คูน : สายฝนสีทองกลางฤดูร้อน
วันนี้อยู่ดีๆฟ้าก็มืดลมแรงแล้วฝนก็เทลงมาไม่หยุดเลย ถึงไม่ได้ตกหนักแต่ก็นานและทำให้ชุ่มเย็นไม่น้อยเลยทีเดียว แถมมืดครื้มถูกใจผมไม่น้อยเลย เหมาะกับการนอนหลับพักผ่อนเป็นที่สุด
ช่วงนี้เป็นเทศกาลของพายุฤดูร้อนที่รุนแรงและน่ากลัว ถ้าพายุเกิดขึ้นขอแนะนำให้อยู่แต่ในบ้านเป็นดีที่สุด เพราะลมกรรโชกแบบนี้บางทีมันก็หอบหลังคาสังกะสีลอยไปสายลม ปลิวไปอย่างรุนแรงโดนคอใครเข้าละก็... ขับรถไปอยู่ดีๆ จะมีไม้ล้มมาทับรึเปล่าก็ไม่ทราบ และที่น่ากลัวมากก็คงจะเป็นฟ้าผ่า ผมเคยเห็นแบบจะๆตามาแล้วหนหนึ่งน่ากลัวสุดๆ และมันก็ชอบผ่ากันช่วงนี้หล่ะครับ
แต่ก็ใช่จะมีแต่ความน่ากลัวนะครับ ลมพายุช่วงนี้มักหมุนวน และดอกไม้มากมายก็ชอบบานกันช่วงนี้ ใครเคยได้เห็นพายุหมุนหอบดอกไม้มากมายมหาศาลขึ้นไปบนฟ้าแล้วปล่อยเทมันลงมาเหมือนเหล่าเทวดาโปรยข้าวตอกดอกไม้แล้วล่ะก็ จะประทับไม่ลืมเลือน ผมเคยพบเห็นภาพนั้นมาครั้งหนึ่ง ก็ไม่เคยลืมเลย จำได้ว่านานมาแล้ว ระหว่างผมขับรถจากอำเภอวังทองจะเข้าเมืองพิษณุโลก เกิดพายุฤดูร้อนขึ้น แต่ฝนยังไม่ตก ทำให้ต้นไม้ริมถนนหักโค่น รถก็เลยติดยาว ผมรถติดอยู่แถวๆสถานีขนส่ง ซึ่งสมัยนั้นสองข้างถนนเต็มไปด้วยต้น "คูน" (ต้องเขียนด้วย "น" นะครับ คนเขียนกันผิดบ่อยๆ) ซึ่งกำลังออกดอกสะพรั่งเป็นสีทองตลอดสองฝั่งถนนเส้นนั้น พายุหมุนได้พัดหอมเอาดอกคูนสีทองจำนวนมากมายมหาศาลขึ้นฟ้า มันหมุนอยู่กลางถนน ลมหมุนนั้นเป็นสีเหลืองสุกใสงดงามมากมาย สักพักพายุนั้นใหญ่และสูงขึ้น มันหอบดอกคูนมากมายขึ้นไปบนฟ้าแล้วก็ร่วงหล่นลงมาเหมือนสายฝนสีทอง สวยงามจับใจ คนที่รถติดเปิดหน้าต่างแหนหน้ามองกันถ้วนหน้า และมีเสียง "โอ้โห..." อื้ออึง ตอนนี้สองข้างถนนสายนั้นไม่มีต้นคูนอีกแล้ว...
