่าวสารเพราะข่าวสารมันแพร่ไปทางคลื่นปิดกั้นด้วยพรมแดนประเทศไม่ได้ปิดกั้นด้วยเทคโนโลยีก็ยากหากปิดกั้นรุนแรงประชาคมโลกเขาก็โวยดังที่จีนโดนโวย

          ถามว่าคนไทยในอนาคตจะมีชีวิตอยู่อย่างไรมีสัดส่วนมากแค่ไหนที่ไปๆมาๆระหว่างเมืองกับชนบทอย่างที่คนชนบทจำนวนหนึ่ง(ส่วนมากเป็นคนอีสาน) ทำกันอยู่ในปัจจุบันเพราะเรารู้ว่าในไม่ช้าชนบทก็กลายเป็นเมืองมากขึ้นเรื่อยๆ

          จะมีคนไทยมากน้อยแค่ไหนที่ไปๆมาๆระหว่างต่างประเทศกับประเทศไทยและจะมีคนต่างชาติมากขึ้นแค่ไหนที่มาอยู่ทำงานในประเทศไทยเป็นเวลานานๆและจะอยู่แบบผสมกลมกลืนกับสังคมไทยแค่ไหนหรือสังคมไทยจะปรับตัวกับสภาพนี้อย่างไรจะจัดระเบียบสังคมอย่างไรเวลานี้มีสังคมในชนบทจำนวนหนึ่งปรับตัวกับเขยฝรั่งแต่เป็นการปรับตัวที่ไม่น่าจะภูมิใจนักน่าจะมีการวิจัยว่าการปรับตัวเข้าหากันแบบที่ให้ความสุขยั่งยืนมีตัวอย่างเป็นอย่างไร

          ผมมองว่านี่เป็นโจทย์ของการวิจัยด้านมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่และสำคัญต่อชีวิตอนาคตของคนไทยมากนักวิชาการทั้งสองศาสตร์น่าจะฉวยโอกาสทำวิจัยสำหรับบอกสังคมว่าจะต้องเตรียมปรับตัวอย่างไร

วิจารณ์ พานิช

๑๗ มี.ค. ๕๕

[ยายธี]

ÄÄÄ...หากพรมแดน..ระหว่างประเทศหมดไป(โดยปริยาย)...การแก้ไข..ระบบเศษฐกิจ..ที่หละหลวมอยู่ในโลกเวลานี้..ไม่มุ่งแต่..วัตถุนิยมอย่างเดียว..หรือทุนนิยม..แบบไม่ลืมตาแถมปิดหู..เห็นแก่ได้อย่างเดียว...ประเทศไทยน่าจะเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับโลกนี้ได้..อย่างน่าสรรเสริญ...ของ..อภัยทาน..อันสูงส่ง..เรายังไม่มีการฆ่า"ด้วยเรื่อง..ชาติผิวพันธุ์เป็นใหญ่..เช่นบางประเทศที่เป็นมา..รวมทั้งการเหยียดหยาม..เผ่าพันธุ์.."(เห็นจะเป็นด้วย..วิถีพุทธ..ที่ยังติดอยู่ในกมลสันดาน..)..คนไทยที่มีอยู่ในอนาคต..ในสุวรรณภูมิสยามนี้..ก็คงจักอยู่กันโดยสันติสุข..ปราศจากคำถาม...ให้กินแหนงแคลงใจ..อันเปล่าประโยชน์..ดังที่ปรากฎเป็นข่าวกันอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน..ในโลก..พลาสติกใบนี้....(ยายธี)