66.ตายน้ำตื้น

       เมื่อบ่ายๆวันเสาร์ที่แล้วผู้เขียนได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนรุ่นพี่ที่เล่นวู้ดบอลด้วยกันคือปู่หลอง..อายุ 68 ปี ว่าให้ช่วยขับรถยนต์ (ปิกอัพ) ไปส่งญาติที่ป่วยเป็นโรคหัวใจกลับบ้านที่จังหวัดนครสวรรค์....ญาติแกถูกส่งมาให้รักษาโดยไม่มีญาติแกมาดูแล....ปู่หลองสายตาไม่ดี กอปรกับแฟนแกก็ไม่มั่นใจเพราะเดินทางไกล.....ผู้เขียนตอบตกลงจะอาสาขับไปให้...........เพราะคิดถึงตัวเองถ้าเราเจ็บป่วยแล้วไม่มีญาติแล้วจะทำอย่างไร......ผู้เขียนขับรถตัวเอง (จ้าวตุ๊ดตู่) ไปไว้ที่บ้านปู่หลอง....ผู้เขียนบอกปู่หลองว่า...เอารถผมไปดีกว่าพี่...แกบอกว่า....ไม่เป็นไร...เอารถพี่ไป.......(แกคงเกรงใจผู้เขียน).....

พวกเราเอาคนป่วยนั่งข้างคนขับ...ปู่หลองกับแฟนแกนั่งข้างหลังในแค็ป....ผู้เขียนบอกแฟนปู่หลองว่าผู้เขียนไม่เก่งนะในการขับรถยนต์(ออกตัวก่อนเพราะไม่มั่นใจในการขับรถคนอื่น) จริงๆผู้เขียนก็เคยใช้รถยนต์ปิกอัพมาก่อน ขับได้สบายๆ.......แต่พออกรถไปได้ประมาณ 200 -300 เมตร เอ???ทำไมเข้าเกียร์ 5 มันจึงดูเหมือนมันไม่เข้า......จึงขับต่อไป..จึงถามแฟนปู่หลองว่ามันใช่เกียร์ 5 ไหมนี่ดูเสียงมันแปล่งๆแฟนปู่หลองตอบว่ามันเป็นอย่างนี้แหละขับต่อไปเถอะ.....ผู้เขียนจึงขับต่อไปโดยขับไปด้วยความเร็วประมาณ 120 กม./ชั่วโมง

ขับไปได้ประมาณ 30 กว่า กม.เครื่องน็อคดับจึงจอดข้างทางเปิดฝากระโปรงดู....ปรากฏว่าเครื่องร้อนควันโขมง......จึงบอกแกว่าพวกเราต้องรอให้มันเย็นก่อนจึงจะเติมน้ำได้.....โชคดีอยู่ใกล้หมู่บ้าน.........ปู่หลองเดินไปหาน้ำมาเติม......รอประมาณครึ่งชั่วโมงดูเกย์ความร้อนมันอยู่ประมาณครึ่งเกย์....จึงเติมน้ำเข้าไป...ปรากฎว่าน้ำมันเดือดแสดงว่ามันยังเย็นไม่พอ.....คอยอีกประมาณครึ่งชั่วโมงจึงเติมอีกทีปิดฝาหม้อน้ำซักพักจึงสตาร์ทรถ...ปรากฏว่าไม่ติด......

          ผู้เขียนโทรหาพรรคพวกที่เป็นช่าง (ช่างนะ) ช่างนะบอกว่า....ผมมาธุระอยู่ใกล้ๆจุดที่รถเสีย....แกจึงเรียกพรรคพวกมาช่วย...ช่างน้อยเมียช่างนะ...แฟนช่างน้อยก็มาด้วย.....รอประมาณครึ่งชั่วโมงช่างจึงมาดูแล้วท่าจะไม่ได้เรื่อง...เข็นก็ไม่ติด....ลากแล้วสตาร์ทก็ไม่ติด........จึงตกลงลากไปฝากไว้ที่ปั๊มน้ำมัน

         ตกลงพวกเราทั้งหมดไปส่งคนป่วยด้วยกัน.....พอส่งผู้ป่วยถึงบ้านก็พากันกลับมาลากรถกลับบ้านไปเก็บไว้ที่อู่ช่างนะด้วยความทุลักทุเลมาถึงบ้านประมาณ 20 นาฬิกา..ผู้เขียนไปส่งปู่หลองที่บ้าน....ผู้เขียนถอยจ้าวตุ๊ดตู่ออกจากโรงรถยนต์แล้วถอยหลังเข้าซอยเพื่อตั้งลำ....ปรากฎว่ากันชนหน้าไปเกี่ยวเอาม้าหินอ่อน.....ว้าว...กันชนหน้าหลุดออก.....จึงลงไปเก็บไว้บ้านปู่หลอง...พรุ่งนี้จะเอามันไปซ่อม 555

        เรื่องนี้ช่างนะวิเคราะห์ว่าแฟนปู่หลอง   เจ้าของรถยนต์ไม่ค่อยดูแลน้ำในหม้อน้ำคงปล่อยให้มันพร่องมากๆ น้ำมันเครื่องก็อยู่ในระดับต่ำ..คนขับ(ป๋าเด)ไม่ดูความร้อนในขณะที่ขับ....รถลากเกียร์ 3 จึงทำให้มันร้อนมากๆ สำหรับผู้เขียนไม่โทษใครนอกจากโทษตัวเอง...ทั้งๆที่ผู้เขียนมีประสบการณ์ในการขับรถมานานไม่เคยมีเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน....มีคำพังเพยที่ว่า ปลาตายน้ำตื้น...แต่เรื่องนี้ “ป๋าเดตายน้ำตื้น” 555

แถมดอกไม้ให้สดชื่นๆๆๆๆ

[โสภณ เปียสนิท]

[ผศ. เดชา สว่างวงศ์]

เรียน อ.โสภณ

ขอบคุณครับที่ให้กำลังใจ...อาจารย์หายหน้าไปนานนะ....คุยแต่สาวๆ...อิอิ...อาจารย์คงไปเที่ยวเมืองจีนมาใช่ใหมครับ...ผมเองก่อนเกษียณสถาบันให้ไปเที่ยวเหมือนกัน..แต่ผมไม่ไป...ที่ไหนก็สู้เมืองไทยไม่ได้ 555