ชีวิตที่พอเพียง : ๑๕๑๑. นั่งสังเกตชีวิตผู้คนที่บริเวณลานพระรูปฯรพ. ศิริราช
เช้าวันที่๑๔ก.พ.๕๕วันวาเลนไทน์ผมไปส่งสาวน้อยไปทำงานที่รามาแล้วผมเลยไปศิริราชเพื่อร่วมงานปฐมนิเทศผู้ได้รับพระราชทานทุนเยาวชนมูลนิธิรางวัลสมเด็จเจ้าฟ้ามหิดลรุ่นที่๓ซึ่งกำหนดเวลาเริ่มงาน๑๐.๐๐น. ที่หอสมุดศิริราช
ผมไปถึงศิริราชก่อน๗น. เล็กน้อยจึงไปนั่งรับบรรยากาศที่ลานพระรูปฯและได้สังเกตชีวิตผู้คนไปด้วยท่านกลางอากาศเย็นสบายแดดไม่จ้าและมีคนนั่งบนม้านั่งหินล้างโดยรอบลานเต็มที่นั่ง
หน้าพระรูปสมเด็จพระบรมราชชนกเป็นที่จัดให้คนมาสักการะผมนั่งสังเกตอยู่ครู่หนึ่งก็เกิดความประทับใจในความมีระเบียบเรียบร้อยและความสะอาดของสถานที่มีโถทองเหลืองใบโตสำหรับปักธูปและมีโคมไฟสำหรับจุดธูปอยู่ใกล้ๆให้ความสะดวกและช่วยลดมลภาวะจากก้านไม้ขีดการจุดธูปที่นี่ไม่ต้องใช้ไม้ขีด
มีราวพาดพวงมาลัยที่คนนำมาสักการะทำให้ดูงามเป็นระเบียบเรียบร้อยมีตู้รับบริจาคมีแจกันดอกไม้และแท่นพวงมาลัยดอกดาวเรืองพวงใหญ่ที่ทางศิริราชจัดมาสักการะสวยงามเป็นสง่า
แต่มีกล่องพลาสติคเจาะรูเล็กๆที่ด้านข้างวางอยู่ด้วยภายในไม่มีอะไรผมอดรนทนสงสัยไม่ได้จึงเข้าไปถามเจ้าหน้าที่ทำความสะอาดและดูแลบริเวณจึงทราบว่าเป็นที่ใส่ไข่ที่มีคนนำมาสักการะเพื่อป้องกันนก (พิราป) จิกกินทำให้สกปรกสักครู่ก็มีคนนำมาแสดงให้ดูว่าเขาเอาอาหารหลากหลายชนิดใส่ห่อเอามาใส่ในกล่องเพื่อสักการะพระบรมรูปครู่เดียวก็เก็บไปผมเดินไปดูและถ่ายรูปพบมีป้ายประกาศชัดว่า "เครื่องสักการะบูชาแล้วโปรดรอรับกลับด้วยงานอาคารสถานที่ฯ"
คนที่มาสักการะไม่ต้องเตรียมอะไรมาเลยก็ได้ทางศิริราชมีธูปวางไว้ให้บนถาดใกล้ๆโถปักธูปพร้อมป้ายบอกว่า "จุดธูป๕ดอก" และมีกล่องรับเงินบริจาคค่าธูปอยู่ข้างๆด้วยที่ด้านหลังมีที่ใส่ขยะวางอยู่อย่างเป็นระเบียบ
ระหว่างที่ผมนั่งสังเกตการณ์ช่วง๗ - ๘น. มีคนมาสักการะไม่ขาดสายแต่คนไม่แน่นมีคนภูฏานกลุ่มใหญ่ราวๆ๑๐คนแต่งชุดประจำชาติมาถ่ายรูปที่หน้าพระรูปด้วยโดยช่างภาพไทยเมื่อสายขึ้นคนที่มาสักการะก็ยิ่งมากขึ้นกล่องพลาสติกใส่อาหารสักการะจึงมีมากขึ้นคนนิยมเอาไข่และอาหารหลากหลายชนิดมาสักการะจริงๆมีทั้งใส่ถุงและใส่ภาชนะพลาสติกเรียบร้อยสวยงาม
นี่คือชีวิตจริงของผู้คนโดยเฉพาะีคนที่เจ็บป่วยหรือมีญาติเจ็บป่วยก็ต้องการที่พึ่งทางใจคนไทยมักพึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์และเป็นที่รู้กันว่าไม่ว่าสิ่งใดถ้ามีคนมาเคารพสักการะมากๆเข้าก็จะศักดิ์สิทธิ์ขึ้นจริงๆสภาพเช่นนี้อาจมองว่าเป็นลัทธิถือผีหรืองมงายก็ได้
