ภารกิจแรก
เด็กชายแก้มกลมคนหนึ่ง นอนอยู่บนเตียง ขาข้างหนึ่งมีเฝือก มืออีกข้างหนึ่งก็ใส่เฝือก จึงขยับตัวได้ไม่ถนัดนัก ตอนที่ฉันเดินเข้าไปที่เตียง เด็กชายแก้มกลมอยู่กับคุณแม่ เมื่อฉันถามว่าน้องชื่ออะไรครับ เขาก็บอกทั้งชื่อและนามสกุลด้วยน้ำเสียงกวนๆ แล้วต่อท้ายประโยคด้วยว่า “พอใจรึยัง”
“วัยรุ่นจัง”...ฉันนึกในใจ แต่ก็ยังไม่ละความพยายามที่จะเรียนรู้กับแก้มกลมดูสักตั้ง
ฉันถามจึงออกไปว่า “เรามาทำกิจกรรมกันไหม” ว่าแล้วก็หยิบสีแท่งมาวาดเส้นคลื่นลงไปบนกระดาษ A4 ว่างๆ แผ่นหนึ่ง แล้วก็ถามแก้มกลมว่า
“อยากให้มีอะไรบนกระดาษแผ่นนี้อีก”
แก้มกลมตอบว่า “เกาะ”
“เกาะนี้มีชื่อไหม” ฉันถาม
แก้มกลมตอบว่า “เกาะสมุย”
“แก้มกลมเคยไปเกาะสมุยมาด้วยเหรอครับ ?” แก้มกลมก็พยักหน้าด้วยความภูมิใจแทนคำตอบ
บนเกาะสมุยมีอะไรบ้าง “ต้นมะพร้าว”
แล้วจำนวนภาพบนกระดาษก็เพิ่มขึ้นตามบทสนทนาที่ดำเนินไปเรื่อยๆ
มีตัวอะไรอยู่ในน้ำบ้างหละ
“ปลาโลมา” “ปลาหมึก” “สาหร่าย” “ปะการัง”
เมื่อวาดรูปกันจนเต็มกระดาษแล้ว ก็ถึงคราวที่แก้มกลมจะต้องต้องเขียนชื่อ นามสกุลของตัวเอง และเขียนชื่อของบรรดาสรรพชีวิตที่อยู่ในกระดาษลงไปด้วย
ตอนที่เขียนว่าปลาโลมา แก้มกลมบอกให้ฟังเองว่า “ตัวนี้ไม่ใช่ปลาหรอก ถึงแม้จะเรียกว่าปลาโลมา มันเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม”
ตอนที่เราเริ่มเข้ากันได้ดีแล้ว คุณแม่ของแก้มกลมก็กลับขึ้นมาจากไปซื้อขนมที่ร้านข้างล่างพอดี คุณแม่ซื้อขนมมาให้แก้มกลมหลายอย่าง แก้มกลมหยิบกินไป เขียนหนังสือไป แล้วก็ยังมีน้ำใจหยิบขนมมาให้ฉันด้วย ฉันได้กินเจลลี่บีนหลายเม็ด แก้มกลมลายมือสวยทีเดียว
หลังจากที่เสร็จจากกิจกรรมนี้แล้ว ฉันก็ไปหยิบหนังสือ “มดกับนกเขา” ที่เตรียมไว้มาอ่านกัน เขาอ่านหนังสือได้คล่องแคล่ว และอ่านเองได้จนจบเล่มโดยใช้เวลาไม่ถึง ๒๐ นาที
จากนั้นฉันก็ชวนให้เขาออกแบบปกหนังสือ แก้มกลมใช้สีวาดลงไปด้วยความมั่นใจ นอกจากการวาดภาพประทับใจจากเรื่องไว้บนปกหน้าแล้ว เขายังเขียนไว้บนหน้าปกว่า “นิทานก่อนนอน” ด้วย ส่วนที่ปกหลังวาดเป็นรูปหัวใจสองดวงและลงวันที่เอาไว้
ก่อนจากกัน คุณแม่ขอให้คุณครูร่วมถ่ายภาพกับแก้มกลมและหนังสือนิทานก่อนนอนของเขาไว้เป็นที่ระลึกด้วย
ชื่นใจจริง...
ชอบวิธีการในการเข้าถึงเด็กแก้มกลมจังเลย รออ่านต่อนะคะ เอ๋
ชื่นใจจังค่ะ
จินตนาการตามทุกบันทึกของครู
เพื่อปรับส่วนขาดเกินของตนเองในทุกช่วงวัยไปด้วยค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