ความเข้าใจ...แก้ไขได้ทุกเรื่อง
ตั้งแต่คุณย่าของสามหนุ่มมาอยู่กับพวกเราเกือบครบ 4 เดือนแล้ว ท่านใช้เวลาอยู่บนเตียงและนอนเกิน 90% เราสื่อสารกับท่านได้น้อยมาก เพราะท่านพูดไม่มีเสียง แรกๆท่านจะพยายามพูดกับพวกเรา แต่พอเราไม่เข้าใจที่ท่านพูดสักที ท่านก็จะทำท่าว่ายอมแพ้ไม่พูดแล้ว ตอนนั้นการสื่อสารยังไม่ใช่เรื่องใหญ่นักเพราะสิ่งที่ท่านต้องการจะเป็นเรื่องพื้นฐานที่เราพอจะเดาได้ แต่มาช่วงนี้ที่ท่านดีขึ้นมาก ลุกนั่งได้ ฝึกยืนได้ทีละนิด การสื่อสารดูจะเป็นเรื่องสำคัญมาก
เมื่อสองสามวันก่อน ท่านร้องไห้อย่างหนัก คิดถึงคู่ทุกข์คู่ยากของท่านที่แยกกันมานาน เพราะต่างคนต่างป่วย ก่อนที่จะต้องแยกกันให้ลูกหลานดูแลนั้น ท่านก็เริ่มจะหงุดหงิดกับความจู้จี้ขี้บ่นของคุณปู่ ซึ่งอยู่ในวัยที่พูดถึงแต่เรื่องเก่าๆไม่อยากทำ ไม่อยากสนใจอะไร ในขณะที่ท่านเองเป็นคนทำงานอดิเรก ดูหนังฟังเพลงอยู่ การแยกกันจึงเป็นความผ่อนคลายความเครียด ถึงแม้จะห่วงๆก็อยากอยู่ห่างๆ แต่พวกเราก็รู้ว่าท่านคิดถึงกันเพราะดูแลกันมานานกว่าอายุพวกเราเสียอีก ถึงตอนนี้แม้คุณปู่จะสุขภาพแข็งแรง เดินได้ทำอะไรๆเองได้ แต่จำลูกหลานได้เป็นครั้งคราวเท่านั้น แต่คุณย่าซึ่งช่วยตัวเองได้น้อย ยังมีความจำดีอยู่มาก เมื่อท่านคิดถึงกันเราลูกหลานก็ต้องช่วยกันหาวิธีสื่อสาร
จากที่รู้ว่าท่านคิดถึงคุณปู่และลูกหลาน ทำให้ต้องใช้การสื่อสารทุกทางให้เป็นประโยชน์ ได้ยินเสียงได้เห็นภาพลูกๆหลานๆท่านก็ดูมีพลังใจมากขึ้น แต่ก็ดูท่าว่าท่านยังมีกังวลถึงคู่ชีวิตของท่านมาก กว่าเราจะสื่อสารกันจนกระทั่งรู้ว่า ท่านคิดว่าคุณปู่ไม่อยู่กับท่านเสียแล้วก็เล่นเอาเหนื่อยกันไปเลย แต่พอเราเข้าใจและหาทางให้ทุกคนได้สื่อสารบอกท่าน ก็ดูว่าท่านค่อนข้างเชื่อว่าเราไม่ได้หลอกให้ท่านคลายกังวล แต่ก็รอให้พี่ๆยืนยันด้วยการถ่ายวิดีโอมาให้ดูด้วยสุดสัปดาห์นี้ ท่านทำท่านับวันเอาไว้แล้วด้วย
วันนี้เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่าเราจะเข้าใจในสิ่งที่ท่านพยายามสื่อสารมาตลอด ดูท่านจะผ่อนคลายขึ้นมาก เมื่อเราลาท่านกลับ ท่านก็ลูบหัวทำท่าให้พรเป็นครั้งแรกตั้งแต่ท่านมาอยู่กับพวกเราคราวนี้
ได้ตระหนักแก่ใจอย่างชัดเจนเลยว่า ความเข้าใจ...ช่วยให้สถานการณ์คลี่คลายได้ดีจริงๆ
ความเห็น (11)
อาจารย์ครับ
สิ่งที่อยู่กับเราจนถึงสุดท้าย
คือ "ใจ" ของเราจริง ๆ ครับ
ขอให้คุณย่าแข็งแรง และมีความสุขนะครับ
แวะผ่านมาให้กะลังใจ...อีกคน...
