"เมื่อเป็นมะเร็งปอดระยะ๔" ตอนที่๒

          สวัสดีค่ะ วันนี้หนึ่งขอมาเล่าต่อจาก "เมื่อเป็นมะเร็งปอดระยะ๔ ตอนที่๑" เลยนะคะ ในตอนที่๑นั้นผู้ป่วยเขียนเล่าถึงเหตุการณ์ในวันเริ่มป่วย และการทำใจเมื่อต้องรับรู้ข่าวว่าป่วยเป็นโรคมะเร็ง วันนี้หนึ่งขอนำบางส่วนในไดอารี่ผู้ป่วยที่น่าจะเป็นสาเหตุนึงที่ทำให้ผู้ป่วยสามารถปรับตัวและใจ พอที่จะรับรู้ข่าวร้ายได้ในระดับหนึ่งและมีสติสู้ต่อได้ค่ะ ลองติดตามอ่านเรื่องราวดูนะคะว่า "ทำใจได้ในระดับหนึ่ง" ที่ผู้ป่วยเขียนไว้ในตอนที่๑นั้น ทำได้อย่างไร

ตอนที่๒ โชคดี

          เพราะมีวิทยุทรานซิสเตอร์ "ธานินทร์" ๑ เครื่องในช่วงปี ๒๕๔๗ ตอนนั้นผมพักอยู่ในป่าช้าบ้านกอไร่ใหญ่ บังเอิญหมุนคลื่นวิทยุไปที่ ๑๐๑.๗๕ เป็นคลื่นวิทยุของวัดศรีอุดมวงค์ อ.วังสะพุง จ.เลย มีสวดมนต์ ทำวัตร แปล เช้า-เย็น ฟังพอรู้ความหมายของภาษบาลีที่พระท่านสวดมนต์ จึงเปิดฟังเป็นประจำ จากนั้นก็มีธรรมะจากครูบาอาจารย์รูปต่างๆ เปิดฟังตลอด โดยเฉพาะตอนกลางคืน ผมเปิดวิทยุไว้เป็นเพื่อนตลอด ฟังไปด้วยนั่งสมาธิไปด้วย ดูเหมือนไม่ได้อะไรแต่ก็ได้ คือ "ได้นั่ง" และรู้ตัวเองว่า "มีพลังขึ้น"

          ปัจจุบัน สถานีวิทยุธรรมะที่เปิดฟังเป็นประจำได้แก่

• วัดศรีอุดมวงค์ อ.วังสะพุง
• วัดป่าจริยธรรม อ.นาด้วง
• วัดป่าเอราวัณ อ.เอราวัณ
• วัดป่าถ้ำผาใหญ่ อ.วังสะพุง
• วัดป่าบ้านตาด หลวงตามหาบัว

         มีวันหนึ่ง ฟังเทปธรรมะของท่านพระอาจารย์สมภพ โชติปัญโญ จ.สกลนคร รู้สึกประทับใจมาก ปัจจุบันท่านเป็นอัมพาต เทศไม่ได้ น่าเสียดาย วลีที่ท่านพูดและจดจำได้จนวันนี้คือ "นอนตายแซ่บๆ" ไม่ว่าเราจะอยู่ในอริยาบทไหน ไม่ว่าจะยืน เดิน นั่ง นอน ให้เรารู้ลมหายใจเข้าออก พร้อมระลึกถึงความตายอยู่ตลอดเวลา หรือท่านบอกว่า "ตามดูลม" นั่นเอง สาธุ...

          และธรรมะยังช่วยผมได้ ช่วงเจ็บหนักแทบตาย ก็พลอยให้ลืมปวดชั่วขณะหนึ่งก็ยังดี ...

          สำหรับตอนที่๒ หนึ่งขอพักไว้ที่ตรงนี้ก่อนนะคะ ตอนที่๓ จะนำมาเล่าต่อว่าผู้ป่วยใช้ธรรมะช่วยลดความทุกข์ทรมานจากการเจ็บป่วยได้อย่างไรบ้าง

ขอขอบคุณ

• คุณอดุลย์ ศิริกันรัตน์ ผู้ป่วยที่แบ่งปันเรื่องราว
• ภาพประกอบจาก internet
• ทุกท่านที่ติดตามอ่าน แลกเปลี่ยนเรียนรู้ และให้กำลังใจค่ะ

[ขจิต ฝอยทอง]

ธรรมมะ ช่วยชาวบ้านได้นะ ถ้ามีรายการธรรมมะดีน่าสนใจมาก แต่บ้านเรามีแต่รายการขายยา

[สุวิญญา]

สวัสดีค่ะอาจารย์ขจิต

หนึ่งเห็นด้วยค่ะ ธรรมะช่วยผู้ป่วยได้จริงๆ แต่หากเราจะนำธรรมะมาช่วยเหลือผู้ป่วย ณ ช่วงเวลาที่เค้าเจ็บป่วยหนักๆ(อย่างช่วงที่ admit อยู่ที่โรงพยาบาล)นั้น หากผู้ป่วยไม่เคยแม้แต่สวดมนต์ หรือไม่เคยฝึกสมาธิมาก่อนเลย ก็เป็นการยากที่จะนำธรรมะมาช่วยในช่วงสำคัญนี้ได้ค่ะ

[แว่นธรรมทอง]

เหมือนละคร t.v กำลังสนุก ...โปรดติดตามตอนต่อไปสะนี่...

[สุวิญญา]

สวัสดีค่ะคุณแว่นธรรมทอง

ขอบคุณมากๆค่ะ ^^ ตอนต่อไปเร็วๆนี้ค่ะ