ครอบครัวผมถูกฝึกมาให้หวังพึ่งตนเองไม่ร้องขอจากใครหรือสิ่งใดไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์และเมื่อตัวเราเองแข็งแรงขึ้นก็ต้องทำตัวให้เป็นที่พึ่งของคนอื่นและเป็นประโยชน์ต่อสังคมชีวิตผมโชคดีที่ได้มีโอกาสผ่านพ้นจากสภาพช่วยตัวเองสู่สภาพทำประโยชน์แก่ผู้อื่นและแก่สังคม
ระหว่างที่ผมนั่งที่ลานพระรูปผมเกิดความรู้สึกว่าหากแต่ละโรงพยาบาลมีสวนสาธารณะเล็กๆตั้งแต่๕๐ตารางวาไปจนถึงสองสามร้อยตารางวาจัดสถานที่ให้ร่มรื่นสวยงามมีที่นั่งเล่นเดินเล่นรวมทั้งวิ่งออกกกำลังน่าจะเป็นสัปปายะสถานสำหรับคนที่มาใช่บริการโรงพยาบาลผมคิดอย่างนี้จะตรงกับรสนิยมในสังคมไทยหรือไม่ก็ไม่ทราบผมเจียมตัวเสมอว่าความคิดของผมหลายๆเรื่องไม่เป็นไปตามความนิยมในสังคมไทย
แต่เมื่อผมเอาความคิดนี้ไปเล่าให้น้องๆอาจารย์ที่ศิริราชฟังก็ได้ทราบว่าที่ศูนย์การแพทย์สยามินทราธิราชมีสวนสาธารณะด้วย
ผมออกจากลานพระรูปเวลาเกือบ๘น.ทำให้โชคดีได้มาเคารพธงชาติที่หน้าอาคารอำนวยการเป็นครั้งแรกในชีวิต
จากนั้นผมไปที่อาคารศิษย์เก่าที่ริมน้ำเพื่อหาที่ถ่ายปัสสาวะก็ได้ดังหวังแล้วไปนั่งพิมพ์บันทึกนี้ที่ข้่างหอสมุดรอให้หอสมุดเปิดจึงนำหนังสือวิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่๒๑และทักษะแห่งอนาคตใหม่ :การศึกษาเพื่อศตวรรษที่๒๑ไปมอบให้หอสมุดศิริราชอย่างละเล่มหัวหน้าฝ่ายบริการยืมหนังสือที่ดูแลชั้นล่างรู้จักผมช่วยอำนวยความสะดวกห้องนั่งทำงานให้อย่างดีรวมทั้งเอาขนมและชามาบริการอีกด้วยและคุณพรทิพย์ผอ. ห้องสมุดก็มาคุยด้วยอยู่พักใหญ่บันทึกนี้จบระหว่างนั่งในห้อง A 102 ของหอสมุด
วิจารณ์พานิช
๑๔ก.พ. ๕๕
ผมไปนั่งสังเกตการณ์ที่ด้านซ้ายหรือทิศเหนือของพระรูป
เพื่อหลบควันธูป เพราะอยู่เหนือลม
กล่องพลาสติกด้านซ้ายมือในภาพ เอาไว้ทำอะไร
ผู้เฉลยคือพนักงานดูแลบริเวณท่านที่กำลังกวาดใบไม้
ชาวภูฏานกว่าสิบคนสวมชุดประจำชาติมาถ่ายรูปหมู่หน้าพระรูป
มีคนมาสักการะไม่ขาดสาย
ช่วงสายมีไข่และอาหารเซ่นมาใช้กล่องพลาสติกกันนก
แจกันและแผงพวงมาลัยที่จัดโดยศิริราชอยู่ตรงกลาง แผงแขวนพวงมาลัยที่คนนำมาสักการะอยู้สองข้าง เป็นระเบียบเรียบร้อย
บริการธูป โคมไฟจุดธูป โถปักธูป ที่ตู้รับบริจาคค่าธูป
ความงามและเป็นระเบียบเรียบร้อย
พิธีชักธงที่หน้าตึกอำนวยการ
ความเห็น (1)
ดีครับ ช่วยกันทำ ช่วยกันดู