น้ำอ้อย หว๊าน หวาน ฝีมือชาวบ้าน
ช่วงเดือนกุมภาพันธ์และเดือนมีนาคม ปกติแล้วจะเป็นเดือนของการถางไร่ เผาไร่ เพื่อเตรียมพื้นที่สำหรับปลูกข้าวไร่ แต่ชาวบ้านกลางหุบเขาหมู่บ้านหนึ่ง นอกจากจะเตรียมผืนไร่ของตัวเองแล้ว พวกเขายังมีกิจกรรมหีบน้ำอ้อยเพื่อไว้บริโภคเองในครัวเรือน เพื่อจำหน่ายให้กับคนในหมู่บ้าน หรือ ลูกค้าประจำในละแวกอำเภออมก๋อย
กรรมวิธีการทำน้ำอ้อยของชาวบ้านกะเหรี่ยง บ้านแม่โขง ตำบลนาเกียน อำเภออมก๋อย จังหวัดเชียงใหม่ ใช้แรงงานควายสำหรับหีบน้ำอ้อยแทนการใช้แรงงานคน ซึ่งช่วยทุ่นแรงไปมาก ส่วนคนจะมีหน้าที่ คือ ปลูกอ้อย ตัดอ้อย ล้างอ้อย ใส่อ้อยในหีบ กวนหรือเคี่ยวอ้อย และห่อพร้อมจำหน่ายในราคาห่อละ 35 บาท
ช่วยกันตัดอ้อย
แบกอ้อยกลับไปหีบกันเถอะ
อ้อยมาถึงแล้วจ้าาา..
เอาไปล้างก่อนหีบน่ะ
คุณยายทำหน้าที่นำต้นอ้อยที่ล้างแล้วใส่หีบ
น้องควายช่วยหีบน้ำอ้อย
เครื่องหีบอ้อย
ต้มน้ำอ้อยที่หีบแล้ว เอาที่ครอบกระทะครอบไว้กันน้ำอ้อยกระเด็น
กวนหรือเคี่ยวเพื่อไม่ให้ติดกระทะ ขั้นตอนนี้สำคัญต้องลดไฟลง ค่อย ๆ กวนให้น้ำอ้อยเย็นลง เมื่อสังเกตเห็นว่าน้ำอ้อยเริ่มจำตัวเป็นก้อนแล้วต้องรีบนำไปเทลงสาดพิมพ์
เมื่อกวนได้ที่แล้ว ก็นำไปเทลงบนสาด
นำพิมพ์มาวาง
ตัดอ้อยให้เป็นก้อน
น้ำอ้อยที่ทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว ห่อด้วยใบตอง จำหน่ายในราคาห่อละ 35 บาทค่ะ
:(บันทึกเดือนละเรื่องจริง ๆ ค่ะ):
ความเห็น (16)
อ๋อ ครูเคยซื้อที่ "แม่สะเรียง" มาเป็นของฝากด้วยนะ
บันทึกนี้ดีมากเลย บันทึกเก็บกระบวนการเอาไว้ ทรงคุณค่าที่สุด ;)...
ราคาเดียวกันไหมค่ะอาจารย์ น้ำอ้อย หอม หวาน อร่อยดีนะค่ะ
- ดีใจที่พบบันทึกนี้
- ได้เห็นชาวบ้านหีบอ้อย ตอนเป็นเด็ก
- และก็ลืมวิธีการทำไปหมดแล้ว
- จะขออนุญาตนำไปเผยแพร่ต่อได้ไหม
- ขอเจริญพร
นมัสการค่ะพระอาจารย์ พระมหาแล อาสโย ขำสุข
ยินดีเสมอค่ะ นำข้อมูลไปใช้ต่อได้เลยค่ะ ไม่มีปัญหา
หากต้องการข้อมูลเพิ่มเติมติดต่อมาได้ค่ะ
ว้าว เห็นแล้วอยากชิมมากๆ ค่ะ
ใส่ ขนมไทยๆ ยิ่งหวานล้ำ เกินรำพัน
นึกถึง หนมสอดไส้ กะ หนมโค ค่ะ
ใช่ค่ะ คุณพี่ Poo ตอนนี้ก็ซื้อไว้หลายห่อเหมือนกันค่ะ
ขึ้นดอยรอบหน้าจะเอาไปให้น้อง ๆ ทำขนมโคให้กิน
อร่อยจริง ๆ ค่ะ สนใจเชิญไปเที่ยวด้วยกันไหมค่ะ
น่ากินจัง
อยากได้สัก 10 กก.
จะนั่งกินให้มดอิจฉาเล่น 555
สวัสดีค่ะ
เป็นครั้งแรกกที่ได้เห็้นการทำน้ำอ้อยแบบนี้
บรรยากาศยอดเยี่ยมไปเลยค่ะคุณดอกหญ้าน้ำ
อิจฉาคนอยู่ที่นั่นจัง
ขอบคุณค่ะ
คุณอักขณิชค่ะ สนใจสั่งซื้อได้นะค่ะ เดี๋ยวจะจัดส่งให้ค่ะ อุดหนุนชาวบ้านด้วย
คุณ...ปริม ทัดบุปผา...ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ อยากจะเชิญไปเที่ยวนะค่ะถ้ามีโอกาสและเวลาว่างค่ะ
นึกถึงท่านกวีสุนทรภู่
เห็นโรงหีบหนีบอ้อยเขาคอยป้อน มีคนต้อนควายตวาดไม่ขาดเสียง
เห็นน้ำอ้อยย้อยรางที่อ่างเรียง โอ้พิศเพียงชลนาพี่จาบัลย์
อันลำอ้อยย่อยยับเหมือนกับอก น้ำอ้อยตกเหมือนน้ำตาพี่กว่าขัน
เขาโหมไฟในโรงโขมงควัน เหมือนอ้นอั้นอกกลุ้มรุมระกำ
โอ้น้ำในใจคนเหมือนต้นอ้อย ข้างปลายกร่อยชืดชิมไม่อิ่มหนำ
ต้องหันหีบหนีบแตกให้แหลกลำ นั่นแลน้ำจึงจะหวานเพราะจานเจือฯ
และ
อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย
ถึงเจ็บอื่นหมื่นแสนไม่แคลนคลาย เจ็บเจียรตายเพราะเหน็บให้เจ็บใจฯ.
เพิ่งเคยเห็นภาพจริง การหีบอ้อยด้วยแรงควาย ก็จากบันทึกนี้...สุดยอดค่ะ
ขอบคุณคุณหมอ ทพญ.ธิรัมภานะค่ะที่แวะมาฟื้นความทรงจำกับบทกวีของสุนทรภู่
ลืมไปแล้วนะค่ะเนี่ย
ไม่เคยเห็นหีบโบราณแบบนี้นานมากๆๆ ดีใจๆๆ
ว้าว น้อง ทำขนมโค เป็นด้วย ลงบัญชีไว้ จะไปชิม เน่อเจ้า :)
อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมเยียน
จริง ๆ หนูเองก้ไม่รู้หรอกค่ะว่า หีบอ้อยที่เห็นอยู่เป็นหีบอ้อยโบราณ
และหีบอ้อยปัจจุบันหน้าตาเป็นอย่างไรค่ะ
คุณพี่ Poo ค่ะ น้องทำได้นิดหน่อยค่ะ
แต่น้อง ๆ บนดอยสิทำได้อร่อยกว่ามากเลย
ถือว่าคล่องมากด้วย เพราะคุณครูสอนและ
ให้น้อง ๆ ทำกินกันทุกเดือนเลยค่ะ