สมัยผมเรียนปริญญาโท ผมไปซื้อกล้องแบบ Manual มา 1 ตัว (แบบใช้ฟิล์ม) ซึ่งยังใช้ได้มาจนถึงทุกวันนี้เป็นเวลา 23 ปีแล้ว..
เดี๋ยวนี้เป็นยุคไอที การจะใช้กล้องที่มีฟิล์ม มันยุ่งยากพอสมควร ผมเลยไปซื้อกล้องแบบ Digital มา 1 ตัว สนนราคาตอนที่ซื้อปลายปี 2004 อยู่ที่ประมาณใกล้ๆ หมื่นบาท
ใช้มา 2 ปี ถ่ายภาพไปหลายพันภาพครับ.... เวลาผมไปไหนผมก็จะสะพายกล้องตัวนี้คล้องคอไปด้วย (คู่กับโทรศัพท์มือถือ) จนกลายเป็นสัญญลักษณ์สำหรับตัวผมไปแล้ว (beeman ตัวจรงิต้องสะพายกล้องกับโทรศัพท์มือถือคู่กัน)
ผมใช้ภาพนี้ช่วยจำเหตุการณ์แทนการเขียนบันทึก เนื่องจากว่าภาพ 1 ภาพ ทดแทนตัวอักษรนับพันนับหมืนคำ
ภาพที่ถ่ายนี้เวลา Load เข้า computor เขาจะเรียงตามวันที่เราถ่าย ทำให้เราจดจำเหตุการณ์ในวันนั้นได้ด้วยครับ.......
คราวนี้เวลา ผมเดินทางไปในที่ต่างๆ สังเกตเห็นอะไรที่น่าจะนำมาบันทึกแล้ว บางทีไม่ได้พกปากกาหรือกระดาษไป ผมก็อาศัยกล้องนี่แหละช่วยบันทึกภาพเหตุการณ์นั้นๆ ไว้ เพื่อกลับมาประกอบบันทึกอีกทีหนึ่ง
ผมสอนชีววิทยา การอธิบายชีววิทยาให้เข้าใจได้ดี ต้องมีภาพประกอบ (Note : ผมมักจะใช้คำว่า depict เป็น keyword ในป้าย หรือ Tag) ดังนั้นบันทึกของผมถ้าเป็นไปได้ผมจะพยายามหาภาพมาประกอบเสมอครับ
การเขียนบันทึกของผม ผมเห็นว่านอกจากจะมีตัวอักษรแล้ว ยังต้องมีภาพประกอบด้วย เพื่อให้บันทึกนี้เป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ ไปพร้อมๆ กัน
สมัยสาวๆ ดิฉันมีกล้อง Pentax K 1000 ค่ะ นำติดตัวไปที่เรียนต่อด้วย ได้รูปสวยๆ มาเยอะแยะเลยค่ะ
เรียนท่านอาจารย์ Panda
เรียนคุณจรัสศรี
เรียนท่านอาจารย์จันทวรรณ