แสงเทียน (2)


ติดกระดุมเม็ดแรกผิด ถอดมาติดใหม่ยังพลาดอีก !!!

       แสงเทียนจบป.6 ไปได้ไม่ถึงเดือน ผู้เขียนก็รู้ข่าวว่าเขาหนีตามผู้ชายไป  แม่เขามาเล่าว่าพ่อแม่ฝ่ายชายยากจน เด็กคนนั้นไม่ได้เรียนหนังสือ  รับจ้างตัดหญ้าให้วัวชน  ไม่มีเงินมาตบแต่งให้  แสงเทียนไปอยู่บ้านฝ่ายชายช่วยเขาทำงานบ้างแต่ก็มีปัญหาเพราะเป็นเด็กไม่เคยทำงานหนัก  แม่ฝ่ายชายเลยไม่ชอบ

     รู้ข่าวอีกครั้งเมื่อตอนปลายปีที่แล้ว  แสงเทียนมีลูกแล้วเป็นผู้หญิงชื่อน้องเทียนหอม  แสงเทียนเลิกกับสามีนำลูกมาเลี้ยงเอง  แล้วก็ไปทำงานกับแม่ที่ร้านคาราโอเกะ พนักงานเสริ์ฟอาหาร  ต้อนรับแขก  เป็นดาวประจำร้าน   มีผู้ชายหลายคนแย่งกันเป็นแฟน

       

    แสงเทียนมีสีหน้าเบิกบานแจ่มใส เหมือนเดิม ทำงานตอนกลางคืน  กลางวันบ่ายๆจะชอบเดินมาหาผู้เขียน  ก็เล่าเรื่องต่างๆในที่ทำงานให้ฟัง  พาลูกมาหาบอกว่าถ้าโตขึ้นจะให้ผู้เขียนสอนหนังสือให้  บางครั้งก็บอกว่าถ้าไม่มีหนู  ครูจะเลี้ยงลูกหนูไหม  ผู้เขียนก็จะพูดแบ่งรับแบ่งสู้  ว่าเทียนหอมเขามีพ่อ มีปู่ย่าตายาย  เขาคงไม่ให้ครูหรอก 

       ผู้เขียนก็พยายามให้เขาเปลี่ยนงาน  หาอาชีพอื่นทำ ลูกจะได้อยู่กับแม่บ้าง  ดีกว่าอยู่กับทวดที่แก่มากแล้ว  เขาก็บอกว่าเขาไม่มีความรู้  แต่ต้องมีเงินในการใช้จ่าย  ซื้อนม ซื้ออาหารให้ลูกทุกวัน  ในครอบครัวก็มี ตากับยาย ด้วย  ไม่มีสวนไร่นาที่จะทำ ขายขนมบางวันขายไม่หมดก็ขาดทุน  แต่ไปทำงานนี้เขาให้ทุกวันๆละ 100 บาท แม่ได้ 50 บาท  บางวันได้ทิป หลายบาท ก็พออยู่ได้   ผู้เขียนจึงสอนเรื่องการประพฤติตน  และการวางตัวให้ดีอย่าผิดพลาด โดยเฉพาะในเรื่องคู่ครอง  อย่าเร่งรีบ เพราะอายุเพิ่ง 14 ปี คิดให้นานเลี้ยงลูกให้โตก่อน

      ผ่านมาสัก 3-4 เดือน รู้ข่าวเขาพาลูกไปอยู่บ้านผู้ชาย (ตะวัน คือชื่อแฟนคนใหม่) อีกแล้ว  อยู่ใกล้บ้านผู้เขียน  ครอบครัวของตะวันร่ำรวย (มีแม่คนเดียว พ่อเขาแยกทางกับแม่อยู่ต่างจังหวัด)   ตะวันไม่ยอมให้ไปทำงานที่นั่นอีก  ก็โล่งอกไปเรื่องหนึ่ง  แต่ ตะวันเขาติดยาเสพติด  ต้องขอเงินแม่ใช้ทุกวัน ไม่เรียนหนังสือ ไม่ทำงาน  ขับรถยนต์ไปชน ไปเกิดอบุติเหตุอยู่เสมอ  แม่ของตะวันต้องเดือนร้อนแต่ก็ไม่เคยปริปากบ่นให้ใครฟัง แต่เมื่อแสงเทียนพาเทียนหอมมาอยู่ในบ้าน  แม่ของตะวันก็บ่นว่ามีลูกคนเดียวแต่ต้องเลี้ยง คนตั้ง 3 คน 

        ตอนกลางคืนตะวันและแสงเทียนจะชวนกันไปเที่ยวดึกดื่น กลับมาก็ได้ยินเสียงเขาทะเลาะตบตีกันเสียงดังทุกคืน  คนบ้านใกล้ๆก็เอือมระอา  

      แสงเทียนจะหลบหน้าผู้เขียน  ไม่ยอมให้พบ  ถ้าเจอกันก็จะยกมือไหว้แล้วจะหลีกไปไกลๆ  น้าของตะวันเล่าให้ผู้เขียนฟังว่าแสงเทียนและตะวัน  ติดยาทั้งสองคนผัวเมีย  ส่วนลูกก็ให้แม่ของตะวันเลี้ยงไม่เคยสนใจเลย   กลางวันนอนหลับกลางคืนจะไปเที่ยว  เป็นอย่างนี้เป็นประจำ

        ผ่านมาเกือบ 6 เดือน  ตะวัน ถูกทำร้ายจนสิ้นใจ  ผู้เขียนไปงานศพทุกคืน  นั่งดูแสงเทียน  ดู  เทียนหอม แล้วก็นั่งคิดว่า  แสงเทียนต้องกลับไปอยู่บ้านเดิม   ทำงานที่เดิม แต่เพิ่มภาระติดยาเสพติด  แล้วจะเอาเงินที่ไหนเลี้ยงตัวเลี้ยงลูก   ชีวิตพวกเขาจะเป็นอย่างไรต่อไปอีกหนอ....กระดุมเม็ดนี้ต้องแกะออกมาแล้วติดใหม่  มันจะพลาดอีกไหม??????

                        

 

                                 

ขอบคุณ : ภาพจากอินเตอร์เนต

   เพลง  : ยูทูป เพลงแสงเทียนในดวงใจ ของโกไข่

หมายเลขบันทึก: 465641เขียนเมื่อ 22 ตุลาคม 2011 16:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 มิถุนายน 2012 21:54 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (29)
  • แวะมาฟังเรื่องราวที่น่าหดหู่ ที่เกิดขึ้นกับเยาวชน
  • แต่ก็ต้องยอมรับความเป็นจริงว่ามีดาษดื่นในบ้านเมืองเรา
  • การป้องกันก่อนที่จะให้เกิดปัญหาดีกว่าจะมาหาทางแก้ปัญหา
  • ซึ่งต้องอาศัยความร่วมมือจากทุกฝ่ายมาร่วมกันหาแนวทางตั้งแต่บัดนี้
  • หาไม่ปัญหาแบบแสงเทียนก็จะบังเกิดให้เห็นไม่หยุดหย่อน
  • ขอบคุณบันทึกที่ดีและมีประโยชน์บันทึกนี้ค่ะพี่สอน..

เฮ่อ ..พี่ษร

       มาติดตามตอนที่๒ค่ะ ..

       อ่านแล้วอึ้งกับเรื่องราวของเด็กอายุเพียงแค่ ๑๔

       เหมือนละครเลยนะคะ  แต่ละครส่วนใหญ่ฉากจบจะสวยงาม

       แล้วละครเรื่องนี้ฉากจบจะเป็นอย่างไร

       อีกยาวไกลเหลือเกิน ....

