ตามรอยพระยุคลบาท


...การจะเป็นเสือนั้นไม่สำคัญ สำคัญ อยู่ที่เราพออยู่พอกินและมีเศรษฐกิจ การเป็นอยู่แบบพอมีพอกิน

 

...การจะเป็นเสือนั้นไม่สำคัญ   สำคัญ
อยู่ที่เราพออยู่พอกินและมีเศรษฐกิจ
การเป็นอยู่แบบพอมีพอกิน   แบบพอม
ีพอกินหมายความว่า อุ้มชูตัวเองได้ให้
พอเพียงกับตัวเอง...
      อย่างนี้นักเศรษฐกิจต่างๆ ก็มาบอก
ว่าล้าสมัย
       จริงอาจจะล้าสมัย เพราะว่าคนอื่น
ต้องการเศรษฐกิจที่ต้องมีการแลกเปลี่ยน
เรียกว่าเป็นเศรษฐกิจการค้า  ไม่ใช่
เศรษฐกิจความพอเพียงรู้สึกไม่หรูหรา
        แต่เมืองไทยเป็นประเทศที่มีบุญอยู่ว่า
การผลิตที่พอเพียงทำได้   อย่างข้าว
ที่ปลูกเคยสนับสนุนให้ปลูกข้าว
ให้พอเพียงกับตัวเอง   เก็บเอาไว้ใน
ยุ้งเล็กๆ แต่ละครอบครัวเก็บและถ้ามี
พอก็ขาย แต่คนอื่นกลับบอกว่าไม่สมควร     
โดยเฉพาะภาคอีสาน เขาบอกต้องปลูกข้าว
หอมมะลิเพื่อที่จะขาย
          อันนี้ถูกต้อง   ข้าวหอมมะลิขายได้ดี  
แต่เมื่อขายแล้วพอตัวเองจะบริโภคเอง
ต้องซื้อ
        สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องของเศรษฐกิจแบบ
ค้าขาย ภาษาฝรั่งเรียก TRADE ECONOMY
ไม่ใช่แบบพอเพียง  ซึ่งฝรั่งเรียก SELF
SUFFICIENT ECONOMY
        ถ้าเราทำแบบที่ไหนทำได้ คือเศรษฐกิจ
แบบพอเพียงกับตัวเอง   เราก็อยู่ได้โดย
ไม่ต้องเดือดร้อน...
       (พระบรมราโชวาท พระราชทานแก่
คณะรัฐมนตรี ข้าราชการ ทหาร ตำรวจ
และประชาชนทุกหมู่เหล่า ในโอกาส
เข้าเฝ้าฯ ถวายพระพรชัยมงคล เนื่องใน
วโรกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา
เมื่อวันที่ ๔ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๐)

คำสำคัญ (Tags): #uncategorized
หมายเลขบันทึก: 4788เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2005 08:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:11 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท