พ่อสอนว่า..
พ่อสอนว่า..
เมื่อครั้งมีชีวิตในวัยเด็ก จำได้ว่าเรียนอยู่ชั้น ป.5-ป.7
พ่อสอนให้สร้างเล้าเป็ดบนเนื้อที่ไม่ใหญ่โตเท่าไรนัก วิธีการสร้างไม่สลับซับซ้อนอะไรมากนัก มีไม้กระดาน ตอกตะปูสร้างเป็นโครงร่างสี่เหลี่ยม แล้วตีฝามีประตู ต้องมีทักษะในการใช้เครื่องมือช่างพอประมาณ ตอกตะปู ได้อย่างไม่คดงอ สำหรับเด็ก อายุป.5 ประมาณอายุ 11 ปี ในที่สุดก็สำเร็จ ได้เลี้ยงเป็ด ให้ข้าวเป็ด ให้น้ำเป็ด ให้อาหาร คอยดูแลเอาใจใส่เป็ดให้มีสุขภาพดี ไม่นานนักก็ออกไข่ให้เราได้กิน เป็นอาหารที่มีคุณค่ามาก เหลือกินยังได้ขายไข่เป็ด เพื่อเพิ่มรายได้อีกทางหนึ่งด้วย เมื่อนึกถึง ณ วันนั้น ผ่านมาหลายสิบปีแล้วยังจำวันที่พ่อสอนให้สร้างงานชิ้นนั้นได้ดี ไม่เคยลืม ...
ภูมิใจที่เกิดมาเป็นลูกของพ่อ
ความเห็น (13)
ภูมิใจที่เกิดเป็นลูกของคุณพ่อ
รักพ่อนะคะ
- น้องอินโชคดีนะคะ ที่มีคุณพ่อสอนให้ทำชิ้นงานจนสำเร็จ จนทำให้เกิดความรู้สึกภาคภูมิใจในตนเอง
- แต่พี่สิ คุณพ่อเสียตอนพี่อายุ 4 ขวบ จำเหตุการณ์ได้ไม่กี่เหตุการณ์ ภาพหนึ่งที่จำได้ดีคือ พ่อซึ่งเป็นครูใหญ่ให้พี่สาวที่อายุ 5 ปีกว่าขี่คอพ่อไปโรงเรียน แต่เราที่อายุ 3 ปีกว่าวิ่งตามหลัง พ่ออยากได้ลูกชายแต่พอแม่คลอดลูกชายจะไม่แข็งแรง และอยู่ได้ไม่เกิน1-2 ปี จึงมีลูกสาวติดกันสามคน พ่อจึงให้พี่และพี่สาวคนติดกันแต่งตัวแบบเด็กผู้ชาย นุ่งกางเกงขาสั้นที่มีสายไขว้แบบเด็กอนุบาลแทนที่จะนุ่งกระโปรง ตอนหลังพี่จึงมีน้องสองคนเป็นเพศชายค่ะ
- พี่จึงมีพ่อหลวงที่เป็น "พ่อผู้ยิ่งใหญ่" ให้เจริญรอยตามเบื้องพระยุคลบาท ในการปฏิบัติงานทดแทนคุณแผ่นดินที่ทำให้เราอยู่อย่างมีความสุขอย่างพอเพียง มาจนบัดนี้ค่ะ
- เห็นรูปคุณพ่อของน้องอินแล้ว ไม่ต่างจากรูปคุณพ่อของพี่ ที่มีร่องรอยของกาลเวลา แต่พวกพี่ได้ไปให้ร้านถ่ายภาพแต่งให้จนดูเรียบร้อยดีค่ะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาชื่นชม...พ่อสอนน้องอินสร้างเล้าเป็ดนะคะ...ขอร่วมระลึกถึงครูคนแรกของลูก...ภูมิใจที่เกิดเป็นลูกของพ่อ...รักและคิดถึงพ่อเช่นกันค่ะ
โชคดีค่ะที่เกิดเป็นลูกของคุณพ่อ คุณพ่อเสียตั้งแต่กำลังสอบไล่ชั้นป.7 ค่ะ จำได้ว่าไปโรงเรียนสอบก่อนแล้วถึงจะกลับมางานศพของพ่อค่ะ วันนั้นจำความรู้สึกที่สูญเสียว่าช่างเคว้งคว้างเบาหวิว ๆ คล้ายถูกลมพัดลอยอยู่บนท้องฟ้าเคว้งคว้างจริง ๆ
ทุกวันนี้มีความสุขบนความพอดีค่ะ
ขอบคุณคุณพี่ทั้งสองมากนะคะ
ครูอิน...ผ่าน สปช.มาตั้งแต่ชั้น ป. 5 ทักษะการสอนให้ทำเองของคุณพ่อ
ขอบคุณนะคะคุณ
ผู้ประเมินที่มีความเที่ยงธรรม
วันนี้มีความรู้สึกว่าผู้ประเมินคุณภาพในทุก ๆ เรื่อง ให้ความสำคัญกับเรื่อง "ความเที่ยงธรรม" มาอันดับรอง ๆ (รู้สึกโดยไม่มีอคติ)
ตามมารักพ่อด้วยคนค่ะ
พ่อทำให้ทุกอย่างเลยค่ะ(ตอนเด็กเล็กๆ)
พาไปฝากในโรงเรียน
พาไปตัดชุดนักเรียน
ซักผ้าชุดนักเรียนให้
สอนหนังสือ
และอีกมากมาย.......
ยินดีค่ะคุณ
ตอนเล็ก ๆ คุณแม่ซักให้
แต่ป.4 ซักเอง
โตมาอีกนิดป.5 ซักให้คุณพ่อ-คุณแม่ค่ะ
ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ
สวัสดีปีใหม่ 2556 ..happy new year 2013..
"อิ่มสุข ทุกข์หมด"
การทำตนให้มีความสุขทั้งกาย
และใจเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ในทุก ๆ วัน
ย่อมทำให้ความทุกข์ลดน้อยถอยลงด้วยเช่นเดียวกัน
และเมื่อถึงวันหนึ่งก็อาจจะไม่มีความทุกข์
หลงเหลืออยู่ในกายและใจตนเลย
"When happiness comes,
misery goes away" -
If one increases the feeling of happiness
in one’s mind and body every day,
one’s misery will be reduced.
Then one day not the slightest
traces of misery will remain in
one’s body and mind.
Vikrom Kromadit
กราบเท้าพ่อด้วยความเคารพอย่างสูง
รัก คิดถึงพ่อ ทุกเวลา
ขอบคุณคุณพี่วิไลมากค่ะ