นกประจำชาติไทย...อะไรดี
เรามีดอกไม้ประจำชาติแล้ว (ดอกอะไรเอ่ย) แต่นกประจำชาติล่ะ จะเอานกอะไรดี
ใน สรอ. แต่ละ(มล) รัฐ จะมีดอกไม้และนกประจำรัฐ แต่เนื่องจากพวกฝรั่งมันมีความหลากหลายทางธรรมชาติน้อย ก็มักเลือกซ้ำกัน ที่ซ้ำมากที่สุดจากการสำรวจอิสระของผมเมื่อประมาณ ๒๕ ปีก่อนก็คือ ดอก หมาป่า (dog wood) เชอรี่ แอปเปิ้ล แดฟโฟดิล โรโดเดนดรอน ...ประมาณนี้แหละ ที่แปลกคือรัฐโอไฮโอ ที่เอาต้นและลูกของ บักกาย (Buckeye) มาเป็นสัญลักษณ์ ...นอกจากนี้ยังมี “สัตว์” ประจำรัฐด้วย เช่น มิชิแกนก็จะเป็นตัว วูลเวอรีน วิสคอนซิ่นเป็น ตัว badger ส่วน ไวโอมิ่งคือ ควายไบซั่น
นอกจากดอกไม้ พืช และสัตว์พื้นดินแล้ว พวกเขายังต้องมีนกประจำจังหวัดด้วย นกยอดนิยมก็มีให้เลือกไม่กี่ตัว เช่น โรบิ้น (ประมาณนกปลอดอกส้ม..มันมีมากจริงๆ แทบทุกรัฐ) นกเลียนเสียง (Mocking Bird) นกอีกแอ่นอกม่วง (Purple Martin) นกราชาคณะ (Cardinal) (สวยมากตัวแดง) นกหัวขวาน (wood pecker) (จำแม่น..ไอ้ตัวนี้แหละมันมาเจาะบ้านผมจนต้องโทรแจ้งองค์การสวนป่าให้มาช่วยจับเอาไปไว้สวนสัตว์)
สำหรับรัฐริมทะเลก็มีให้เลือกไม่มากนักเช่นกัน seagull, seahawk, osprey (เหยี่ยวทะเล),
ส่วนไทยเรามีธรรมชาติ นก ดอกไม้ พืช สัตว์ป่าประจำถิ่นมากหลายกว่าฝรั่งหลายร้อยเท่า แต่กลับไม่ค่อยคิดสรรมาให้เป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจให้รักในท้องถิ่น
ความเห็น (28)
ป่าหลังบ้านผมตอนนี้มีนกกระรางหัวขวานมาอยู่คู่หนึ่ง สวยงามมากหลาย และเชื่องช้ามาก สงสัยไม่แคล้วถูกพวกยาม และ พวกก่อสร้างจับเอาไปกิน ไปขายหมดในไม่ช้า
นกกะปูดก็มีมาก ส่งเสียงร้องปลุกคืนละสามครั้งอีกต่างหาก ผสานกับกาเหว่า และ โพระดก นอนฟังกันเพลิน
นกที่คิดถึงมากที่สุดคือ นกขาบ เป็นนกขนาดใหญ่ (ยาวสัก 1 ฟุตเห็นจะได้) เป็นนกกินปลา ที่คิดถึงเพราะมักเห็นมันเกาะสายไฟริมทางรถไฟที่เด็กชายน้อยกำลังนั่งไปเที่ยวกรุงเทพกับพ่อ บนเส้นทางอรัญ กรุงเทพ ก็เลยคิดถึงพ่อผู้ล่วงลับไปด้วย ที่ท่านชอบชวนชี้นกชมไม้ริมทางเสมอ
มหาวิทยาลัยบ้านเราไม่นิยมมี mascot นะครับ ผมเคยคุยเล่นๆ ว่า มอ. น่าจะใช้ "ปลาตีน" เป็น moscot เพราะที่วิทยาเขตปัตตานี (วิทยาเขตแรก) มีปลาตีนเยอะ (ยุคแรกๆ) ครับ