  • บางครั้งพี่ก็น้อยใจตัวเองนะน้องแป๋ม  ทำไมไม่ร่ำรวยที่จะช่วยเหลือเด็กๆเหล่านี้ได้
  • ให้เงินเป็นครั้งคราว   ไม่ใช่วิธีการแก้ปัญหาที่ดีเลย 
  • เป็นครูมาเกือบ 30 กว่าปีเหตุการณ์อย่างนี้มีให้เห็นไม่เคยซ้ำเลย
  • อาชีพครู  และอยู่ในชุมชนเดียวกับเด็กก็เห็นสิ่งเหล่านี้เป็นปกติ
  • ขอบคุณที่ให้กำลังใจค่ะ

  • ค่ะน้องตุ๊กชีวิตมันไม่ใช่นิยาย  ที่เราสามารถเขียนให้จบได้
  • แต่ชีวิตของแสงเทียน  ตอนจบมันมืดดำ  ไร้ทิศทาง
  • หวังพึ่งแม่เขา  คงไม่ได้  เพราะแม่ก็ก้าวหลงทางมาไกล 
  • อยากให้เขาเป็นแสงเทียนที่ส่องสว่างให้กับลูกของเขานะ
  • แต่เขาจะคิดได้ไหม ???  กลัววนเวียนเหมือนวงล้อกรรม
  • ได้แต่รอปาฏิหารย์ ...ที่ไม่มีตัวตน ....

            ขอบคุณค่ะ

 

สวัสดีค่ะ

เรื่องทำนองนี้...เกิดขึ้นมากจริง ๆ เริ่มต้น..เด็กมีลูกเร็ว...ตอนกลางแยก..ร้างกันไป...ด้วยการดำเนินชีวิตต่าง ๆ กัน..แต่ปลายทาง..เด็กน้อยต้องอยู่กับญาติ...เด็กจำนวนมากเป็นอย่างนี้..จนอดคิดไม่ได้...ว่า..นี่คือภาวะปกติหรือ...

สวัสดีค่ะครูปอ

  • เด็กลักษณะนี้เราพบบ่อยมาก
  • แต่เราก็ช่วยได้เล็กน้อย เพราะเรามีปัจจัยน้อยนิด บางครั้งมันต้องมีเงินเข้ามาเกี่ยวข้อง  ความคิด  คำสอน และการช่วยเหลือเล็กน้อย  มันไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้
  • ขอบคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ครู

  • คนบางคนไม่ได้จมอยู่แค่ใต้น้ำ ยังมีโคลนตมที่เหนียวเหนอะพอกไว้ด้วย กว่าจะใช้ความพยายามปีนขึ้นมาคงต้องใช้เวลาพอสมควรค่ะ
  • เป็นกำลังใจให้ทั้งคุณครุและลูกศิษย์นะคะ

เล่าเรื่องได้สุดยอด (ผมยังเล่าเรื่องที่นครฯอยู่ครับ)

   เด็กบางคนกว่าจะโผล่พ้นน้ำ  ก็เป็นอาหารพวกปลา  พวกเต่า

           สิ่งที่คนพบเห็นจึงขาดวิ่น  ไม่สวยงาม  เมื่อไม่มีใครยอมรับ

           จึงต้องยอมจมอยู่ใต้น้ำต่อไป    ....น่าสงสารค่ะ....

บางทีก็อดที่จะปลอบประโลมชีวิตไม่ได้ว่า...ที่เกิดขึ้นนั้น
มันคือ "ชะตากรรม"...
แต่ถ้าลมหายใจยังไม่สิ้น ก็ปลุกตัวเองว่า "เราถูกลิขิตให้พบเจอ...แต่หลังจากนั้น เป็นเรื่องของเราที่จะสู้และท้าทายต่อชะตากรรมนั้นๆ"

  • ไปเยี่ยมมาแล้วค่ะ  เห็นส้มโอแสงวิมานแล้วน้ำลายสอค่ะ
  • ลูกชายกลับมาบ้านวันนี้จะชวนไปซื้อข้าวหลามกับส้มโอค่ะ
  • บ้านปลายแหลมมีญาติไปได้สามีที่นั่นเคยไปเที่ยว
  • ขากลับได้ทั้งปลาเค็มและเคยกลับบ้านมาค่ะ
  • ขอบคุณนะคะที่มาเยือนเมืองคอนคนใจดีค่ะ
  •          Ico48    มันเป็นชตากรรมจริงๆค่ะน้องอ.แผ่นดิน สังคมและวัฒนธรรมของคนเริ่มเปลี่ยนแปลงนิยมวัตถุมากกว่าสิ่งดีงาม  เด็กจึงต้องรับกรรม 
  • เราเป็นแค่สิ่งเล็กๆในสังคมอย่างนี้  มีหน้าที่สั่งสอน  อบรม  ที่ต้องดูแลและเฝ้าระวังเด็กกลุ่มนี้ต่อไปค่ะ   
  • ขอบคุณค่ะ

