จากบันทึกนี้ครับ ....คาถาสาวรัก...เยี่ยมบ้าน และ ป่วยคือบุญ...เยี่ยมบ้าน
พวกเราได้ไปเยี่ยมบ้าน น้องราชัน....ผมเคยเขียนถึง 3 บันทึกแล้วใน ความสุข...เยี่ยมบ้าน...ของผม
ราชัน เป็นที่คุ้นเคยของหมอ ๆ โรงพยาบาลด้วย...ถึงแม้บางคนไม่เคยมาเยี่ยมบ้าน แต่ก็คุ้นเคยกับราชันกับคุณแม่
ที่ไปรับยาตามนัด...ไปกายภาพบำบัด....ไปฝังเข็มกับหมอจีน แผนกแพทย์ทางเลือก
สิ่งที่ผมเห็นและสัมผัสได้จากการมาบ้านของราชันทุกครั้ง
คือ...ความรักของแม่...และความพยายามในการต่อสู้ของราชัน
ตอนนี้ราชันไม่ได้ทานยาอะไรแล้ว....ไปโรงพยาบาล...เพียงเพราะกายภาพนัด...
สายสวนปัสสาวะเกือบครบ 7 เดือน...ที่อยู่ติดตัว...หลังจากตกนั่งห้างก่อสร้าง...และราชันก็เริ่มมีความรู้สึกเวลาปวดปัสสาวะและอุจจาระ
ครั้งต่อไป ราชันจะขอให้แพทย์...ประเมินว่า...จะปลดพันธการนี้ได้หรือไม่
นักกายภาพบอกว่า...อีกไม่นาน จะถึงคิวของราชัน ที่เครื่องล็อคส่วนเอวและต้นขา เพื่อให้สามารถเดินได้อีกครั้ง
ตอนนี้ให้จับขอบปูน หัดเดินไปเรื่อย ๆ วันละหลาย ๆ เที่ยว เพื่อกล้ามเนื้อขาจะได้มีพลังและแข็งแรง
นักโภชนากร ห่วงว่า ตอนนี้ ดูมีแก้ม หน้าใส มีน้ำมีนวล กลัวร่างกายส่วนบน จะอ้วนเกินไป...จนทำให้ร่างกายส่วนล่างรับน้ำหนักไม่ไหว...และสร้างปัญหาในการเคลื่อนไหว
แม่ และราชัน รู้สึกดีใจที่พวกเรามาเยี่ยม..เพราะเห็นรอยยิ้มที่เป็นประกายสดใส
ความพยายามของแม่และราชัน ทำให้ผมมีแรงบันดาลใจและความสุขอย่างบอกไม่ถูกในการเดินทางไปข้างหน้า
ผมมั่นใจกับการเดินทางของราชัน...กับการปีนป่ายภูเขาที่สูงชันของชีวิตครั้งนี้
ผมว่า ราชันคงไม่หยุดอยู่กับที่ เพราะเส้นทางตอนนี้...เดินทางขึ้นผาที่สูงชัน
ถอยไม่ได้...ต้องเดินข้างหน้าอย่างเดียว...อาจจะจะเหนื่อยล้า กว่าการเดินทางบนเส้นทางที่ปกติ
ต้องถึงยอดเขาแห่งความฝันสักวัน....สู้เพื่อแม่
เพราะแม่ คือ ทุก ๆ อย่างของชีวิต.....
เป็นกำลังใจให้ด้วยคะ
เริ่มมีการฟื้นของประสาทสันหลัง และเดินได้อย่างในภาพ
ชื่นชมความเข้มแข็งของผู้ป่วยด้วย
ส่งกำลังใจหนุ่มราชันย์และทีมคุณหมอมหัศจรรย์ (ใจ) เด้อค่า :)