เรื่องดีที่ มวล. : Retreat สำนักวิชา (๑)

ระหว่างวันที่ ๒๓-๒๕ ธันวาคม ๒๕๕๔ คณาจารย์และเจ้าหน้าที่ประจำสำนักวิชาพยาบาลศาสตร์ได้จัดการประชุมเพื่อพัฒนาหน่วยงานขึ้นที่ แวลลี่ การ์เด้นรีสอร์ท อ.มวกเหล็ก จ.สระบุรี การประชุมครั้งนี้ห่างจากครั้งที่แล้วนานทีเดียวเพราะหาวันที่สะดวกตรงกันและหาสถานที่ที่พอใจไม่ได้ ครั้งนี้แม้จะตั้งใจกันมาหลายเดือนแต่ก็ติดขัดโน่นนี่ สุดท้ายเมื่อตัดสินใจกันเร็วๆ และเลือกสถานที่แห่งนี้ (ติดใจจากเมื่อคราว Retreat เครือข่ายเบาหวาน) เราก็ตกลงมากันได้รวมทั้งหมด ๒๐ คน

เรามีเงินส่วนแบ่งจากการทำงานบริการวิชาการ จึงจะเอาเงินส่วนนี้มาใช้เติมค่าใช้จ่ายในส่วนที่เกินสิทธิที่เจ้าหน้าที่จะเบิกได้ และซื้อตั๋วเครื่องบินแบบการเดินทางเป็นกลุ่ม ขามาใช้บริการของแอร์เอเซียและขากลับใช้บริการของนกแอร์ เพราะเวลาเหมาะ

ดิฉันรับหน้าที่ขนของที่จะใช้ในกิจกรรมมาก่อนล่วงหน้า เพื่อจะได้ไม่ต้องเสียค่าสัมภาระเพิ่มเติม (การเดินทางด้วยแอร์เอเซีย ถ้ามีสัมภาระ Load จะเสียค่าใช้จ่ายรวมสูงกว่าของนกแอร์) โดยเดินทางจากนครศรีธรรมราชเมื่อเย็นวันที่ ๒๒ ซึ่งเป็นวันที่มีข่าวว่าพายุจะเข้าที่นครศรีธรรมราช

เครื่องบินล่าช้ากว่าเวลามาก ตามกำหนดจะต้องออกจากนครศรีธรรมราชเวลา ๑๕.๕๕ น. แต่เครื่องบินมาถึงเมื่อ ๑๖.๒๐ น. กว่าจะออกและมาถึงสุวรรณภูมิก็ประมาณ ๑๘ น. เดินทางจากเครื่องบินมาที่ตัวอาคารผู้โดยสารและรอสัมภาระอีกนาน กว่าจะได้ก็เกือบ ๑๙ น. ออกจากสนามบินเจอรถติดอีก ทำเอาทั้งเหนื่อยและหิว

วันที่ ๒๓ ธันวาคม ๒๕๕๔
ดิฉันมารอน้องๆ ที่ตามมาที่สนามบินสุวรรณภูมิ เวลาประมาณ ๑๐ น. เพื่อขึ้นรถตู้ที่เช่าไว้ ๒ คันไปด้วยกัน เรารอสัมภาระที่บางคน load มาและเข้าห้องน้ำกันเรียบร้อยก็ออกเดินทาง แวะปั้มน้ำมันก่อนถึงสระบุรี ๑ แห่ง เพราะหลายคนหิว จากนั้นเดินทางอีกประมาณ ๔๐ นาทีก็ถึงที่หมาย พนักงานของรีสอร์ทโทรศัพท์ถามเราเป็นระยะว่าถึงไหนแล้ว จะได้เตรียมอาหารกลางวันให้พอดีกัน ระหว่างทางจากโรงปูน TPI มีทางเหมือนขึ้นเขาและคดเคี้ยวเล็กน้อย ทำเอาอาจารย์บางคนที่นั่งหลังสุดของรถเมา

 

รวมพลที่สนามบินสุวรรณภูมิ

อาหารกลางวันวันนี้มีแกงส้มชะอมทอดไข่ ปีกไก่ทอด แกงจืดหน่อไม้กระดูกหมู ผัดผัก และมันต้มน้ำตาล อร่อยกันเพราะหิว พนักงานรีสอร์ทเอากระเป๋าไปเก็บให้เราตามห้องต่างๆ พวกเราสำรวจสถานที่และพักผ่อนกันชั่วครู่ก่อนมาพร้อมกันที่ห้องประชุม

เป้าหมายของงานในวันนี้คือการทบทวนและแก้ไขหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณทิตที่ปรับปรุงตาม TQF ให้แล้วเสร็จ

 

ในห้องประชุม

ดิฉันแจ้งเรื่องดีที่น่าภาคภูมิใจของสำนักวิชา ๒ เรื่องคือเมื่อวันที่ ๑๖ คณะกรรมการจากภายนอกได้มาประเมินเรื่อง “Healthy Workplace” และได้รับคำชื่นชมว่า “ผิดหูผิดตา” ไปมาก เราจัดสำนักงานใหม่ได้ดูดี สะอาด อาจารย์และเจ้าหน้าที่มีการทำกิจกรรมร่วมกันหลายอย่าง ผลการประเมินในปีนี้จึงขยับขึ้นจากระดับ “ดี” เมื่อปีที่แล้วเป็นระดับ “ดีมาก”

อีกเรื่องหนึ่งคือเราเพิ่งได้รับรายงานการประเมินคุณภาพภายนอกรอบสามจากคณะกรรมการของ สมศ. ซึ่งเราผ่านการประเมินในระดับ “ดีมาก” เช่นกัน

เราเริ่มการประชุมด้วยกิจกรรมที่ ผศ.ดร.เกียรติกำจร กุศล น้องอุษา น่วมเพชร (ว่าที่อาจารย์)และคุณวรรณา นิลพัฒน์ เจ้าหน้าที่ของเรา ได้ไปเรียนรู้มาจาก workshop ภาวะผู้นำของสำนักวิชาแพทยศาสตร์เมื่อไม่นานมานี้ ประกอบด้วยกิจกรรม “จัดกระเป๋าให้ Professor” ดู VDO เกี่ยวกับการหาอาหารของลิง และการประกวดร้องเพลงของ Susan Boyle แล้วให้ทุกคนแสดงความรู้สึกสะท้อนความคิดเห็น ให้เรียนรู้ว่าการทำงานร่วมกัน ต้องรับผิดชอบ ต้องช่วยกันเชียร์ ต้องมีความฝัน อาศัยทั้งพรสวรรค์และพรแสวง มุ่งมั่นให้บรรลุเป้าหมาย....(อีกหลายอย่าง)

กิจกรรมอีกอย่างหนึ่งใช้ส้มเป็นสื่อ พวกเราแบ่งเป็น ๒ กลุ่ม แต่ละคนได้รับส้มคนละใบ ทำความรู้จักกับส่วนประกอบของส้มแล้วเปรียบส้มเป็นสำนักวิชาฯ

 

พินิจพิจารณาสำนักวิชาจากผลส้ม

ในการนำเสนอของทั้ง ๒ กลุ่ม ดิฉันได้ยินมุมมองของอาจารย์และเจ้าหน้าที่ทุกคนที่สามารถนำไปใช้ขับเคลื่อนการพัฒนาสำนักวิชาได้มากมาย อาทิ
- ส้มกลมแสดงถึงความกลมเกลียว สามารถกลิ้งไปข้างหน้าได้
- ขนาดของส้มพอดีมือ แสดงถึงขนาดขององค์กรที่กะทัดรัด
- ผิวสวย ดูมีราคา
- ขั้วส้ม มีจุดรวมของสำนักวิชา
- ใย ตัวเชื่อมประสาน
- กลึบมีขนาดเล็กใหญ่ ประกอบด้วยพี่ใหญ่ พี่กลาง น้องเล็กที่อยู่ร่วมกัน
- เม็ด มีเมล็ดพันธุ์ที่จะไปขยายผล
- เนื้อส้ม เปรียบเหมือนสมองที่ไม่ฝ่อ ฯลฯ
มากมายหลายอย่างจริงๆ

 

แนะนำกลุ่มก่อนการนำเสนอ

สรุปเรื่องส้มที่มีการเปรียบเปรยว่าผิวส้มมีกลิ่นที่ใช้ไล่แมลงได้ แล้วคิดขึ้นได้ว่าตั้งแต่เปิดสำนักวิชามายังไม่มีอาจารย์โสดคนไหนได้แต่งงานเลย ดิฉันยกเรื่องนี้มาพูดและชี้ไปที่อาจารย์โสดคนนั้นคนนี้ที่รู้ว่ามีแฟนอยู่แล้ว ไปสอดคล้องพอดีกับที่อาจารย์คนหนึ่งเตรียม surprise ด้วยการแจกการ์ดแต่งงาน (ไม่เคยรู้ระแคะระคายมาก่อนเลย) ได้เฮกันยกใหญ่ ถือเป็นเรื่องดีที่สุดของหน่วยงานเราทีเดียว

หลายคนถูกใจอาหารว่างเมื่อเริ่มเวลาเย็น (ประมาณ ๑๖ น.กว่า) ที่เป็นกะหรี่ปั๊ปหลายใส้ คิดจะซื้อกลับบ้าน เพราะกรอบ ไม่มีน้ำมันชื้น

 

อร่อยกับอาหารว่าง

ทิวทัศน์นอกห้องประชุม

หลังจากเพิ่มพลังงานเสร็จ เราก็แบ่งกลุ่มทำงานเรื่องหลักสูตรต่อ ดิฉันนำข้อมูลจากความเห็นของกรรมการปรับปรุงหลักสูตรที่เป็นผู้ทรงคุณวุฒิมาแจ้งให้ทราบแล้วแบ่งกลุ่มช่วยกันทำงาน ไม่ทันสังเกตว่าทีมเจ้าหน้าที่ ๓ คนของเราแอบออกไปเก็บภาพสวยๆ ยามเย็น

กว่าพวกเราจะกินอาหารเย็นก็เลยเวลาที่กำหนดไว้ มื้อนี้มีแกงจืดเห็ดหลายอย่าง แกงป่าไก่ ปลาทอด ผัดผัก และผลไม้

กิจกรรมสุดท้ายของวัน ดิฉันเลี้ยงน้องๆ เนื่องในโอกาสปีใหม่ด้วย “คาราโอเกะ” สนุกสนาน ได้ร้องเพลงกันทุกคน เราบ่นว่าจังหวะดนตรีไม่ค่อยตามคนร้องเลย กว่าจะเลิกก็เกือบ ๒๒ น.

 

สนุกแบบสาว สาว สาว

หลายสาว หลายวัย

ดิฉันคุยโทรศัพท์กับหมอฝน พญ.สกาวเดือน นำแสงกุล สรุปแผนกิจกรรมสำหรับพรุ่งนี้ที่มีเป้าหมายหนึ่งคือการปรับปรุงวิสัยทัศน์ใหม่ คุยไปคุยมาไปถึงเรื่องการทำงานของเครือข่าย KM เบาหวานด้วย ไม่น่าเชื่อเราคุยกันยาวตั้งชั่วโมงครึ่ง

อากาศนอกอาคารเย็นพอดีๆ ไม่ถึงกับหนาว มีลมพัดอ่อนๆ

วัลลา ตันตโยทัย