คูน หรือชื่อทางการว่า "ราชพฤกษ์" (Cassia fistula) ต้นไม้ประจำชาติของเราที่ฝรั่งชอบเรียกว่า "Golden Shower" เป็นต้นไม้ในตระกูล Fabaceae ซึ่งในบ้านเราชอบปลูกกันไม้ ไม่ว่าจะเป็น กัลปพฤกษ์, กาฬพฤกษ์, ชัยพฤกษ์, รัตนพฤกษ์ และอีกมายที่ลงท้ายด้วย "พฤกษ์" ล้วนเป็นไม้ในสกุลนี้ทั้งสิ้น ซึ่งคูนนั้นมีถิ่นกำเหนิดแถบเอเชียใต้ ตั้งแต่ทางตอนใต้ของปากีสถาน ไปจนถึงอินเดีย พม่า และศรีลังกา เป็นต้นไม้ที่ชอบความแห้งแล้งและอากาศร้อน ไม่ทนต่ออากาศหนาวเย็น
คูนนั้นปลูกดูแลรักษาง่ายครับ การดูแลคูนที่ดีก็คือการไม่ดูไม่แลมันเท่าไร หากได้น้ำมากไปปุ๋ยมากไป เขาก็จะงามใบดอกไม่มี หากปลูกทิ้งๆขว้างๆได้แดดเต็มๆ ดินไม่มีน้ำขัง ก็ดอกตรึม คูนต้องการการดูแลเอาใจใส่แค่ 4 ปีแรกหลังงอกเท่านั้นเอง ศตรูสำคัญของคูนมีเพียงชนิดเดียวคือหนอนเจาะลำต้น แล้วก็มีหนอนหนังเหนียวมากินใบเป็นบางช่วง ซึ่งไม่ได้สร้างปัญหาอะไรกับคูน แต่คงเป็นปัญหาสำหรับคนกลัวหนอน เพราะบางครั้ง หนอนมันก็มากันเป็นกองทัพเลยทีเดียว ฉะนั้นใครไม่ชอบหนอนก็คิดๆดูก่อนหากอยากจะปลูกคูน
ส่วนต่างๆ ของคูนมีประโยชน์ดังนี้
- ฝักแก่ เนื้อสีน้ำตาลดำและชื้นตลอดเวลา มีรสหวาน สามารถใช้เป็นยาระบายได้ โดยนำฝักมาต้มกับน้ำ และเติมเกลือเล็กน้อย ดื่มก่อนนอนหรือก่อนรับประทานอาหาร นอกจากนั้น ฝักแก่ยังมีสารที่ออกฤทธิ์ต่อระบบประสาทของแมลง เมื่อนำฝักมาบดผสมน้ำแช่ทิ้งไว้ประมาณ 2-3 วัน สารละลายที่กรองได้สามารถฉีดพ่นกำจัดแมลงและหนอนในแปลงผักได้ ฝักแก่ใช้เป็นเชื้อเพลิงในการหุงต้มด้วยเตาเศรษฐกิจ มีขนาดที่พอเหมาะ ไม่ต้องผ่า เลื่อยหรือตัด เนื้อของฝักแก่ใช้แทนกากน้ำตาลในการทำหัวเชื้อจุลินทรีย์และจุลินทรีย์ขยาย
- ฝักอ่อน สามารถใช้ขับเสมหะได้
- ใบ สามารถนำมาใช้ในการฆ่าเชื้อโรคได้
- ดอก แก้แผลเรื้อรัง
คนไทยเชื่อว่าใบของต้นราชพฤกษ์เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ในพิธีทางไสยศาสตร์จึงนำใบคูนทำน้ำพุทธมนต์สะเดาะเคราะห์ ไม้คูนยังใช้ทำเสาไม้หลักเมือง เป็นส่วนประกอบในการทำคฑาจอมพล และยอดธงชัยเฉลิมพลของกองทหาร ฯลฯ แต่ก็ไม่ทั้งหมดนะครับ บางครั้งก็ใช้ไม้ชนิดอื่นเพราะไม้มงคลของบ้านเรามันก็มีหลายชนิดเหมือนกัน
คนไทยนิยมปลูกคูนกันมาก ว่ากันว่าเป็นไม้มงคลอภิมหามงคลเลยก็ว่าได้ แต่ผมแนะนำว่าปลูกห่างๆบ้านและที่จอดรถสักหน่อยจะดี เพราะหนึ่งคือหนอน สองคือใบร่วงมากมาย สามฝักมีกลิ่นที่ทำให้คลื่นเหียรวิงเวียนได้ สี่เวลาฝักมันร่วงนั้นสร้างความเสียหายกับทรัพสินได้เหมือนกัน ห้ากิ่งคูนที่โดนหนอนเจาะมักหักลงมา ต้นไม้มงคลจะไม่เป็นมงคลก็ตอนนี้หล่ะครับ อีกอย่างคือถ้าที่จะปลูกแดดไม่ดีและมีน้ำมาก ก็อย่าไปปลูกมันเลย จะกลายเป็นต้นไม้ดูใบไปซะเปล่าๆ