สวัสดีปีใหม่ไทยครับ
คิดได้ไง ปลาteen (ขำ) ผมเองชอบดูปลาตีนมาก คนเขาบอกว่ากินได้ด้วยนะ รสชาติดี แต่ยังไม่เคยลองครับ
นกประจำชาติยังนึกไม่ออก แต่ถ้านกประจำวันปีใหม่ไทย วันครอบครัว เป็นสัญลักษณ์ความรักครอบครัว อบอุ่นในสายใยรักดี
มีเพลงด้วยนะครับ "หัวใจปลาตีน" เพลงนี้เก่ามาก ตำนานบอกว่าเป็นนักศึกษาสมัยรหัส 2x เป็นคนแต่งครับ
ป่านนี้คนแต่งน่าจะอายุห้าสิบกว่าๆ น่าจะมีลูกไปเรียน มอ. แล้ว รอเวลาแต่งเพลง "หัวใจลูกปลาตีน" ครับ
แหมอารมณ์คนแต่งนี่ใช้ได้เลยครับ ชอบที่แหวกแนวดี เอาปลาหน้าตาหน้าไม่ค่อยหล่อมาเป็นพระเอกของเรื่องได้ แถมแทรกคติพื้นบ้านอีก เสียดายไม่มีใน utube นะครับ เพลงนราธิวาส (นราทัศน์ หรือไง่เนี่ย) แต่งโดยนักเรียนนายเรือ (ที่ตอนนี้อายุคง 80 แล้วกระมัง) ผมเคยฟังครั้งเดียวโดยวงดนตรี รร.นายเรือ บรรเลง ริมหาดนราเลยครับ (ตอนนั้นพศ. ๒๕๑๗ เหตุการณ์สงบสุขดีมาก)
โอ้..นราเมื่อคราได้เห็น เสมือนหนึ่งเป็น ดินแดนสวรรค์เมืองใต้ (จำได้เท่านี้ครับ)
เอ้า พูดเรื่องนกอยู่ดีๆ มาออกเป็นเพลงได้งัยเนี่ย อิอิ
สวัสดีปีใหม่คุณเพชร ด้วยครับ
เอท่านวอญ่าครับ นกเอี้ยง ดีไหมครับ เพราะมันมักมาเป็นฝูง (แบบว่ารักครอบครัว) และเห็นมันมักมีคู่รักประจำ (อันนี้ไม่แน่ใจนัก)
เรื่องนกๆ และธรรมชาติ น่าสนใจที่ควรจะทำให้เป็นที่รู้จัก นกประจำชาติ ..หาดูได้ที่สะแกราช ใกล้ๆที่ทำงานของ คนถางทาง ไงค่ะ ..ไก่ฟ้าพญาลอ.. นกกระรางหัวขวาน ที่ปักษ์ใต้เห็นแต่ในกรง รวมถึงกระรางหัวหงอกด้วยค่ะ นี่ก็หาดูยากนะค่ะ คนถางทาง โชคดีที่มีให้เห็นหลังบ้าน ดูแลไว้ให้ดี เผื่อจะได้มีโอกาสไปเยี่ยมชม
อ. ธวัชชัยค่ะ ที่ปัตตานีตอนนี้ปลาตีนก็มีตัวโตๆให้เห็นค่ะ พฤติกรรมก็น่ารักซะด้วยซิ ตัวผู้จะสร้างแอ่งไว้ เป็นลักษณะเฉพาะด้วย เมื่อตัวเมียยอมรับก็จะเข้ามาวางไข่ในบริเวณที่ัตัวผู้สร้างไว้ ส่วนที่น่าคิดก็คือ ปลาตีนมีชื่อว่า Mudskipper ไม่รู้ว่าเป็น skipper ได้ยังไง สงสัยเวลาปลาตีนเค้าไม่พอใจ (aggressive) จะแสดงการยกครีบกลางตัว แผ่กางออกมา และยกตัวเหนือโคลน คล้ายๆกับการ Salute ?? อย่างนี้ต้องถาม นายเรือดูเผื่อจะเกี่ยวกัน!!
