หลังพายุผ่าน


 

วันนี้นัดช่างมาต่อกันสาดหน้าบ้าน หลังจากที่ทดลองต่อกันสาดเมทัลชีสหลังบ้านไปแล้ว และผลออกมาคือมันไม่เข้ากับบ้านเอาเสียเลย แต่ก็ไม่ได้เอาออกนะครับ เพราะเงินทองเป็นของหายาก ไม่ใช่จะเอามาละลายเล่นได้ พอจะทำกันสาดหน้าบ้านก็เลยทดลองทำกันสาดไม้เทียมดูบ้าง เผื่อมันจะดูเข้ากับบ้านบ้าง จริงๆผมอยากได้่กันสาดไม้จริง แต่ว่า... ไม้มันแพงสุดๆไปเลย ก็เอาไม้ฝาแทนละกัน เงินมีเท่านี้ก็เอาเท่าที่ทำได้ล่ะ จะไม่ทำก็ไม่ได้ ฝนเริ่มมากับพายุฤดูร้อนแล้ว แดดก็สาดส่องเข้าเฉลียงหน้าบ้านเต็มๆ

 

ช่างทำกันสาดไป ผมก็ถอนหญ้าในสวนไป ก้มๆเงยๆ จนหลังปวดตึงไปหมด เพราะหลังผมเสียจากอุบัติเหตุ แต่ก็ยังทำนะ ก็จะให้ใครทำให้ล่ะ สมัยนี้ถ้าไม่มีสตางค์ ก็ต้องทำทุกอย่างด้วยตนเอง แต่วันนี้ผมก็ตัดสินใจจ้างคนมารดน้ำต้นไม้ให้ เดือนละ 700 บาท เย็นวันจันทร์ถึงศุกร์ เป็นแม่บ้านของผู้ใหญ่บ้านหมู่ข้างๆนั่นเอง เพราะผมก็ไม่รู้จักใครแถวนั้นเลย มีพี่เค้าคนเดียวที่ได้เจอทุกเดือน เพราะต้องไปจ่ายค่าปะปาหมู่บ้านกับเค้า ที่ต้องจ้างเพราะผมไม่ได้มานอนบ้านริมคลองนี้ และต้องแวะมารดน้ำต้นไม้ทุกเย็น ซึ่งไม่มาก็ไม่ได้ เพราะต้นไม้ปลูกใหม่ต้องการน้ำ ไม้ใหญ่ก็ไม่มีทำให้มันร้อนแล้งมากๆ และตั้งแต่เดือนนี้ งานผมก็แยะมาก จนต้องทำโอทีด้วย คงต้องกลับค่ำและไปทำงานวันเสาร์อาทิตย์บ้าง อีกอย่างผมอยากมีเวลามากขึ้น เพราะดูเหมือนเวลาจะรัดตัวจนเกินไป เลยตัดใจจ้างคนมารดน้ำต้นไม้ที่บ้านริมคลองให้

 

 

จู่ๆฟ้าก็คำราม ลมพัดกระหน่ำเข้ามา อย่างไม่ทันตั้งตัว

 

 

จนต้องเข้าไปหลบในบ้าน ไฟก็ดับๆติดๆ ดีว่าเป็นกลางวัน ถ้ากลางคืนคงน่ากลัวไม่น้อย ใจก็คิดถึงพายุฤดูร้อนที่ถล่มพรหมพิรามไปเมื่อต้นเดือนที่ผ่านมา ซึ่งบ้านเรือนพักพินาศนับร้อยหลัง ผมไม่ได้กลัวบ้านพัง เพราะสร้างมาแข็งแรง แต่กลัวต้นไม้ของผมจะทานทนกระแสลมไม่ได้ โดยเฉพาะกล้วยหายากหลายๆต้น

 

 

ลมสงบภายในเวลาไม่ถึงสิบหน้านาที มองออกไปนอกหน้าต่าง เท่าที่เห็นคือใบกล้วยแตกหมดเลย

 

 

ออกไปเดินสำรวจรอบๆบ้าน เสียหายมากที่สุดคงเป็นต้นกล้วยริมคลอง เพราะลมมาทางนี้ ส่วนกล้วยอีกด้านของบ้าน ตัวบ้านช่วงบังลมเอาไว้ได้พอสมควร

 

 

กล้วยต้นไหนแบกน้ำหนักเครือกล้วยเอาไว้ หักหมดเลย ยกเว้นกล้วยลำต้นโตๆอย่างน้ำว้า ซึ่งก็เหลือไม่กี่เครือที่รอด ก็ขนาดค้ำเอาไว้แล้วนะ เห้อ...

 

 

ขนาดน้ำว้าค่อมลำต้นใหญ่ๆยังเกือบโค่น

 

 

เดินสำรวจความเสียหาย ก็เก็บมะม่วงที่ล่วงเพราะพายุ แตกหมดเลย น่าเสียดาย แต่ก็นะ... ฝานบางๆกับน้ำปลาหวาน เหอะๆๆๆ

 

แถวๆบ้านผมลงมะม่วงกะล่อนเอาไว้ด้วย แต่ยังไม่โตเลย คิดถึงตอนเด็กๆอยู่กับพ่อที่บ้านนอก พอพายุมาแบบนี้ หลังลมสงบก็จะไปเก็บมะม่วงกะล่อนกัน ต้นหนึ่งก็เก็บได้เป็นกะละมังเลย เอามาให้ย่าฝานทาเกลือตากแดด เก็บไว้กินได้ทั้งปี หอม...เปรี้ยวๆหวานๆ อร่อยดีครับ เป็นเรื่องเดียวที่ทำแล้วมีความสุขหลังพายุพัดผ่านไป นอกจากความเศร้าจากความเสียหาย

 

 
คำสำคัญ (Tags): #พายุฤดูร้อน
หมายเลขบันทึก: 483840เขียนเมื่อ 31 มีนาคม 2012 19:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 กรกฎาคม 2012 13:59 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

เสียดาย...แต่ก็ต้องยอมรับเนอะ ทำไงดีละคะทีนี้ พายุฤดูร้อนมันก็มาแบบนี้ ปลูกไผ่ก่อน ๑ ชั้น ได้ไหมคะ (แฮ่ะ ๆ ถามเผื่อบ้านตัวเองด้วยน่ะ)

  • หวัดดีคุณนกขมิ้น
  • ที่บ้านคุณมะเดื่อไม่มีพายุ  ไม่มีฝน
  • มีแต่แดดร้อนๆๆๆๆๆๆๆ

ตอนเป็นเด็กชอบมากถ้าพายุมาตอนกลางคืน ตอนเช้าตื่นขึ้นมามะม่วงหล่นอยู่ใต้ต้น ชอบไปเก็บเอามา หรือตอนกลางวันก็ชอบวิ่งไปเก็บแข่งกับเพื่อนๆ ทั้งๆ ที่บ้านเราก็มีมะม่วงเยอะแต่ก็แข่งกัน สนุกดี อ่านบันทึกของคุณแล้วช่วยนำภาพเก่าๆ ขึ้นมาฉายในความทรงจำ ขอบคุณค่ะ

ที่หมู่บ้านของผมหลังคาบ้านเปิดไปหลายหลังเลยนะครับ ไม่นับต้นไม้อีกหลายสิบต้นที่หักโค่นระเนนระนาด น่ากลัวจริงๆ

ขอให้ครอบครัวปลอดภัย มีความสุขทุกวันนะคะ ^^

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท