ผมรับตำแหน่ง รองคณบดีคณะวิทยาศาสตร์มาได้ประมาณ 1 เดือน (เริ่มตั้งแต่ 1 ตุลาคม 2554) โดยรับหน้าที่ช่วยท่านคณบดีดูแลฝ่าย กิจการนิสิตและประกันคุณภาพการศึกษา มีสิ่งที่ไม่น่าเชื่ออยู่หลายอย่าง หนึ่งคือทำไม งานกิจการนิสิตและงานประกันคุณภาพมาอยู่ด้วยกัน นับเป็นแห่งเดียวในประเทศ แต่ประเด็นนี้ผมว่าถูกต้องที่สุดแล้ว เพราะเป้าหมายหลักของมหาวิทยาลัยประเภทผลิตบัณฑิตระดับปริญญาตรี (เขาเรียกว่าประเภท ข) การผลิตบัณฑิตให้เป็นคนดี คนเก่ง และคนมีความสุข ตามสโลแกนของชาตินั้น นอกจากจะต้องมีฝ่ายกิจการนิสิตที่ดีแล้ว ยังต้องควบคุมคุณภาพการผลิตให้ดี จึงนับตรงที่สุดในความคิดของผม สิ่งไม่น่าเชื่ออย่างที่สองคือ ผมได้มีโอกาสมาทำหน้าที่ดูแลสิ่งเหล่านี้ของคณะฯ ซึ่งตรงแป๊ะกับอุดมการณ์และเป้าหมายในชีวิตของผมที่จะพัฒนาคนให้เป็นคนดีให้มากที่สุด ต้องขอขอบพระคุณ ผศ.ดร.บังอร กุมพล และท่านคณบดีที่ให้โอกาสผมในครั้งนี้
เรื่องที่จะบันทึกวันนี้ คิดขึ้นตอนที่ขับรถกลับจากการเดินทางไปร่วมฌาปณกิจศพ ป้ามูน ที่อำเภอเกษตรวิสัย ระหว่างคุยกับ อ.ก้อย หลายเรื่อง เห็นว่าเรื่องนี้น่ะจะมีประโยชน์ต่อไปในภายหน้า ก็เลยขอบันทึกไว้สักหน่อยหนึ่ง หัวเรื่องคือ ผู้บริหารที่ดีในมุมมองของผมคิดว่า น่าจะทำใน 3 อย่างนี้ให้ดี ได้ 3ช 3น และ 3ส
3ช คือ ช่วย แชร์ เชียร์(ชม) จำได้ว่า สามคำนี้ผมได้เรียนรู้จาก ผอ.พชรวิทย์ คนที่เป็นโรว์โมเดลในการบริหารของผม มีอีกหลายอย่างที่ถ้าผมได้ทำงานร่วมกันท่านนานกว่านี้หน่อย คงได้รเรียนรู้อีกเยอะ
3น คือ นำ แนะ หนุน สามคำนี้คิดเองจากที่ปฏิบัติอยู่แล้ว ไม่ทราบว่าตรงกับทฤษฎีใดๆ หรือไม่ แต่ประเด็นนั้นไม่สำคัญ สำคัญตรงนี้ว่า มันไม่ผิดก็โอเคครับ
3ส คือ สะอาด(โปร่งใส) สะดวก(ทำทุกเรื่องให้ง่าย ใช้เวลาสั้น) สะบาย(เน้นให้ทุกคนได้ทำงานอย่างมีความสุข รวมการทำงานกับการปฏิบัติธรรม)
เท่านี้ก็มากแล้วที่จะทำให้เกิดแก่ตัวอย่างท่วนทั่วในตัวตน
ขอจบบันทึกแค่นี้ครับ
4 พ.ย. 54 อ.ต๋อย มมส.
อ้อ ที่แท้ อ.ขจิต ก็ศิษย์ร่วมสำนักเดียวกันนี่เองครับ ผมจบจาก มศว.ประสานมิตร ปี 2540