skipper ในบริบทนี้น่าจะแปลว่า "นักกระโดด" นะครับ mudskipper ก็ นักกระโดดข้ามโคลน งัยครับ เพราะพวกนี้เขาชอบกระโดด มันเป็นปลาที่น่ารักเอามากๆ น่าไปติดตามถ่ายทำมาออกรายการสารคดี ...โดยเฉพาะช่วงบทอัศจรรย์น่ะ แหม มีขุดหลุมด้วยหรือ นี่แสดงว่ากลังโชว์พราวว่า สร้างเก่ง ขุดหลุมได้สวย ละซี่ (ไม่ต่างจากคนสักเท่าไหร่เลยโนะ)
เอาปลาตีนจากบางปูมาฝากครับ
โอ้โฮ ท่านวอญ่า ครีบขามันดูแข็งแรงมากเลยนะ ไม่รู้ว่าถ้าไม่กลัวบาป จับเอามาขึ้นเวทีให้กัดกัน แบบ กัดจิ้งหรีด กะปอม แบบอีสานได้ไหม คงสนุกดีนะ
เมื่อคืนก่อนดูบัวขาวต่อยไหม สะใจจริง แต่ก็สงสาร หมีขาว รัสเซียโนะ แพ้น๊อค เลือดอาบ
สังคมสัตว์ตัวผู้มักต้องแสดงพลัง เพื่อให้ประทับใจตัวเมีย ไม่ว่าคน สัตว์ มักคล้ายกัน ..แปลก
ผมไปปัตตานีก็ไม่เคยได้ดูปลาตีนชัดๆ เสียทีครับ ที่จริงแล้วถ้ามหาวิทยาลัยเมืองไทยเล่น moscot กัน moscot ของ มอ. นี่ต้องเป็นปลาตีนแน่ๆ ครับ ทำชุดยาวๆ แบบเชิดสิงห์โต ผมว่าไม่มีมหาวิทยาลัยไหนสู้ได้แน่ๆ ครับ
ของผมโคราชไม่แคล้วแมวสีสวาท แต่หมาโคราชสีสวาทก็มีนะครับ สวยงามมากๆ ตัวก็ใหญ่ยังกะเสือ ไม่น่าเชื่อว่าไม่มีคนเล่นพันธุ์นี้กัน (คงเพราะมันเป็นหมาไทย) อีกหน่อยเดี๋ยวฝรั่งมาเห็นฉกไปแน่ๆ
แหมคิดแล้วยังขำไม่หาย ปลาตีน มีแต่คนเขาเอาฉลาม กระโทงแทง โลมา ที่หน้าตาดีๆ มีเขี้ยวเล็บ
It's a fish.
No, it's feet.
We don't use head, we do use feet.
Heyyyyy Kickkkkkkkk.......
ร้องจบแล้วก็ต่อตัวกันเหมือนเชิดสิงห์โต....
It's a fish, With two feet...It's a Myth, That's so neat.