คูนเฉพาะที่มีดอกสีเหลืองในบ้านเราจะขายกันอยู่สองแบบนั้นครับ คือ ชนิดช่อดอกสั้น และชนิดช่อดอกยาว ชนิดช่อดอกยาวซึ่งบางต้นก็ยาวเป็นเมตรๆกันเลย บางทีเรียก "คูนทอง" ต้นจะใหญ่กว่า และแผ่กิ่งก้านมากกว่า ส่วนต้นช่อดอกสั้นต้นจะเล็กกว่าและทรงต้นสูงชะลูดมากกว่าฝักก็มีขนาดเล็กกว่าด้วยครับ
ดอกคูนแถวๆบ้านผมจะเรียกว่า "ลมแล้ง" เพราะมันบานช่วงร้อนๆแล้งๆนี่หล่ะครับ ช่อก็ยาวพริ้วไหวตามสายลม เป็นสีสรรของความแห้งแล้งเลยทีเดียว คูนจะเริ่มบานก็ตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ไล่ไปจนเล่นน้ำสงกรานต์โน่นนะครับ ที่บ้านเวลาเล่นน้ำสงกรานต์ดอกคูนนี่ขาดไม่ได้เลย ต้องเอามาแต่งซุ้มเล่นน้ำ เอามาลอยน้ำสาดกัน เดี๋ยวนี้ตั้งแต่เปลี่ยนตำแหน่งจากเด็กเล่นน้ำ มาเป็นคนขับรถพาเด็กๆไปเล่นน้ำแล้วผมก็ไม่ต้องไปปีนต้นคูนเอาดอกมาลอยน้ำอีกเลย แต่ปีนี้เป็นปีที่คูนมีความหมายกับผมเป็นพิเศษ คูนที่เริ่มพลิดอกเมื่อวันที่ 10 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา คูนที่มาพร้อมกับลมแล้ง และความเหนื่อยยาก แต่กับสร้างสีสรรและความสุขให้กับชีวิตของผมเป็นอย่างมาก... ความสุขที่มาพร้อมกับความทุกข์ คือดอกคูนงดงามที่มาพร้อมกับความร้อนแล้ง ซึ่งถึงอากาศจะทำให้เหนื่อยยาก แต่ความบริสุทธิงดงามนั้นก็ทำให้เรามีความสุขได้จริงไหมครับ...
น้องคูน ลูกชายผมเองครับเกิดมาตอนดอกคูนกำลังเบ่งบาน
ความเห็น (11)
ยินดีด้วยนะคะ...คุณพ่อคนใหม่
ชื่อเก๋มาก...น้องคูน
รอยบุญหนุนนำเนื่อง
ดี...ถึงชาติภพปัจจุบัน
ยาวไกล...ค้ำคูนดี
ขอบคุณครับคุณหมอ มีแต่คนบอกชื่อเชยระเบิด แต่ผมชอบชื่อไทยๆครับ เสี่ยวๆหน่อยผมว่ามันน่ารัก ไม่ชอบชื่อขิกขุอาโนเนะแบบที่ตอนนี้เขานิยมกัน คือนึกถึงตอนเด็กน่ารักกลายเป็นคุณลุงคุณป้าแล้ว มันตลกๆแทนที่จะน่ารักนะครับ
ยินดีด้วยครับ
รูปสวยทุกรูป
เวอร์ชั่นสีดอกคูนเหลืองทองอร่ามทุกรูปครับ
เวอร์ชั่นนี้สีทองผ่องอำพันครับคุณทิมดาบ เขาว่าเป็นมิ่งมงคล
- คุณนกขมิ้นคงชอบดอกไม้นะ
- ถ่ายภาพได้งดงามมาก ๆ
- คุณมะเดื่อก็มีดอกสำโรงมาฝากด้วยจ้ะ
- แต่ฝีมือถ่ายภาพห่างไกลจากคุณนกขมิ้นหลายไมล์
น้องคูนน่ารักมากๆ สำเนาถูกต้อง 555
น้องคูน
ชื่อจริงว่าราชพฤกษ์ หรือป่าวครับ หุหุ...
ยินดีด้วยครับ
กำลังวางแผนปลูกต้นไม้ที่สวนพอดี ลมแล้งก็เป็นหนึ่งในต้นไม้ที่จะลงปลูก ขอบคุณสำหรับคำเตือนในการหาทิศทางที่จะลงปลูกค่ะ เพราะเป็นอีกคนที่เมตตามีมากหากไม่ต้องเห็นหนอนค่ะ ขอบคุณค่ะ
ขอแสดงความยินดีกับคุณพ่อน้องคูนด้วยค่ะ น่ารักจัง
สวัสดียามดึกค่ะ
ยินดีด้วยคนค่ะ
มีสมาชิกใหม่ทำให้โลกสดใส
ภาพข้างล่างนี้..น้องดอกคูณกำลังหัวเราะร่าเริงนะคะ ชอบดูจัง^^
อุ้ย..ตายแล้ว คุณนกขมิ้น ลูกชาย คุณนกขมิ้น น่ารักจังเลยอ่ะ ตัวนิดนึง หลับพริ้มเชียว ดูสิ คุณพ่อกับคุณลูก
ช่างเหมือนอะไรกันเช่นนั้น 5555 อย่างน่ารักอ่ะ เห็นแล้วอยากกอด อยากหอม น้องกี่เดือนแล้ว ปกติเวลาเห็นเด็ก
ฉันจะไม่ค่อยชอบอุ้มชอบจับหรอก นอกจากเด็กฝรั่งที่ผมทองๆ ไม่รู้เป็นไร เห็นเด็กที่ไหนเกิด ก็จะไม่ค่อยมอง
เห็นคนท้องยิ่ง รู้สึกยังไงไม่รู้สิบอกไม่ถูก แต่ทำไมเห็นลูกชายคุณ ถึงได้ หลงรัก เสียแล้วสิ โอ้ย..ย ให้ตายสิคุณ
ฉันเลื่อนมอง ภาพนี้อยู่นานสองนาน จนจินตนาการไปว่า ฉันจับคุณนกขมิ้นโยนออกไป แล้วตัวฉันเองก็ไปนอน
หอมน้องแทนที่คุณ อิอิ 555 คิดไปได้เนาะ ดูสิ ปากก็นิดนึง จมูกก็โด่ง ชื่อ น้องคูน เพราะเกิด ช่วงดอกคูนบาน
ที่มาก็เก๋ เท่ห์มาก เป็นอะไรที่ไทยๆดี อยากเล่น คิดถึงหลานที่บ้าน อีกและ แต่หลานที่บ้านตอนเล็กๆก็น่ารักดี
ตอนนี้น่าตี อย่างดื้ออออ.... (หมั่นไส้ตากะยายตามใจ) ง่วงแล้วไปนอนดีกว่า
คุณ ผมน้องก็ตั้ง อย่างกับลูกเจี๊ยบเกิดใหม่ๆ เลยอ่ะ เวลาเอาจมูกไปหอมตรง หัว คงจะนิ่มๆ เนาะ :-) อิอิ เดี๋ยววัน
หลังมาอ่านใหม่