“อินเตอร์” รับอาเซียน
ช่วงนี้ไม่ว่าวงการไหนก็ตื่นตัวกันมากในเรื่องของการรวมเขตเศรษฐกิจอาเซียนที่กำลังจะมีขึ้นในอีก 3 ปีข้างหน้า วงการศึกษาไทยก็ดูเหมือนจะตื่นเต้นไม่แพ้ใคร อีกหน่อยเด็กไทยจะต้องพูดได้อย่างน้อย 3 ภาษา ต้องกระตือรือร้นและกล้าที่จะพบปะแลกเปลี่ยนกับคนต่างชาติ และอื่นๆอีกมากมายที่ฟังแล้วรู้สึกเหนื่อยแทน
แต่ถ้ามีกิจกรรมให้เด็กได้พยายามสื่อสารกับเพื่อนต่างชาติรุ่นราวคราวเดียวกัน เรื่องที่น่าจะเหนื่อยอาจจะกลายเป็นเรื่องสนุกไปได้เหมือนกันนะคะ
เมื่อไม่นานมานี้ เด็กๆญี่ปุ่นจากโรงเรียนมัธยมต้นทากาสึกิที่เมืองนาโงย่า ได้ติดต่อขอเป็นเพื่อนกับเด็กๆที่โรงเรียนหนองแวงบึงงาม จ.ร้อยเอ็ด เป็นที่รู้กันว่าภาษาอังกฤษของเด็กญี่ปุ่นไม่ค่อยจะได้เรื่องเท่าไหร่ เขาก็เลยใช้วิธีนี้ค่ะ
ป้ายผ้าขนาดใหญ่ที่เด็กญี่ปุ่น วาด-เขียน มาให้
จดหมายน้อยสองภาษา
ที่โรงเรียนหนองแวงบึงงามตื่นเต้นกันมากทีเดียว
จัดแสดงป้ายผ้าจากญี่ปุ่นรอบศาลาพักผ่อน
ทั้งนักเรียนทั้งคุณครูมาดูกันใหญ่ ที่ญี่ปุ่นมีอะไรบ้าง เขารู้จักอะไรของเมืองไทย ดูไปก็วางแผนกันว่าจะส่งอะไรให้เพื่อนชาวญี่ปุ่นบ้างดี ภาษาอังกฤษเราก็ยังไม่ค่อยเข้าขั้นอินเตอร์
ป้ายผ้าฝีมือเด็กไทย ของนักเรียนระดับมัธยมต้น แนะนำประเทศไทย และบ้านบึงงาม
ไฮกุสองภาษา ของนักเรียนระดับประถมปลาย
ถึงโรงเรียนหนองแวงบึงงามจะอยู่กลางทุ่งนา ถึงเด็กๆจะยังฟุดฟิดฟอไฟไม่เก่ง แต่ก็โกอินเตอร์กับเขาได้สนุกสนานอย่างนี้แหละค่ะ