Hey..Hey...PSU, Let's fight .....ไว้ลาย ลูกปลาตรีนนนนน
(ปฐมให้นิเทศน์ นศ.ใหม่ให้ดีๆ ว่าชื่อปลาตีน เป็นมงคลอย่างยิ่ง เพราะเราคือ ตีน ที่พาชาติเดินไปได้ ไปสู่อนาคตที่สดใส จุฬา เขาอาจเป็นสมอง ช่างเขาสิ แต่หากสมองไม่มีตีน จะเดินได้ไหม ก็นอนแกร่วให้น้ำเกลืออยู่ ไอCU สิ) ๕๕๕
สรุปคือ เป็นตีนดีกว่าเป็นสมองนะผมว่า อิอิ
โดยเฉพาะเป็นตีนที่มีสมองด้วย ยิ่งไปกันใหญ่
พรุ่งนี้ผมไปสมัครเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาชมรมเชียร์เลยครับ (ฮา)
ดีครับ ...ตอนนี้ผมเป็น อจ.ที่ปรึกษา ชมรมเทคโนโลยีไทยโบราณ ...นี่ถ้าเอาปลาตรีนมาเป็น mascot คงสนุกพิลึก
คนถางทางและ อ.ธวัชชัยค่ะ เมื่อไหร่มีโอกาสแวะมาที่ปัตตานี ยินดีเป็นเจ้าภาพ พาอาจารย์ไปดู ปลาตีน ตัวโตๆ สี สวยๆ พฤติกรรมน่าสนใจ ณ. ริมหาดเลนในมอ. ..ค่ะ ยืนยันว่ามีอยู่พอควร แต่อาจจะน้อยลงกว่าเมื่อก่อน ...แฮ่ๆ .มลพิษเยอะไปหน่อย.ก็รอบอ่าวเป็นนิคมอุตสาหกรรมฯ ทั้งๆที่เค้าไม่กินกัน แต่จริงๆกินได้ อย่างกะที่ คนถางทาง กล่าวไว้ (ชาว foodSci ที่นี่เค้าได้ลองทำเป็นอาหารดูแล้ว แต่คงเป็นเพราะอย่างอื่นมีให้ทานเยอะก็เลยยังไม่นิยม)
มีข้อสังเกตว่า ปลาตีน จะไวมากต่อการรับรู้ แม้เพียงเดินเราเดินไป ยังไ่ม่ถึงหาดเลน เ้ค้าก็จะหลบลงรูไปหมด เลยไม่แน่ใจว่า ด้วยสาเเหตุนี้หรือเปล่า ที่อาจารย์ไม่เห็นปลาตีน?? ... จะไปหารูปสวยๆที่ถ่ายไว้มาให้ดู ..เผื่อสนใจจะทำ mascot
พวกเราที่นี่ขออนุญาตใช้ที่จากมหาลัย บริเวณชายฝั่ง สร้างเส้นทางศึกษาธรรมชาติ ป่าชายเลน ระยะทาง 1.5 กม. เพื่อให้เป็นพื้นที่สีเขียว มีหอดูนกแบบพอเพียง เพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้ธรรมชาติ และพักผ่อนของชาวมอ.และผู้สนใจ การดูปลาตีนก็คือเราจะต้องเดินเข้าไปในบริเวณนั้น แล้วรอสักพัก นั่งใจเย็นรอ โดยไม่คิดว่า ปลาตีนคือสิ่งเดียวที่จะค้นหา เพราะว่าในเวลาต่อมา นกชายเลน นกน้ำ หรือ ปูก้ามดาบ ก็จะออกมาโชว์ตัวยกก้ามใหญ่สีแดง (ปูชนิดนี้ มีก้ามหนึ่งใหญ่ ส่วนอีกข้างเล็กมาก) ที่เห็นได้อย่างงี้เพราะพวกเราไปนั่งชมพระอาทิตย์ตกดิน, นับนกชายเลน, ID นกชายเลนอพยพในเส้นทางบิน Asia-Pacific, และร่วมกิจกรรม นับนก Midwinter Asian Water Bird census ที่นับช่ววเวอลาเดียวกันทั่วไทย ทั่วเอเชียทุกปี.
อืม..อ.ธวัชชัยค่ะ คงไม่ต้องปั่นจักรยานมานะค่ะ...เพราะเห็นอาจารย์ชอบปั่นจักรยานออกกำลังกาย ดูโลกสวยจากมุมมองคนปั่นจักรยาน จริงๆพวกเราก็เคยร่วมโครงการปั่นจักรยานเพื่อสันติภาพจาก ปัตตานีไปหาดใหญ่ และตอนนี้ตัวเองก็มีจักรยานที่ปรับความเร็ว เปลี่ยนเกียร์ได้ เอาไว้ปั่นออกกำลังกายรอบ มอ.เช่นกัน ....ว่าแต่ว่า อ. จันจะให้มาหรือเปล่าเนี่ีย ถ้ามาดูปลาตีนที่นี่??