แวะมาอ่านต่อค่ะ..ชีวิตที่เติบโตโดยปราศจากเข็มทิศนำทาง จึงเป็นชะตากรรมที่น่าหดหู่..อย่างน้อยยังมีคุณครูที่หวังดีด้วยใจจริงนะคะ

รักสนุก ทุกข์ถนัด ปัญหาท้องก่อนวัยอันควร เป็นปัญหาทุกแห่งทุกชุมชน

ที่ร้ายที่สุดคือ หลงทางผิด แล้วไม่คิดกลับใจ ถลำไปสู่ยาเสพติด

ผมทำงานเกี่ยวกับเด็ก และครอบครัว ...หนักมากครับ หนักมาก

ครับ, กระบวนการ ดูแล อบรมสั่งสอน เพาะบ่มสร้างภูมิต้านทาน  เสมือนกระบวนการต้นน้ำที่ไม่อาจละเลยไปจากทุกสัดส่วนของชีวิต

แวะมาเอากำลังใจมาให้เช่นเคยครับ

  • ครูมีแต่จริงใจและหวังดี  แต่เราช่วยเหลือเขาได้น้อยมาก
  • เราไม่สามารถเลี้ยงดูชีวิตและครอบครัวเขาได้  
  • จึงนั่งดูชีวิตคนๆหนึ่งดิ่งลงเหว  บางทีก็หดหู่ใจค่ะพี่ใหญ่
  • ขอบคุณที่เข้าใจค่ะ

   ชีวิตเด็กน่าสงสารนะคะ  หลงผิดเพราะไม่มีผู้ปกครองชี้นำในทางที่ถูกต้อง

   ขอบคุณค่ะที่ช่วยเหลือและช่วยแก้ปัญหาให้เด็กและครอบครัวค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ครู

เป็นกำลังใจให้แสงเทียนและลูกค่ะ ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวค่ะ

เอาวันนี้เป็นที่ตั้ง ทิ้งเบื้องหลัง ตั้งหลักใหม่

อดีตนั้น ได้ผ่านไป เป็นแรงใจ ให้ก้าวเดิน

  คงต้องใช้คำพูดของน้องสอนแสงเทียน  คำพูดสั้นๆแต่ได้ความหมายและสร้างแรงใจให้ฮึดสู้ชะตาชีวิต  ขอบคุณมากๆค่ะ

ตามมาขอบคุณพี่ครูสบายดีไหมครับ

    ขอบคุณค่ะน้อง  อ.แผ่นดิน

 

    สบายดีค่ะน้องอาจารย์

             เป็นกำลังใจให้น้องทำความดีช่วยเหลือคนตกทุกข์จากน้ำท่วม

             แต่ต้องดุแลสุขภาพด้วยนะคะ

  • เป็นเรื่องของ "โชคชะตา + วาสนา" ของแต่ละคนที่เกิดมาไม่เหมือนกันนะคะ พี่ krusorn...เกิดมาเหมือนกัน แต่อยู่บนความที่แตกต่างกันค่ะ...

บางทีผมก็ตอบยากครับว่า อะไรคือต้นน้ำ ใครคือต้นน้ำ

แต่ที่แน่ๆ ...ครู  หนักอึ้งเหลือทน

ให้กำลังใจครับ สู้ๆ...

 ความไม่ยุติธรรม  มันเริ่มตั้งแต่แรกเกิด  ธรรมชาติมันสร้่างให้คนไม่เท่าเทียมกัน  คนที่ขาด...มันขาดในทุกเรื่อง...ขาดพ่อ..ขาดความอบอุ่น..ขาดเงิน...ขาดงาน..และขาดคู่คิดที่ชี้นำไปในทางที่ดี  สงสารเด็กค่ะน้องบุษยมาศ / ขอบคุณมากค่ะ

พี่ครูครับ ตอนนี้ทางใต้อากาศเป้นอย่างไรบ้างครับ...

     เป็นครู  ต้องรับได้ค่ะ  ขอบคุณมากค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท