ความจริงของการเขียน
ผมได้มีโอกาสอ่านงานเขียนชิ้นนี้เหมือนวาน โดยบังเอิญแบบโชคดี
ลุงเปี๊ยก ที่ผมไม่เคยรู้จักมาก่อนเลย เขียนเกริ่นนำไว้ว่า
"โปรดยอมรับความจริงว่า ไม่มีใครสนใจจะอ่านสิ่งที่เราเขียนหรอก"
อ่านงานเขียนทั้งหมดตาม URL นี้เลยครับ
http://noknoi.com/magazine/article.php?t=3456
ผมมีคำถามเยอะ แต่ยังไม่มีคำตอบแบบโดนใจกับเรื่องที่ลุงท่านขึ้นต้นไว้
บางทีอาจไม่จำเป็นต้องตั้งคำถามเลย แค่ทำหน้าที่เขียนไป
เขียนเพื่อทำให้ตัวเราเองชัดเจนยิ่งขึ้น ในการมองชีวิต มองสังคม
และก็อยู่กับปัจจุบันให้ได้อย่างมีความสุข
ความเห็น (5)
เราเขียนเพื่อทบทวนตัวเองครับอาจารย์ ;)...
เพียงแค่บังเอิญมีใครมาอ่านงานเขียนของเรา ถือว่า เป็นสิ่งที่อยู่นอกเหนือความคาดหมายของเราเอง
เขียนต่อนะครับ ;)...
การเขียนสำหรับผมคือ วรรณกรรมที่ใช้สอนตัวเอง และทิ้งไว้เป็นมรดกที่มีคุณค่ากับลูกสาวที่ผมตระหนักอยู่เสมอว่า "ตัวเราไม่อาจอยู่กับเขาได้ตลอดไป แต่งานเขียนของเราจะยังคงอยู่กับเขาตราบนานเท่านานเท่าที่เขาต้องการ" ครับผม ขอบพระคุณในการแบ่งปันครับ
เข้าไปอ่านงานเขียนของลุงเปี๊ยกแล้วค่ะ ชื่นชมด้วยจิตคารวะและส่งกำลังใจ เขียนต่อไปนะคะ มีคนชอบอ่าน ชอบอ่าน และติดตามเยอะ :)
ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจของทุกท่านครับ
ผมคงได้มีโอกาสเรียนรู้อีกมาก จากทุกท่านครับ
ถ้าเขียนแบบที่ไม่ได้ปิด ไม่ได้เก็บแอบไว้ เขียนใน GotoKnow รับรองมีคนอ่านแน่นอนค่ะ ถ้าเราอ่านเองแล้วมีความสุข เขียนแล้วมีความสุข ยืนยันได้ค่ะว่า คนอ่านรับรู้ได้และมีประโยชน์แบบที่เราคาดไม่ถึงมาให้ได้รับรู้เสมอ