ที่ศูนย์ศึกษาธรรมชาติ ที่ปราณบุรี ทำเป็นสะพานเดินเรียบป่าชายเลน ดีมากๆ ครับ มีปลาเท้า เยอะมากๆ ครับ จำไม่ได้ว่าที่แบบเดียวกันที่แหลมเสด็จ (จันทบุรี) มีปลาเท้าไหม (คงมีแน่ๆ ) อีกที่ที่มีมากคือ ริมหาดข้างทางรอเรือจะไปเกาะช้าง ...เมื่อก่อนที่ดอนหอยหลอดก็มีมาก เดี๋ยวนี้น้อยลง ...ส่วนที่รูสมีแล ผมเพิ่งทราบว่ามีปลาทีนมาก เคยไปเยี่ยมสมัยเป็น นนร. จำได้ว่าเป็นหาดทรายไม่ใช่หาดเลนนี่ครับ
สมยอยู่ สรอ. ผมเคยดูสารคดีฝรั่งนานมากแล้ว เขาถ่ายทำดีมากๆ ปลาทีนมันชกกัน เหมือนคนเลย มีกระโดดเตะ มีกัด head budding ด้วย
ขอบคุณ อ.วรรณชไม ครับ แต่ผมไม่ปั่นจักรยานไปแน่ๆ ครับ ไม่ได้กลัวระเบิดครับ แต่กลัวรถบนถนนสายเอเซียแถวนั้นครับ ขับกันน่ากลัวมากครับ
ที่จริง มอ. ทุกวิทยาเขตนี่จะมีสิ่งสวยงามตามธรรมชาติอยู่ไม่น้อย เพียงแต่ว่าเราอาจจะไม่ได้อนุรักษ์ได้เต็มที่ เมื่อสองสามวันที่ผ่านมาผมก็พึ่งไปน้ำตกโตนหญ้าปล้องซึ่งอยู่หลังเขาคอหงส์นี่เองครับ
ใช่ค่ะ เห็นด้วยกับ อ. ธวัชชัย..ทุกวิทยาเขตมี ธรรมชาติที่เป็น "ของดี" แต่มักจะถูกมองข้าม อย่างเช่นที่ปัตตานี แม้ได้เริ่มเปิดเส้นทางศึกษาธรรมชาติมามากกว่า 7 ปี นักศึกษาส่วนใหญ่ยังไม่เคยมาเยือนพื้นที่ส่วนนี้ แต่เมื่อมีกิจกรรมและถ้าได้มีโอกาสเข้าร่วม เค้าก็จะมีความชอบในธรรมชาติที่เห็นค่ะ เข้าข่าย " ใกล้ตัวแต่ไกลใจ" ฉะันั้นพวกเราก็พยายามจะสร้างโอกาสให้มากขึ้น จัดกิจกรรมต่างๆ เชิญชวนให้เดินไปในพื้นที่ เช่น Bird Walk อะไรทำนองนี้ ก็ดีขึ้นนะค่ะ อยากจะให้เห็นธรรมชาติมีคุณ และเป็น "ครู" สอนอะไรมากมาย ที่หาไม่ได้ในชั้นเรียน :-))
"คนถางทาง" ค่ะ ที่รูสะมิแล เป็นหาดเลนจริงๆนะ สงสัยว่าคงนานมากแล้วสมัยเมื่อท่านเป็น นนร ;-)) ...