ครูใหญ่ ♥ อุ้มบุญ ♥ ทิมดาบ

จากบันทึกนี้...น้ำ ♥ ธรรมชาติ ♥ เด็กน้อย ♥ รอยยิ้ม

 

น้ำ ♥ ธรรมชาติ ♥ เด็กน้อย ♥ รอยยิ้ม ใน ความสุข ความทรงจำ โดย ♥อุ้มบุญ♥

ทิมดาบ....น้องพี่

• คิดถึงน้องเสมอ
• คุณครูใหญ่....  (ผศ.โสภณ  เปียสนิท)

 

• ท่านกล่าวถึงน้องเสมอและฝากหนังสือ มาให้ในวันไปเยือนหัวหิน
• ไว้คราวหน้าจะได้ไปพบท่านพร้อมๆกัน
• ดีใจพวกเรารู้กับท่านเหมือนเป็นญาติผู้ใหญ่ ท่านให้น้องกาญจน์และคุณแม่มาพบแทน รู้สึกดีใจที่ได้พบกัน

.......................................................................................................................

เมื่อวันที่ 12 เมษายน 2555 ผมอยู่เวรที่อนามัย...ท่ามกลางเสียงมโหรี และเสียงผู้คนเล่นน้ำสงกรานต์อย่างสนุกสนุกสนาน

 

บุรุษไปรษณีย์ก็บีบแตรรถมอเตอร์ไซด์ให้ผมไปเซ็นต์รับห่อจดหมาย…ผมรับมาแล้วแล้วอดยิ้มไม่ได้ เป็นห่อจดหมายของพี่อุ้มบุญเองครับ...ซึ่งบอกผมไว้ว่า อีกไม่นานจะส่งหนังสือของครูใหญ่ไปให้ เพราะไปเยี่ยมท่านที่หัวหิน ครูใหญ่เลยฝากหนังสือมาให้ผมหนึ่งเล่ม พร้อมกับความระลึกถึง ซึ่งมีค่ามหาศาลยากที่จะบรรยาย

 

“ครูใหญ่” ตอนแรกที่ผมรู้จัก...รู้จักที่กูโทโนว์นี่แหละครับ...ผมเรียกท่านว่า “อาจารย์ใหญ่” แต่กลัวจะเปลี่ยนเรียกจากอาจารย์มาเป็นครูนานเป็นปีมั้ง...เพราะอาจารย์ใหญ่...ทางนักเรียนด้านแพทย์หรือสายสุขภาพ จะใช้เรียกผู้ที่บริจาคร่างกายเมื่อตายแล้วให้ศึกษาหาความรู้...เอาผมอายไปม้วนใหญ่ ๆ ครับ

 

ผมรู้จักครูใหญ่ เพราะตามรอยพี่อุ้มบุญ...ครูใหญ่เขียนกลอนฝีมือชั้นครู...และการเรียนภาษาอังกฤษฝีมือระดับอาจารย์...ผมอยากไปกราบครูใหญ่เหมือนกัน...แต่ไม่ได้ไปสักที....พี่อุ้มบุญเลยได้ไปก่อน

 

แต่ถึงแม้พี่อุ้มบุญยังไม่เจอครูใหญ่ แต่ลูกสาวครู คือน้องกาญจน์ และภรรยาอาจารย์มารับขวัญพี่อุ้มบุญอย่างอบอุ่นมากครับ

 

ผมแกะห่อจดหมาย เพื่อดูข้างใน แต่ก่อนจะเจออะไรกลับได้กลิ่นหอมที่หอมไม่ฉุดฉาด ถึงขั้นใบเตย แต่กลิ่นพิเศษที่ต้องชวนหอมอีกรอบอย่างตราตรึงในใจ...หอมแล้วอยากหอมอีก ทั้งที่ใบมันเริ่มเหี่ยวและกรอบแกรบแล้ว

 

ใบกลิ่นหอมประทับใจนั้น พี่อุ้มบุญเฉลยว่าเป็น “ใบอ้ม และใบเนียม”

 

ซึ่งพี่อุ้มบุญเขียนถึงใบอ้ม และใบเนียม...ไว้ที่นี้ครับ.... http://www.gotoknow.org/blogs/posts/402928  และhttp://www.gotoknow.org/blogs/posts/402972?

 

นอกจากนั้น...ผมยังได้ใบประกาศ “งานประจำสู่งานวิจัย R2R ครั้งที่ 5” ซึ่งผมเพิ่งจะรู้เหมือนกัน...ผมจะเขียนบันทึกใหม่เพื่อเชิญชวนการสมัครเข้าร่วมประชุม และการส่งผลงานเข้าร่วมคัดเลือก ก่อนวันที่ 30 เมษายน 2555

 

ความรู้สึกตอนนี้ คือ ดีใจมากครับ เพราะ

 

มิตรภาพเป็นสิ่งที่ล้ำค่า

มิตรภาพอาจไร้ตัวตน...หรืออยู่ในพื้นที่เสมือนจริง

อยู่ที่จุดไหนของโลกเรานะ ? ...

คงเหมือนเหมือนชาวโกทูโนว์ทุกท่านในพื้นที่นี้

ที่มีความผูกพันต่อกัน

(อ่านดูเหมือน "ตอแหล")

แต่ก็เป็นรูปแบบหนึ่งของมิตรภาพ

 

ครูใหญ่ และพี่อุ้มบุญครับ...

ถึงผมจะไม่ได้ทิ้งร่องรอยไว้ในทุกบันทึก

แต่ผมพยายามที่จะอ่านทุกบันทึก

ขอให้มิตรภาพจงยั่งยืนครับ

 

ขอบพระคุณครับ

 

 

 

 

 

 

[♥อุ้มบุญ♥]

มิตรภาพเป็นสิ่งที่ล้ำค่า เสมอ

[โสภณ เปียสนิท]

แวะมาดูกิจกรรมต่อเนื่อง

คราวหน้าคงได้เดินทางมาค้างสักคืนนะครับ

[ถาวร]

สุขใจที่ได้อ่าน มิตรภาพสวยงามเสมอในสังคมนี้ ประทับใจค่ะ สุขสันต์ในเทศกาลปีใหม่ไทยค่ะน้องทิมดาบ

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

เห็นมิตรภาพดีๆด้วยน้ำใจไมตรีที่มีต่อกันเช่นนี้ค่ะ..