ผมว่าอย่างนี้ต้อง "Skype" ครับ
สวัสดีคะ น้องหนูรี พี่สุขอบคุณที่ไปเยี่ยมพี่สุนะคะ มาอ่านเรื่องราวของคนวัยใกล้ฝั่ง ให้นึกถึงตนเองขึ้นมา สักวันเราก็ต้องพบเจอความเป็นอยู่ที่คิดว่า จะไปแล้ว คงเหลือแต่กำลังใจ และคนที่ตนเองรักที่สุดคือสามี หรือไม่ก็ลูก และถ้าอายุมากยังอยู่พร้อมๆๆกันจำได้บ้างไม่ได้บ้าง ก็คงนึกถึงสามี หรือไม่ก็ภรรยาที่แก่เฒ่าดูแลกันมาจนใกล้วาระ
คิดถึงแม่คะ แม่พี่สุก็คงเหงามาก เพราะตอนที่ท่านไม่สบายไม่บอกลูก บ้านอยู่ห่างกันคะ พี่สุก็ไม่รู้สุขภาพของท่าน ในที่สุดก็หัวใจล้มเหลว ถ้าพี่สุเอาใจใส่ท่านมากกว่านี้ ท่านก็คงไม่ไปในอาการแบบนี้ ช่วงนั้นพี่สุก็ยุ่งยากเรียนปริญญานี่แหละ ที่ทำให้ท่านต้องห่าง พอพี่สุจบรับปริญญา ยังไม่ทันได้รับ ท่านก็จากพี่สุไปแล้ว ไม่รู้ว่าท่านรู้หรือเข้าใจพี่สุหรือไม่ ตลอดเวลาที่เรียนปริญญาตรี พี่สุแทบจะไม่ได้ดูแลท่านเต็มที่ เพราะเอาจริงเอาจังกับการเรียนคะ ไม่รู้ว่าท่านจะคิดน้อยใจ หรือคิดมาก และไม่รู้ว่าท่านรู้หรือไม่ว่าพี่กำลังยุ่งกับการเรียน จนไม่มีเวลาดูแลในยามที่เงียบเหงา และห่างเหิน บอกว่าให้มาอยู่ด้วย ก็ไม่มา
ขอโทษท่านอโณทัย ทักทายผิด ด้วยเวลาจำกัด ทักทายเป็นหนูรี จากนี้ก็จะเข้าไปเยี่ยมหนูรี คะ คิดถึงเสมอนะคะ และได้อ่านเรื่องราว ความเข้าใจ แก้ไขได้ทุกเรื่อง ถึงได้กล่าวถึงแม่ตนเอง กลัวท่านไม่เข้าใจ จนท่านได้จากไปแล้ว จากไปทั้งที่ไม่เข้าใจ ว่าลูกไม่ได้ดูแลท่านในช่วงสุดท้ายของชีวิต เพราะกำลังตั้งใจเรียน ศึกษา ระดับปริญญาตรี ทั้งที่แก่แล้ว ไม่เรียนก็ได้ เอาเวลาว่างไปดูแลท่าน ความเป็นอยู่ของท่านในช่วงสุดท้ายจะดีกว่า พอดีจบ ยังไม่ทันได้รับปริญญาให้เห็น ท่านก็มาด่วนจากไปคะ
ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ ตอนนี้เราให้เรื่องแม่เป็นเรื่องใหญ่ของชีวิตอยู่ค่ะ อย่างที่คุณสุ 
พูดไว้นี่แหละค่ะ เรามีโอกาสได้ทำเพื่อท่านก็ต้องพยายามให้ดีที่สุด รักษา"ใจ"ยากที่สุดเลยค่ะ อยากให้ท่านแข็งแรงก็คงไม่ได้มากกว่านี้นะคะ คุณอดิเรก
ต้องลุ้นประคับประคองให้ท่านออกกำลังบ้าง แต่ก็ต้องระวังไม่ให้เหนื่อยจนเกินไป โชคดีที่ท่านได้พี่เลี้ยงดีมากรู้จังหวะในการดูแล ทำให้ท่านเองก็มีกำลังใจว่าตัวเองมีแรง ทำอะไรเองได้บ้าง ท่านอยากให้ทำอะไรก็พยายามทำให้ท่าน ท่านขอให้ใส่บาตรให้ท่านด้วยนะคะ ท่าน 
สำหรับ Skype พี่โอ๋เซ็ตกับเครื่อง Dell ที่ใช้อยู่ไม่ได้สักทีค่ะ ภาพมาเสียงหายประจำ จนยอมแพ้แล้วค่ะ อ.
รู้สึกรุ่นนี้ (Vostro) ลำโพงไม่ค่อยดีเลย เปิดคลิปให้ดูท่านยังไม่ได้ยินเลยค่ะเสียงเบามาก ต้องเอาลำโพงมาต่อให้ด้วยถึงจะได้ทั้งเสียงและภาพ
ขอบคุณค่ะ "คุณโอ๋"
สำหรับตัวเอง.. คงต้องใช้วิธีนี้มากๆเหมือนกัน
"ความเข้าใจ"
สวัสดีครับ
โลกหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงแสดงไว้
บางสิ่งหายบางสิ่งหลงไม่คงที่
กรรมนำสู่ลู่ชีวิตลิขิตมี
ทำแต่ดีให้มั่นคงไม่หลงลืม
สวัสดีครับคุณหมอ
คิดถึงตัวเองเมื่อถึงเวลาแก่เฒ่าแล้วจะมีใครเขาจะมาสื่อสารกับเราใหม...แล้วแต่โชคชะตาก็แล้วกันนะ......
ความเข้าใจแก้ไขได้ทุกเรื่องจริง ๆ ค่ะ
พี่ดาพึ่งเขียนบันทึก ใหม่เสร็จ เกี่ยวกับผู้สูงอายุพอดี ขอเป็นกำลังใจให้คุณย่ามากๆด้วยนะคะ และครอบครัวน้องโอ๋ด้วย อ่านแล้วทำให้คิดถึงคุณอาทั้ง 2 ของพี่ดาซึ่งทำอะไรด้วยตัวเองไม่ค่อยได้แล้ว แต่อาทั้ง 2 ยังพูดได้ปกติ หน้าตาสดใส แต่ไม่ค่อยมีแรงเดิน สืบเนื่องจากป่วยเป็นโรคเบาหวาน แล้วมีโรคอื่นแทรกซ้อน