ถ้ามาทางเรือ ก็คงจะเข้ามาที่ส่วนด้านนอกของอ่าว ซึ่งติดกับทะเลด้านอ่าวไทย ซึ่งส่วนนั้นเรือใหญ่เข้าได้และเป็นหาดทรายตลอดแนว และที่ปลายแหลม มี light house (ซึ่งเป็นที่น่าเสียดาย ครั้งหนึ่งมีความสำคัญ แม้กระทั่งรายงาน น้ำขึ้นน้ำลง ยังจำได้ว่าได้ยินชื่อ "แหลมตาชี" มาตั้งแต่ไม่ได้มาอยู่ที่นี่ เวลากรมอุตุฯ รายงานน้ำขึ้น/ลงสูงสุด?? แล้วแต่การพยากรณ์อากาศ ปัจจุบันไม่เหลือแม้ร่องรอย เห็นเพียงเสาเหล็กนอนล้มกระจายใกล้ๆกัน เห็นแล้วน่าเศร้าใจ อาจจะเป็นเพราะเครืืองมือช่วยในการเดินเรือทันสมัยขึ้น รถราเข้าถึงปลายแหลม ไม่ต้องใช้ light house อีกต่อไป อีกทั้งระดับน้ำขึ้น/ลงก็เปิดดูใน net ได้ จริงๆน่าจะให้เก็บไว้ เตือนใจว่า ครั้งหนึ่ง light house ส่วนนี้ทำหน้าที่อย่างซื่อสัตย์ เป็นประวัติศาสตร์ของการเดินเรือนี่นี่ไม่ว่าจะเป็นเรือประมง หรืออื่นๆ เป็น landmark ที่สำคัญเลยทีเดียว)
เมื่อนานมาแล้วทีมนักวิจัยที่ตานี เคยได้รับความอนุเคราะห์เรือจากราชนาวีไทย ที่ จ.สงขลา เพื่อทำวิจัยหลายเรื่องเชิงบูรณาการจากความร่วมมือหลายหน่วยงาน (เก็บข้อมูลทั้งน้ำ ดิน การปนเืปื้อนสารเคมี จุลินทรีย์ ฯลฯ โดยตามแผนจะต้องกำหนดจุดเก็บตัวอย่างในทะเลทั้งแนวระนาบและความลึกต่างๆ จากปัตตานีถึงเกาะโล่ซิน จำได้ว่า เราทำวิจัยบนเรือที่มีปืนใหญ่ ?? เรียกถูกหรือเปล่าไม่ทราบ?? หลายกระบอกอยู่นะบนเรือ ... รู้สึกว่าเป็นห้องแล๊ปที่สุดยอดเลยตอนนั้น) และการเดินเรือครั้งนั้น เรือราชนาวีต้องใช้เรือนำร่องน้ำ กว่าจะเข้ามาได้ถึงปากแม่น้ำปัตตานี ก็ใช้เวลานาน ซึ่งแม่น้ำนี้เป็นส่วนหนึ่งของอ่าว นำเอาตะกอนดินไปทับถมแถวหน้ามอ. จึงเกิดเป็นหาดเลนค่ะ ฉะนั้นแถวหน้า มอ. เรื่อยไปถึงรูสะมิแลนั้นเป็นหาดเลน หาดที่ทำให้ใครหลายคนผิดหวัง นึกว่าจะเป็นมหาลัยมีหาดทรายสวย จริงๆแล้วก็สวยแบบหาดแลน สวยต่างกัน แต่หาดถัดๆไปจะเพิ่มปริมาณเม็ดทรายเมื่อไกลออกไปจากที่จะถูกทับถมโดย Silt
มีเรื่องเล่าแห่งความประทับใจค่ะอาจารย์...