ก้าวข้ามลำโขงสู่ต่างแดน (3) ...กลับมาย้อนอ่านกิตติกรรมประกาศ

ในส่วนตัวของผมงานวิจัยเชิงคุณภาพมีเสน่ห์มากครับ เพราะทำให้ผมคิดแบบสามเหลี่ยม เหลี่ยมแรก คือ คำถามวิจัยของตนเอง เหลี่ยมสอง คือ แนวคิดทฤษฎีที่เรานำมาจับประสบการณ์ และเหลี่ยมสาม คือ การเก็บข้อมูล ผมเดินรอบ ๆ สามเหลี่ยม แล้วก็วิเคราะห์ข้อมูลไปพร้อม ๆ กัน ...สำหรับมือใหม่ยิ่งอยู่ในพื้นที่รับรองว่า คุณทำได้ เราไม่ต้องเป็น-คนใน- แต่เราต้องฟังเสียงหัวใจของผู้ที่ให้ข้อมูลเรา...เดินรอบสามเหลี่ยมอย่างมีสติ...นอกจากผลงานวิจัยที่เราได้ (อาจดีหรือไม่ดีบ้าง) มันไม่ยิ่งใหญ่เท่ากับ...ขอบคุณผู้ให้ข้อมูลของเราทุกท่าน คือ ครู ของเรา...ครูที่ทำให้เราเข้าใจตนเอง..ผู้อื่น...และโลกครับ

ก้าวข้ามลำโขงสู่ต่างแดน (2) ...วิจัยเชิงคุณภาพ

ถึงแม้กิตติกรรมประกาศของผม...เขียนไว้มานานแล้ว...

แต่กลับมาอ่านอีกครั้ง..ในยามลมหนวกรู

ในใจของผม...ยังมีความคิดไม่เปลี่ยนแปลง

รู้สึกดีใจที่ได้กลับมานั่งอ่านมากอีกครั้ง

ยิ่งมีความรู้สึกว่า...ตนเอง

ไม่ได้มีความหมายยิ่งใหญ่สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง

เป็นเหมือนละอองฝุ่นน้อย ๆ ปลิวอยู่ในสายลมของบรรยากาศเช้าวันนี้

-----------------------------

คุณค่าของการศึกษาครั้งนี้  มอบแด่

 

บุพการี  คณาจารย์  และผู้มีพระคุณ

กลุ่มเป้าหมายของการวิจัยทุกท่าน  ที่สะท้อนบทเรียนให้ผู้ศึกษา

เห็นภาพปัญหาอคติทางชาติพันธุ์ ที่ถูกสร้างและผลิตซ้ำผ่านกลไกต่าง ๆ ในสังคม

ถูกสร้างเป็นภาพมายาที่กดทับพวกเรากันเอง

 กลายเป็นสังคมที่ดำรงอยู่ด้วยความกลัว

ความกลัวที่ไม่ได้เกิดขึ้นโดยธรรมชาติ

เป็นความกลัวที่ถูกสร้างขึ้นจากการรับรู้ผ่านสื่อต่าง ๆ  รวมถึงจากการไม่รู้

ที่สังคมได้ผลิตซ้ำฐานคติเหล่านี้ครั้งแล้วครั้งเล่า

และสุดท้ายกลายเป็นเรื่องธรรมชาติไป

เหนือสิ่งอื่นใด…

ความกล้าที่หลุดพ้นจากความกลัว

ของกลุ่มเป้าหมายของการวิจัย 

ที่เยียวยาให้ผู้ศึกษาหลุดพ้นจากความกลัวเฉกเช่นเดียวกัน...