จริงๆ วันนั้นที่เราทำวิจัยโดยใช้เรือราชนาวีไทย (The Royal Thai Navy) บังเอิญพายุเข้าแถวๆ อินโดฯ แต่หางพายุที่ป่วนทะเลก็ทำเอาทีมงานปั่นป่วน แต่เราต้องทำงานให้เสร็จ หัวหน้าทีมว่าอย่างงั้น (ชาว Dutch).. เอาไงก็เอากัน แม้แต่ทหารเรือประจำการก็เมากันทุกคน แถมยังบอกว่า ถ้าอากาศเป็นอย่างนี้ปกติก็จะไม่ออกเรือลาดตระเวณ รู้สึกซาบซึ่งในน้ำใจของเหล่าทหารหาร:-)) การที่ทำให้เมามากเพราะงานนี้เรือต้องจอดเพื่อเก็บตัวอย่าง ดิน น้ำและอื่นๆ ให้ตรงกับที่กำหนดจุดด้วย GPS กว่าจะเก็บทุกตัวอย่างเสร็จ รู้สึกยังกะว่าเรือโยนขึ้นลงกระแทกคลื่น วันนั้นคลื่นสูงมาก ส่วนอาจารย์ทั้งหลายก็เมาไปตามระเบียบตั้งแต่วันที่ซ้อมวันแรกเพื่อให้ทำงานได้คล่องตัว ใครเก็บตัวอย่างอะไร หน้าที่อะไร?? วันที่สองปฏิบัติการจริง มีผู้หญิงลงเรือไปได้ 2 คน หนึ่งในนั้นเป็นอ.พิมลพรรณ จากมอ. หาดใหญ่ ส่วนอีกคนก็เป็นตัวเองได้รับการคัดสรรว่าต้องไปเพราะเมาเรือน้อยที่สุด ซึ่งปกติจะไม่เมาเรือ ชอบเรือ และยังทำหน้าที่เก็บข้อมูลได้ขณะเมาเรือ.. เป็นอะไรที่ประทับใจไม่ลืม..เมื่อมีโอกาสก็จะเล่าให้ศิษย์ฟังถึงความตื่นเต้นในการทำวิัจัย หลากหลายรูปแบบ ว่าเบื้องต้นแล้วฐานกายมาก่อน สุขภาพต้องพร้อม ใจพร้อม ลุยได้ทุกสถานการณ์ ..:-)) .. จบข้อเขียน...ขออภัยถ้าตอบยาวเกินไปค่ะ :-))
ขอบคุณท่านอ.kwancha ครับที่ให้ข้อมูล พอจำได้ลางๆ ว่าผมอาจไปที่บริเวณ รร.สาธิต เสียมากกว่า (ราวพศ. ๒๕๑๘)
ปากน้ำตาปีมันล่องเรือยากมากจริงดังว่าครับ ยังจำได้
ว่าแต่ว่า เรื่องเรือกอและที่เคยถามมาน่ะครับ จะช่วยสงเคราะห์ผมได้บ้างไหม (ขอแถมปลาตีนแกะสลักมาด้วยก็ยิ่งดี :-)
ค่ะ.. รับไว้พิจารณาเพื่อดำเนินการต่อไปเรื่องเรือ "กอและ" ..โอ๊โอ๋...ชีวิตนี้ยังไม่เคยซื้อเรือนะ.. รถหน่ะพอได้..แ่น่ใจแล้วหรือค่ะ?? คาดว่าในเบื้องต้นก็จะหาข้อมูลส่งไปให้ ก่อนละกันนะ จะได้เตรียมกะตังค์ที่ได้มาเป็น "ไห ไห" ตามใบเสี่ยงเซียมซีที่หลวงพี่ว่าไว้..;-)).
ขอบคุณมากครับอาจารย์ เอาลำเล็กๆ ก็พอครับ แต่ขอให้ขลัง คือ ใช้งานมาแล้วจริง และที่สำคัญ เอาลายสวยๆ หน่อย อย่าลืมว่าเอาไปไว้พิธภัณฑ์ที่คนเขาดูแล้วเขาจะต้องทึ่งในภูมปัญญา ศิลปะ ของคนปัตตานี้ ว่างั้นเถอะ ขอบคุณล่วงหน้าครับ (ถ้ามีภาพลายปลาตีนยิ่งดี อิอิ)